Dagrenning - 01.12.1958, Blaðsíða 22

átta sig á því milli hverra átökin eiga að
verða. Þau eiga annars vegar að verða
milli „hinnar útvöldu þjóðar Guðs“ —
Is r a e 1 s j jj ó ða r i n n a r — undir forustu
Krists, og hins vegar milli „dýrsins, drek-
ans og falsspámannsins" undir forustu
Antikrists — Satans — sem safnað hefir
öllu jressu liði saman til síðustu átak-
anna. Menn hefir mjög greint á um það
hvað Opinberunarbókin eigi við með
táknunum: dýrið, drekinn og falsspá-
maðurinn. En einnig Jrað er að skýrast,
eins og allt annað, nú við endalokin.
„Dýrið“ er liinn nafnkristni heiðindóm-
ur, sem bezt kemur frani í hinni róm-
verskkaþólsku og grískkaþólsku kirkju,
og táknar Jjá vitanlega þær Jjjóðir, sem
lúta „dýrinu“ og tilbiðja Jjað. í Jjeim
hópi eru Austur-Evrópu Jjjóðirnar allar
svo og Suður-Evrópa öll og Frakkland og
hluti af Þýzkalandi. „Drekinn" er tákn
hinna lituðu Jjjóðflokka Asíu, sérstak-
lega Kínverja og Japana, sem hvorir
tveggja tilbiðja drekann sem guð enn í
dag. „Falsspámaðurinn" er tákn hins ara-
biska lieims, sem tignar enn í dag fals-
spámanninn Múhamed og telur liann
ganga Guði næstan.
Vér sjáum nú Jjennan heim allan vera
að sameinast: Hinn kaþólski heimur —
dýrið —, hinn mongólski heimur —
drekinn — og hinn arabiski heimur —
falsspámaðurinn — eru nú gengnir mjög
í eitt bandalag. Að vísu vantar nokkuð
á að rómversk kaþólski heimurinn sé
ennjjá allur í Jneim samtökum en þær
breytingar sem nú eru að fara fram í
Frakklandi, Ítalíu og Þýzkalandi — og
samrunni þessara ríkja í eina viðskipta-
heild — eiga eftir að hafa margvíslegar
stjómmálalegar afleiðingar. Tilkynning
hins nýja páfa um kirkjuþing kaþólskra
til að taka til nýrrar yfirvegunnar afstöðu
kaþólsku kirkjunnar til annarra kirkju-
deilda — og þá sérstaklega grísk-kaþólsku
kirkjunnar — er einnig mjög athyglisverð.
Vel getur Jjví farið svo, að allur hinn róm-
verskkaþólski heimur innlimist í „ríki
dýrsins“ nauðugur eða viljugur, eins og
átti sér stað á valdadögum Hitlers.
En Jjegar vér hugleiðum Jjessi efni má
það ekki verða til þess, að vér missum
alla von um að vel geti farið. Það gera
engir, sem trúa orðum Krists. Hann
bendir okkur á að fylgjast sem bezt með.
Hann sagði: „Nemið líkinguna af fíkju-
trénu: þegar greinin á Jjví er orðin mjúk
og fer að skjóta laufum, Jjá vitið þér,
að sumarið er í nánd. Þannig skulið þér
og vita, að Jjegar þér sjáið allt þetta er
Hann í nánd — fyrir dyrum."--„En
Jjegar Jjetta tekur að koma fram, þá rétt-
ið úr yður og lyftið upp höfðum yðar,
því að lausn yðar er í nánd.“
INNLEND STJÓRNMÁL.
Sjaldan hefir meiri óvissa ríkt í ís-
lenzkum stjórnmálum en nú í árslokin.
Arinu 1958 lauk með stjórnarskiptum
og munu fæstir hafa gert ráð fyrir því
að til þeirra tíðinda dragi fyrr en með
vorinu. Svo er látið líta út sem samstarf-
ið hafi strandað á efnahagsmálunum, en
það þarf ekki nema tvenn gleraugu til
Jjess að sjá, að sú ástæða er hrein yfir-
skynsástæða. Orsökin til samvinnuslit-
anna er allt önnur og liggur miklu
dýpra.
DRAUMUR,
SEM EKKI GAT RÆTZT.
Hermann Jónasson hefir komið mikið
við íslenzka stjómmálasögu síðustu ára-
tugina. Hann myndaði hina fyrstu
„vinstri stjórn" á íslandi, 1934, með
stuðningi Framsóknar og Alþýðuflokks-
20 DAGRENNING