Dagrenning - 01.08.1948, Blaðsíða 37

Þessi samþykkt var síðan send í nafni hinna
tignustu manna og helztu sendiherrum
Evrópu var einnig boðið.
Cagliostro tók boðinu og þessi sögulegi
fundur var haldinn að kvöldi hins 10. maí
1785 •
Hinir tignu menn tóku á móti stórmeistara
„Egypzku reglunnar" með allri þeirri viðhöfn
og virðingu sem honum bar.
Cagliostro var beðinn að tala um launungar
frímúrara almennt.
Öllum viðstöddum til undrunar og skelf-
ingar tók Cagliostro með eldheitri og óvæg-
inni mælsku, að sýna hinum tignu fundar-
mönnum fram á það, að þeir væru algerlega
þekkingarvana á þeim raunveru launungum,
sem væru undirstaðan að sannri frímúrara-
starfsemi.
Loks greip Cour de Gebelin til þess ör-
þrifaráðs að krefjast þess að Cagliostro færði
sönnur á að hann hefði öðlast æðri þekkingu
hjá Egypzku reglunni.
Cagliostro tók áskoruninni og talaði eins
og sá sem vald hefur.
Hann tók nú að skýra frá talnafræðilegu
gildi nafna og talna. Hann sýndi áheyrend-
um sínum „stafrofið helga" og bauð þeim síð-
an að spyrja einhvers og leita svarsins sjálfir.
Þessi spurning var valin: „Verður Loðvík
XVI. konungur Fraklclands og Navarra ham-
ing/usamur til æviloka og eftirlætur hann
syni sínum hásætið?“
Allir fundarmenn voru sjónarvottar að því
er svarið var reiknað út. Það var á þessa lund:
„Loðvík XVI. fellir hásæti forfeðra sinna.
Hann lætur líf sitt á höggstokknum á þrít-
ugasta og níunda aidursári sínu.
Cagliostro hélt áfram útskýringum sínum
og sagði að talan XVI væri veldistala konungs
og hún samsvaraði 16. leyndardóminum sem
táknaður væri með tumi, sem elding hefði
brotið, væri maður að hrapa úr tuminum og
kóróna að detta af höfði hans
Fundarmenn supu hveljur af ógn og undr-
un.
Næsta nafnið sem þeir völdu var: „María
Antoinette, dóttir Austurríkiskeisara, drottn-
ing í Frakklandi."
Svarið kom af sjálfu sér, það var: „Ógæfu-
söm í Frakklandi. Hún verður sett í fangelsi
og hálshöggvin.“
Cagliostro þagnaði um stund. Cour de
Gebelin var sprenglærður vísindamaður,
hann virtist jafnhöggdofa og aðrir.
„Herra,“ mælti hann við Cagliostro. „Ef
Guð leyfir oss að skyggnast inn í framtíðina,
geta þá ekki bænir vorar afstýrt þeirri vá sem
er fyrir dyrum. Lambelle greifafrú, vinkona
drottningar, er heiðurs stórmeistari í Egypzku
reglunni yðar. Hví þá ekki að segja henni frá
þessu svo að hún geti varað drottninguna við
hættunni.“
„Nei, herra minn,“ svaraði Cagliostro.
„Hún mýndi ekki trúa þessu. Ég fremdi
einungis hættulegt og gagnslaust háttvísi-
brot. Vér skulum bæta nafni hennar við og
sjá hvaða svar vér fáum,“
Hann ritaði nafn hennar og nafnbót:
„Marie — Therese — Louise, de Savoie,
prínsessa Lambelle.“
Svarið var:„Hún verður bwtjuð niður af
f/’órum þorpurum við hornið á Rue des
Ballets, í stjórnarbyltingunni, sem tortínir
konunginum og drottningunni.1
Nú varð steinhljóð unz Cagliostro mælti:
Ef vér spyrjum nú hvemig byltingunni
muni ljúka þá fáum vér þetta svar: Maður
1 Sjö árum siðar, 10. ágúst 1792 var de Lam-
belle greifafrú tekin liöndum ásamt fjölskyldu
konungs. Tengdafaðir hennar greiddi stórfé í
lausnargjald fyrir hana. Þegar hún var á leiðinni
frá fangelsinu réðust fjórir menn á hana við
hornið hjá Rue des Ballets. Þeir brytjuðu hana
niður með sverðum sínum; lijuggu af henni
höfuðið festu það á spjótsodd og báru það um
götur Parísar.
DAGRENNING 3S