Dagrenning - 01.08.1948, Blaðsíða 23

slegið föstu, að það fólk væri allt úr sögunni
og Akureyringarnir, sem ýmist höfðu flúið
eða verið seldir á uppboði væru einustu
íslendingar, sem til væru í heimi.
Sjá menn nú ekki heimskuna og — mér
liggur við að segja — hundavaðsháttinn, sem
„vísindin“ láta sér sæma að viðhafa í rann-
sókn þessa merkilega máls? Svona hefir þetta
verið um margar aldir og á sögufölsun
katólsku kirkjunnar upphaflega sökina.
Og sú stofnun vissi hvað hún var að gera.
Katolska kirkjan er ekki kristin kirkja heldur
pólitísk stofnun. Hún veit, að ef hinn rétti
ísrael finnst er grundvöllurinn undan fals-
kenningu hennar hruninn. Hún kennir sem
sé, „að ísrael sé týndur“ en kirkjan — „liinn
andlegi ísrael“ — hafi komið í hans stað.
Þessi frámunalega heimskulega og stór-
hættulega villukenning hefir sýkt alla sagn-
fræði síðustu alda, og þar sem starf sagn-
fræðinga og guðfræðinga er venjulegast aðal-
lega það, að taka upp skoðanir fyrirrennara
sinna og laga á þeim stafkróka eða föður-
nafnaskekkjur, en láta þær standa óbreyttar
í öllum aðalatriðum hefir þessi fádæma villa
fengið að festa svo rætur, að jafnvel lærðir
menn lutherskir taka þetta nú upp sem
sína skoðun og kenningu.
Það má vel vera að hinn gamli ísraels-
lýður, sem fluttur var til Assyriu finnist nú
ekki þótt leitað verði. Á það reynir fyrst
þegar út í leitina er komið. En það er skylda
vísindamannsins, sem fræða vill þjóð sína, að
seg/a henni þann sannleika, sem hann veit
iéttastan, að dylja menn ekki þess, sem próf.
Á. G. og aðiir hans jafningjai vita mæta vel,
að meginþorra ísiaels er ekki að íinna í Gyð-
ingum nútímans heldur annars staðar.
Gyðingar, þ. e. það brot af Juda-ættkvísl,
sem enn er þekkt og nú gengur undir þessu
nafni, em að sjálfsögðu hluti af ísrael, en að
þeir séu einir afkomendur hinnar gömlu
ísraelsþjóðar er reginvilla, sem enginn há-
skóli ætti að geta verið þekktur fyrir að segja
nemendum sínum.
VII.
Ég geri nú ráð fyrir, að próf Á. G. geri lítið
úr því sem ég „ólærður rnaður" og enginn
visindamaður hvorki á þessu sviði né öðru
segi um þessi efni. Hann haldi sér við sín
vísindi og sínar „vísindalegu niðurstöður“
hversu vitlausar sem þær eru. Slíkt er því
miður venja allra vísindamanna, engir menn
eiga erfiðara með að taka við nýjum sann-
leika en gamlir vísindamenn. En til þess að
enginn skuli halda, að ég sé neinn „nýr spá-
maður í ísrael“ í þessum efnum, skal ég
skilmerkilega taka það fram, að þær kenn-
ingar og skoðanir sem nú ryðja sér mjög til
rúms meðal almennings í mörgum löndum,
að hinar tíu ættkvíslir ísraels sem „týndust“
í Assyriu séu nú fundnar og séu sumar
stærstu þjóðir nútímans, eru ekki uppfundn-
ar af mér, heldur eru þær bomar fram af
vísinda- og fræðimönnum, sem eytt hafa mikl-
um hluta æfi sinnar til rannsókna á þessum
málum. Viðurkenningu hafaþeirekkináðenn
á niðurstöðum sínum, enda eru viðurkennd-
ar vísindastofnanir, s. s. háskólar, ófúsar til
viðurkenninga á slíkum rannsóknum, sér-
staklega ef þær kollvarpa algerlega þeim skoð-
unum, sem vísindin liafa áður byggt rann-
sóknir sínar á, jafnvel um margar aldir.
Ég tel því, eftir að hafa kynnt mér þessi
efni nú um 8 ára skeið, eftir þeim heimild-
um, sem bestar verða fengnar, að svo óyggj-
andi sannanir séu nú þegar fyrir hendi um
þetta efni, að tvímælalaust beri að geta þess-
ara rannsókna í hverri þeirri bók, sem ætlað
er að fjalla um sögu ísraels, og að það sé
ekki þjónusta við sannleikann ef því er
sleppt.
Þar sem ég þekki hinar venjulegu aðferð-
ir svokallaðra fræðimanna og vísindamanna,
sem beitt er gegn hverjum þeim, sem flytur
DAGRENNING 21