Morgunblaðið - Sunnudagur - 05.04.2015, Blaðsíða 15

henni var fenginn, hefði sagt að
fólk í losti ætti erfitt með að muna
hluti og því væri henni fyrir bestu
að játa.
Þótt ekki hafi mátt nota játn-
inguna segja sérfræðingar að slík-
ar játningar hafi ávallt áhrif á rétt-
arhöld, jafnvel þótt þær hafi verið
þvingaðar.
Ákæruvaldið gerði harða atlögu
að mannorði Knox, sagði að hún
væri „lostafull og hirðulaus“. Hún
hefði neytt eiturlyfja og reglulega
komið með ókunnuga menn á her-
bergið hjá sér til að stunda kynlíf
og skilið hjálpartæki ástarlífsins og
eggjandi nærföt eftir á glámbekk
sambýlingum sínum til mikillar ar-
mæðu. Sögðu saksóknararnir að
Kercher hefði verið myrt eftir að
hún neitaði að taka þátt í kynlífs-
leik þar sem eiturlyf voru höfð um
hönd með Knox, Sollecito og
Guede.
Hins vegar var ekki mikið af
beinhörðum sönnunum í málinu.
Ekkert kom fram, sem benti til
þess að Knox og Sollecito hefðu
verið í herberginu þar sem morðið
var framið. Þeir sem rannsökuðu
vettvanginn reyndu að útskýra það
með því að þau hefðu þurrkað
fingraförin út, en með ótrúlegum
hætti tekist að skilja fingraför
Guedes eftir.
Lífrænt efni úr kartöflu
Lögreglan tók eldhúshníf úr skúffu
til að rannsaka. Í sex daga var
hnífurinn í skókassa heima hjá ein-
um lögregluforingjanna. Nokkrum
vikum síðar lýstu sérfræðingar lög-
reglunnar yfir því að erfðaefni úr
fórnarlambinu hefði fundist á
hnífnum. Óháðir sérfræðingar kom-
ust að þeirri niðustöðu síðar að líf-
ræna efnið á hnífnum væri úr kart-
öflu.
Saksóknarinn í málinu, Giuliano
Mignini, var með ýmsar kenningar
– rán, afbrýðisemi kvenna eða úr-
kynjað kynlíf og sá margvísleg
teikn á vettvangi. Miklar sögur
spunnust um morðið. Ítalskir fjöl-
miðlar tengdu það við frímúr-
araregluna, sem á sér margra alda
sögu í Perugia og hafði mikil völd.
Hreyfing Musterisriddaranna var
öflug í Perugia var á 15. öld. Páfa-
garður réðst gegn hreyfingunni og
félagar í henni voru teknir af lífi.
Aðrir fóru í felur og störfuðu á
laun. Frímúrarareglan á rætur sín-
ar að rekja til Musterisriddaranna
og nú eru fleiri frímúrarar í Pe-
rugia miðað við höfðatölu en í
nokkurri annarri borg á Ítalíu.
Mignini er frá Perugia og sagna-
brunnur heimaslóðanna á greini-
lega ítök í honum. Á morðvett-
vangnum sá hann myrk tákn um
að afbrigðilegur trúarsöfnuður
hefði verið að verki. Hann sagðist
hafa séð frá upphafi að sökudólg-
urinn væri nánast örugglega út-
lendingur og grunaði að á vett-
vangi hefði verið einhver
einstaklingur, sem aldrei hefði
náðst. Hann hefði stjórnað verkn-
aðinum af illsku og slægð líkt og
hann væri að stýra athöfn. Mignini
var sannfærður um að það væri
engin tilviljun að morðið hefði ver-
ið framið á allraheilagramessu, 1.
nóvember.
Saksóknarinn og
djöfladýrkendurnir
Mignini komst fyrst í sviðsljósið
vegna framgöngu sinnar í morð-
máli, sem var í heimsfréttum og
urðu þættir úr því Robert Harris
efniviður í eina af bókum hans um
mannætuna Hannibal Lecter. Milli
1968 og 1985 voru framin sextán
morð í Flórens. Í öllum tilfellum
var um að ræða pör, nánar tiltekið
elskendur í bílum. Lík kvennanna
voru hræðilega útleikin og yfirleitt
með svipuðum hætti. Mikil leit fór
fram að morðingjanum, sem fékk
viðurnefnið Skrímslið frá Flórens.
Nokkrir voru dæmdir í málinu, en
dómarnir þóttu ekki trúverðugir og
það er mál manna að morðinginn
hafi aldrei náðst.
