Morgunblaðið - Sunnudagur - 15.02.2015, Blaðsíða 49

14.2. 2015 MORGUNBLAÐIÐ LAUGARDAGUR 49
berast um tónleika og annað slíkt. „En þessu
starfi, starfi tónlistarmannsins, fylgir enginn
leiðbeiningabæklingur um hvernig starfið er
og hvernig á að vinna það sem best,“ bætir
hún við.
Þau eru sammála um að tónlistin gangi út
á að vinna með tilfinningar, bæði sínar eigin
en einnig að taka á móti tilfinningum áheyr-
enda. „Allir sem koma á tónleika borga fyrir
að upplifa eitthvað. Það er bæði ævintýralegt
ferli en líka erfitt því maður er alltaf að gefa
eitthvað. Þetta er ákveðinn skiptidíll og hon-
um getur fylgt að fólk losar um sínar eigin
tilfinningar, bæði með því að það vill hrein-
lega láta þig heyra í orði hvað hefur á daga
þess drifið eða bara segir eitthvað án orða og
maður bara finnur hvað það er. Í þessu sam-
spili er líka mikilvægt að mætast án þess að
vera búinn að ákveða fyrirfram hvernig allt
eigi að vera og setja fólk á ákveðinn bás.
Þetta virkar á báða bóga; áheyrendur njóta
þess best ef þeir koma með opnum huga.
Þetta má í raun heimfæra upp á allt – sam-
skipti þjóða meira að segja. Að þreifa fyrir
sér og eiga samspil, þá yrðu færri árekstrar,“
segir Helgi Hrafn. Talandi um tónleika þá til-
kynnti Helgi Hrafn það í gær að þau Tina
Dickow myndu halda tónleika á Seltjarn-
arnesi í apríl og í október ætlar hann að
flytja tónlist á Menningarhátíð Seltjarnarness
sem hann mun semja sérstaklega fyrir það
tilefni.
Helgi segist ekki telja að hann geti breytt
heiminum með tónlist sinni. „En tónlistin get-
ur látið gott af sér leiða. Og ef maður getur
snert við fólki og leyft því að upplifa eitthvað
fallegt þá er bara það út af fyrir sig jákvætt.“
Helgi Hrafn segist sjálfur ekki vera með
mikið keppnisskap, hann miði lífið ekki út frá
samkeppni, þótt hann hafi metnað fyrir tón-
listinni. „Fólk verður til dæmis oft hissa á því
að mér sé sama þótt Tina sé í forgrunni á
sviðinu eins og það hefur verið síðustu árin.
Hvort mér svíði ekki að konan mín sé aðal-
stjarnan? Það skiptir mig engu máli og í raun
hef ég sjaldan notið mín betur en í þessu
samstarfi.“ Helgi segir tónlist þeirra Tinu
ólíka að því leyti að þótt þau spili bæði popp-
músík sé hans tónlist kannski meira abstrakt.
„Tina er mjög blátt áfram og lögin hennar
koma sér oftast beint að efninu meðan ég
kannski syng eitthvað óræðara með stærri
pensilstrokum.“
Búa til nýja rödd saman
Helgi Hrafn og Tina giftu sig síðasta sumar.
Þótt Tina sé dönsk og eigi sinn stærsta aðdá-
endahóp þar og í Þýskalandi segir hún að
þótt það sé ekki praktískasta lausnin hafi það
einhvern veginn aldrei verið spurning um
hvar hún vildi eiga sitt fasta heimili eftir að
hún var búin að kynnast Íslandi.
„Ég vissi það einhvern veginn strax og við
þurftum ekki einu sinni að taka þá umræðu
formlega hvar við ætluðum að búa. Hér fann
ég einhvern frið og leið betur í eigin skinni en
mér hafði liðið í mörg ár. Það voru fylgifiskar
þess að vera frægur í Danmörku sem mér
fannst erfitt að búa við. Ísland hefur haft
mikil áhrif á mig sem manneskju og einnig í
starfi. Mér finnst ég vera afkastameiri hér,
það er meiri friður. Og það er eitthvað hér í
náttúrunni sem hefur sett allt í samhengi fyr-
ir mér, það er hærra til himins og meira rými
fyrir hugsanir. Kannski er það af því að hér
eru fá tré, augun rata auðveldlega hátt til
himins því ekkert skyggir á og maður fylgist
ekki með trjánum fella laufin – það sem þú
sérð, það verður hér áfram þótt það sé stutt í
dramatíkina undir yfirborðinu. Ísland hefur
sett þetta tilviljanakennda í lífi mínu í sam-
hengi við það sem er stærra.“
Hvaða verk er Helgi Hrafn ánægðastur
með?
