Dagrenning - 01.08.1948, Blaðsíða 28

Vísindin fullyrða, að allir eigi að deyja
og þar með að hætta að vera til, um fram-
hald sé ekki að ræða og því sé málið úr sög-
unni þegar maðurinn deyr.
Dulhæðin heldur, að allt líf hafi mögu-
leika til að ná og nái síðar meir fullkomnun
hinna æðstu tilverustiga — án tillits til þeirra
verka, sem framin liafa verið í fortíðinni.
Menn geta tafið fyrir, en ekki eyðilagt „sálu-
hjálp“ sína.
FORLÖG:
Kirkjan kennir að forlög manna um alla
framtíð ákveðist af þeirri einu jarðvist, sem
hún telur að hver maður hafi hér.
Vísindin fullyrða að um engin forlög sé
að ræða önnur en þau, sem lífeðlisfræðin
áskapar mönnum í þessu lífi
Dulfræðin heldur að hver maður skapi
sjálfur örlög sín, er segja til sín fyrr eða
síðar í lífinu. Eins og menn sá uppskera
þeir.
ENDURFÆÐING:
Kirkjan kennir að einungis um eina jarð-
vist sé að# ræða, en að henni lokinni fari
menn annaðhvort til himnaríkis eða helvítis.
Vísindin fullyrða að um ekkert líf sé að
ræða nema jarðlífið.
Dulfræðin heldur að menn endurfæðist,
hvað eftir annað svo lengi sem sálin þarfnast
reynslu af jarðlífinu eða er tengd því á ein-
hvem hátt.
FRÍVILJI:
Kirkjan kennir að maðurinn hafi frjálsræði
til að velja milli útskúfunar og eilífrar sælu.
Vísindin fullyrða að um engan frjálsan
vilja sé að ræða hjá manninum, heldur sé
maðurinn einskonar lífeðlisfræðileg sjálf-
hreyfivél.
Dulfræðin heldur að lífið sjálft sé eilíflega
frjálst, en aftur á móti sé það, meðan það
starfar í líkamanum bundið við þessi starfs-
form og eiginleika þeirra, þeir telja að sálin
hafi valfrelsi og þar með bæði ábyrgðina og
möguleikana til að ná takmörkum sínum.
Maðurinn verður það, sem hann vill verða.
ANDAHEIMUR:
Kirkjan kennir að hinum megin sé um að
ræða skipulögð veldi djöfla og engla.
Vísindin fullyrða að engar verur séu til,
aðrar en efnislegar verur, sem hægt sé að
greina með hinum fimm skilingarvitum
mannsins.
Dulfræðin heldur að „allt hafi sál“ og að
til séu andaheimar, þar sem bæði búa „dán-
ir“ menn og aðrar ómennskar verur og að
þær geti, þegar viðeigandi skilyrði eru fyrir
hendi, sett sig í samband við mennina. Spíri-
tisminn er einn þáttur hinna „dulrænu
fræða“.
Þetta em í stuttu máli aðalatriðin eða þau
sem máli skipta, þegar borin eru saman sjón-
armið okkultistanna og „hinna“. Öllum er
frjálst að taka afstöðu, en það ber að gera
af ráðnum huga, hlutdrægnis og öfgalaust.
Án þess að kvíða endalokunum getur okkul-
tistinn mætt fyrir slíkum dómstóli. Áhang-
endur hans leita sannleikans og ýmsir hafa
raunverulega fundið hann — og lengra getur
maðurinn ekki komist.“
Hér lýkur greininni.
Dagrenning mun víkja nánar að efni þess-
arar greinar áður en langt um líður.
26 DAGRENNING