Húnavaka


Húnavaka - 01.05.1962, Page 22

Húnavaka - 01.05.1962, Page 22
20 HÚNAVAKA ast heim svellað túnið, en þetta tekst þó, því leiðin er lýst upp eins og aðalgata í stórborg. Tvær brosmildar lieimasætur taka á móti okkur og bjóða til stofu. Já, Stefán minn. Nú er gaman að vera ungur. — Húsbóndinn er að Ijúka við útiverkin ásamt yngstu dótturinni. Sonur- inn, 11 ára drengur, situr að tafli við pilt úr nágrenninu, sem nú er vélaviðgerðarmaður á heimilinu. Hér er hlýtt og bjart — og þegar við Stefán höfum komið okkur vel fyrir í þægilegum stólum og heimasæturnar setzt andspænis okk- ur, þá dreg ég í efa, svona með sjálfum mér, að við munum standa strax upp aftur. Að minnsta kosti mundi ég mjög vel skilja það við- horf hjá Stefáni. Og hvað sjálfan mig snertir, þá hefur falleg kona alltaf verið mér augnayndi, það hefur ekkert breytzt með árunum. Húsmóðirin er því miður ekki heima. Hún er í Reykjavík til lækn- inga. Meðan við bíðum komu húsbóndans, spjöllum við við systumar. Sigrún, sú eldri, hefur lokið landsprófi frá Reykholtsskóla, og svo ver- ið í Kvennaskólanum á Blönduósi. Nú er hún kennari hcima í sinni sveit, þar æfir hún kirkjukór og er kirkjuorganisti, auk þess æfir hún tvöfaldan kvartett í fritímum sínum. Já, og því til viðbótar getur hún verið húsmóðir heima í forföllum og þá brugðið sér í fjósið ef með þarf. Sú yngri vinnur á Héraðshælinu á Blönduósi, en er nú i helgarfríi. Næsta vetur hugsar hún til náms í kvennaskóla. Báðar unna þær systur sveit sinni og vilja gjarna vera húsmæður í sveit, ef svo vill verkast. En það kemur nú víst oftast fleira til jægar þau mál eru ákveðin með ungu fólki, en aðeins atvinnuspursmálið. Nú er Grímur bóndi Gíslason kominn, og þá fara dætur hans fram, en við tökum tal með honum. Ekki verðum við varir við neitt hallæris- hljóð í Grími og nú hefur hann orðið. — Það er þá fyrst búskapurinn. — Ég er bjartsýnn á framtíðina, en álít þó erfiðara efnalitlum frum- býlingi nú en fyrir 20 árum. Lífshættir allir hafa breytzt og kröfur eru allt aðrar. Það sem þá taldist til munaðar og menn létu sig gjaman án vera, telst nú oft til brýnustu þarfa. Þetta skapar aukna fjárþörf. Aftur á móti getur fólk, sem nú er búið að koma sér vel fyrir, látið sér líða betur, vegna hinna mörgu tæknilegu möguleika, sem eru fyrii hendi. — Vélvæðing hefur haft mest áhrif á framvinduna í búskaparhátt- um og þar hefur mikið verið um að vera. Nú munu rétt 20 ár síðan ég fór upp að Blöndudalshólum og Æsustöðum til að vinna þar að
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108

x

Húnavaka

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Húnavaka
https://timarit.is/publication/1122

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.