Húnavaka - 01.05.1978, Side 122

120
H Ú N AVA K A
Rútsstöðum og skepnum hans fjölgaði. Varð nú nokkuð erfitt að sjá
fénaði Jakobs fyrir húsi og heyjum, en úr rættist nokkuð vorið 193(3
er hann fékk part af Stóradal til ábúðar. Jón alþm. Jónsson bóndi í
Stóradal dó árið 1939. Vorið 1942 brá ekkja hans Sveinbjörg Brynj-
ólfsdóttir búi. Seldi hún Jakobi
jörðina á leigu og fé allt, tvær kýr
og nokkuð af hrossum. Hafði nú
Jakob margt gangandi fjár og
kunni vel við. Land er mikið í
Stóradal og kjarngott. Jakob
kunni vel að meta. Hélt hann
fénaði sínum mjög til beitar og
i'itigangs á þessum árum, svo sem
hann hafði raunar alltaf þurft að
gera manna mest. En aftur þreng-
ist um landsnytjar hans er tvö
þeirra Stóradalssystkina, börn
Jóns og Sveinbjargar, hófu bú-
skap á föðurleifð sinni vorið
1944. Hélt Jakob Jró einum
þriðja jarðarinnar og fékk einnig
nytjar af Sléttárdal (Stóradals-
Jakob Sigurjónsson 29 ára. seli) er fór úr ábúð um sama
leyti.
Á þessum árum herjaði mæðiveikin á fjárstofn bænda og gekk á
ýmsu um hvernig þeir brugðust við. Jakob hafði Jrann hátt á að slaka
hvergi á um fjáreignina. Hann setti á lömb árlega og keypti fé annað
slagið. Er fjárskiptin fóru fram haustið 1948 var Jakob fjárflesti
bóndi í Svínavatnshreppi og var þó við ýmsa kappa að etja, í þeim
efnum, svo sem lengi hefir verið að fjárbú hafa verið stór- Jakob
fjölgaði og hrossum á mæðiveikiárunum, sem margir bændur. Há-
marki náði hrossaeign hans árið 1949 er hann átti um 120 að með-
töldurn folöldum. Hafði Jakob t. d. fjögur haust rekið um 20 hross
norður í Skagafjörð og selt Jóhanni frá Mælifellsá. Haustið 1949
samdi Jakob við framkvæmdastjóra Sölufélags Austur-Húnvetninga
á Blönduósi, Jón S. Baldurs, að félagið tæki hross til sölumeðferðar.
Varð Jakob að sjá um slátrun lirossanna, en fékk til þess aðstöðu hjá
S.A.H. og verkstjóra. Aðra menn útvegaði Jakob til verksins og
>