Mignini kom að málinu á seinni
stigum og gekk hann út frá þeirri
kenningu að morðin hefðu verið
framin til að nota mætti líkams-
hluta úr konunum í athafnir djöfla-
dýrkenda. Hann og lögregluforing-
inn Michele Giuttari gáfu sér að
skuggalegur hópur auðugra, valda-
mikilla og virtra einstaklinga hefði
ráðið einstaklinga úr lægri stigum
samfélagsins til þess að drepa pör-
in til þess að ná í kynfæri stúlk-
unanna, sem ætti að nota sem djöf-
ullega „oblátu“ í svörtum messum
þeirra.
Allt kapp var síðan lagt á að
færa sönnur á þessa kenningu og
urðu tilraunirnar til þess æ lang-
sóttari. Vísbendingar um annað
voru hunsaðar. Um leið var ráðist
að þeim, sem gagnrýndu kenning-
arnar. Ítalski blaðamaðurinn Mario
Spezi, sem fylgdist með málinu frá
upphafi var settur í gæsluvarðhald
og var gengið svo langt að segja að
hann væri grunaður um morðin.
Líkt og í máli Amöndu Knox
virtist lykilatriði í rannsókninni að
ganga út frá því að ekki væri allt
sem sýndist.
Fyrirbærið dietrologia
Í bók Douglas Prestons og Marios
Spezis um morðin og rannsóknina
á þeim, The Monster of Florence,
lýsir Preston samtali sínu við
ítalskan aðalsmann, Niccolo Cap-
poni greifa, sem segir að til þess
að átta sig á rannsókninni á
Skrímslinu frá Flórens þurfi aðeins
að skilja eitt orð: Dietrologia.
Dietro þýðir fyrir aftan og logia
fræði; fræði þess sem býr að baki,
er dulið. „Dietrologia er sú hug-
mynd að það augljósa geti ekki
verið sannleikurinn,“ segir að-
alsmaðurinn. „Það er alltaf eitthvað
falið að baki, dietro.“ Hann segir
að dietrologia sé þjóðaríþrótt á
Ítalíu. Allir vilji vera sérfræðingar
og vita hvað sé að gerast í raun.
Það sýni vald þeirra að þeir séu
með á nótunum og tengist rann-
sókninni þannig að rannsakend-
urnir verði að finna eitthvað, sem
sé að baki því sem virðist vera:
„Það getur ekki ekki verið eitt-
hvað. Hvers vegna? vegna þess að
það er ekki mögulegt að það sem
þú sjáir sé sannleikurinn. Ekkert
er einfalt, ekkert er eins og það
virðist.“
Þar við bætist að þegar menn
eru einu sinni farnir af stað er ekki
hægt að láta staðar numið, segir
greifinn. Þar spilar stoltið inn í,
óttinn við að missa andlitið.
Ósnertanlegur saksóknari
Mignini virðist hafa verið svo upp-
tekinn af kenningum um djöfla-
dýrkun og afbrigðilegar athafnir
að hann var tilbúinn að laga þá
glæpi, sem hann rannsakaði að
kenningum sínum í stað þess að
rekja fyrirliggjandi vísbendingar.
Hann leitaði hiklaust til sjáanda
og tók kenningar hans orðréttar
upp. Þegar Mignini var kominn af
stað gat fátt stöðvað hann. Á Ítal-
íu hefur saksóknari afar sérstaka
stöðu. Þeir hafa stöðu dómara og
hluti af dómskerfinu. Þeir eru
ráðnir ævilangt og hafa algert
sjálfdæmi.
Mignini var ákærður fyrir að
misnota embætti sitt 2006 meðal
annars með því að hlera og hefja
ólöglega rannsókn á lögreglu og
blaðamönnum, sem höfðu gagnrýnt
rannsóknir hans. 2010 var hann
sekur fundinn og dæmdur í 16
mánaða fangelsi, en hann áfrýjaði
málinu og 2011 var dóminum
hnekkt. Meðan á þessu stóð rak
hann rannsóknina á morðinu á
Meredith Kercher og hélt þegar
upp var staðið embættinu.
Þegar mál Amöndu Knox var
tekið fyrir í hæstarétti Ítalíu 25.
mars sagði saksóknarinn í málinu,
Mario Pinelli, að framsetning máls-
ins á dómstiginu á undan hefði ver-
ið „gallalaus“. „Sú lýsing, sem
dómararnir í Flórens settu fram er
yfir gagnrýni hafin,“ sagði Pinelli.
Dómurinn komst hins vegar að
þeirri niðurstöðu að ekki dygði til
sakfellingar að fabúlera um djöfla-
dýrkun og dulrænar athafnir án
þess að leggja fram áþreifanlegar
sannanir.
AFP
Saksóknarinn Giuliano Mignini
stjórnaði rannsókninni á morð-
inu á Kercher og fann merki um
dulrænar athafnir á vettvangi.
Raffaele Sollecito kemur til að halda blaðamannafund í Róm 3 dögum eftir að hann var sýknaður af morðinu á Kercher.
5.4. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 15