Dagrenning - 01.08.1948, Blaðsíða 24

nýjan sannleika, — en þar er fyrst teflt fram
lærdómshroka og síðan ruglað staðreyndum
svo sem kostur er — ætla ég að lokum að leiða
eitt höfuðvitni hér fram á sjónarsviðið, sem
jafnvel próf. Á. G. ætti að meta að nokkru,
þegar um þessi mál er rætt, en það er Dr. J.
H. Hertz, æðstiprestur Gyðingasafnaðarins
í London. Frásögn þessi öll er tekin úr ame-
ríska tírnaritinu „Periscop" aprílheftinu 1948.
Þar segir á þessa leið:
„Hinn 15. nóv. 1918 skrifaði séra Merton
Smith í London bréf til æðstaprests Gyð-
inga í London, Dr. J. H. Hertz, og lagði
fyrir hann eftirfarandi spurningar:
1. Er fólk það, sem nú á dögum gengur
undir nafninu Gyðingar (Jews) víðsveg-
ar um heim, afkomendur Juda og Levi-
ættkvísla eða er vitað að það sé blandað
öðrum ættkvíslum ísraels?
2. Ef svo er í hvaða hlutföllum er þá sú
blöndun og hverjar heimildir eru fyrir
því að svo sé?
3. Ef svo er ekki, hvað varð þá af hinum
ættkvíslunum og hvar ættu þær, að yðar
hyggju, að vera niðurkomnar?
4. Ef þetta er ekki vitað, hvar voru þær
þegar Juda vissi síðast til þeirra? Vænta
rétttrúaðir Gyðingar þess enn, að hinar
tólf ættkvíslir sameinist aftur einhvem-
tíma í framtíðinni?
Hinn 18. nóvember 1918 kom eftirfarandi
svar við spurningunum frá skrifstofu æðsta
prestsins:
„Sem svar við bréfi yðar 15. þ. m. hefir
æðsti presturinn beðið mig að taka fram
eftirfarandi:
1. Fólk það, sem nú á dögum gengur und-
ir nafninu Gyðingar (Jews) em afkom-
endur Juda og Benjamíns ásamt broti
af Levisættkvísl.
2. Að því er bezt verður vitað er ekki um
neina blöndun frá hinum ættkvíslunum
að ræða.
3. Hinar tíu ættkvíslimar hafa horfið meðal
þjóða heimsins (sjá II. Kon. 17. sérstak-
lega 22. og 23. vers).
4. Vér væntum sameiningar allra ætt-
kvíslanna einhvemtíma í framtíðinni.
(Sjá Jesaja 27, 12.—13 og Esekiel 37,
15—18. vers.)“
Þetta bréf var undirritað af ritara æðsta-
prestsins. Svarið sýnir, að hinar tíu ættkvíslir
höfðu ekki komið aftur úr útlegðinni og
sezt að í Júdeu áður en síðari herleiðingin,
til Babylonar, átti sér stað. Þau sýna enn-
fremur að hinar tíu ættkvíslir komu heldur
ekki aftur til Palestínu með þeim leyfum,
sem komu frá Babylon eftir síðari herleiðing-
una. Þau sýna einnig, að þær hafa ekki til
þessa blandast Gyðingum og þau sýna loks,
að sameining ísraels er ennþá ekki fram
farin, eins og vér, sem tilheyrum Israel-
Britain hreyfingunni fullyrðum.“
Hér verður þá látið staðar numið að þessu
sinni. Ég vænti þess, að engurn komi á óvart
þótt Dagrenning taki málefni þetta til athug-
unar í tilefni bókar próf. Á. G. þar sem það
er eitt af hlutverkum hennar, að reyna að
opna augu almennings fyrir þeim mikilvægu
sannindum, sem hinar nýju rannsóknir á
þessum sviðum hafa leitt í ljós. Bók próf.
Á. G. er engu lakari en flestar bækur fræði-
manna, sem fengið hafa svipað andlegt upp-
eldi og hann, enda fylgir hann í flestu fyrir-
rennurum sínum.
Bók hans er ekki saga ísraelsþjóðarinnar
nema til aldamótanna 700 f. Kr., eftir það
er hún aðeins saga af broti af Júda og Benja-
mínsættkvíslum.
Saga Israelsþjóðarinnar eftir 700 f. Kr. er
enn órituð af vísindamönnum háskólanna,
en þá sögu þyrfti að skrifa.
22 DAGRENNING