„Það er svolítið erfitt að velja, manni þykir
vænt um allt, en ég er til dæmis mjög ánægð-
ur með samstarf okkar Tinu á síðustu plötu
hennar, Whispers. Það small eitthvað þar.“
Tina tekur undir og segir að tónlist hennar
hafi breyst eftir að hún hóf að vinna með
Helga. „Hún er orðin aðeins karlmennsku-
blandin. Mér finnst ég raunar aldrei hafa
unnið jafngott efni. Þetta kom allt eitthvað
svo eðlilega í vinnunni líka, án mikillar
áreynslu.“
Hafið þið lært margt hvort af öðru?
„Af Tinu hef ég meðal annars lært að
skipuleggja mig, við erum mjög ólík og ég get
verið eins og kólibrífugl sem flýgur frá einu
blómi til annars, alltaf með hugann út um
allt. Ef ég væri rithöfundur væri bókin mín á
alls kyns blaðsíðum út um alla íbúð!“ segir
Helgi.
„Ef ég tala fyrir sjálfa mig þá var ég svo-
lítið búin að fá nóg af eigin tónlist þegar ég
hitti Helga. Ég hafði verið á löngum tón-
leikaferðalögum og var búin að spila sömu
lögin á hverju kvöldi þegar ég kynntist
Helga og það bara gerðist eitthvað nýtt í
tónlistinni skyndilega. Litlu sögurnar mínar,
ég gat sett þær í stærra samhengi – ég fann
að þær voru eins og vængur á einhverju
stærra. Það hófst annað tímabil þarna í
minni tónlistarsköpun og þetta varð þar að
auki einnig nýtt tímabil fyrir gömlu lögin
mín,“ segir Tina en þau Helgi Hrafn vinna
mikið saman með raddir sínar. „Það hefur
orðið til alveg ný rödd, fallegri og dýpri en
ég þekki,“ bætir Tina við.
En hvað varð til þess að Tina fann strax að
Helgi Hrafn hentaði hennar tónlist?
„Hann kom þarna inn með eitthvað sem
var ólíkt öllu sem ég hafði áður heyrt og ég
fann strax að ég vildi fá hann til að túra með
mér. Það var eitthvað alveg hreint og tært
við röddina hans. Þar að auki er tjáning hans
svo hrein og laus við fals. Hann er ekki með
stórt egó sem þvælist fyrir honum og allt
öðruvísi en flestir þeir karlkyns tónlistarmenn
sem ég hef kynnst í gegnum tíðina og ég hef
lengi verið í þessum bransa. Hann er ekki í
tónlistinni á þeim forsendum að spila á raf-
magnsgítar og lokka til sín stelpur!“
Helgi Hrafn hlær og segir Tinu að vera
ekki of vissa um það. „En ætli við komum þá
ekki aftur að því að það er að stórum hluta
mínu tónlistarlega uppeldi að þakka að svo-
leiðis tilburðir þvælast ekki fyrir manni. Ann-
ars held ég að fólk vilji innst inni leyfa sér að
vera viðkvæmt en manni er talið trú um að
maður megi ekki vera það. Við megum ekki
gera mistök eða vera varnarlaus um leið og
það væri bara miklu betra að gera bara mis-
tökin, klára þau og læra af þeim.“
Morgunblaðið/Kristinn
Tónlistarmennirnir og hjónin Helgi Hrafn
Jónsson og Tina Dickow geta aðeins búið
á Íslandi þrjá mánuði á ári þrátt fyrir að á
Íslandi sé þeirra fasta heimili. Þau ferðast
með tvö ung börn sín milli tónleikastaða
en þau hafa haldið mörghundruð tónleika
um allan heim síðustu árin en Tina er ein
þekktasta söngkona Danmerkur.