Ægir - 01.10.2014, Blaðsíða 26

26
Opinberar sjóslysarannsóknir
hófust í kjölfarið
„Við stöldruðum fljótlega við þá
staðreynd að sjóslysin 1963
áttu stóran þátt í því að koma
öryggismálum sjómanna á
hreyfingu og þótt fyrr hefðu
verið,“ segir Haukur.
„Alþingi samþykkti ályktun
um stofnun sérstakrar sjóslysa-
nefndar 10. apríl 1963, daginn
eftir mannskaðabylinn við
Norðurland. Fjöldi sjómanna
hafði farist við landið frá 1960
til 1963 en það var eins og at-
burðir tengdir páskahretinu
fylltu mælinn hjá alþingis-
mönnum. Þeir kusu að horfa
ekki lengur aðgerðarlausir á
ósköpin heldur stuðla að því að
kanna af hverju slysin stöfuðu
og hvernig mætti við bregðast.
Sjóslysanefnd tók til starfa,
skilaði skýrslu og var lögð niður
1965. Svo liðu nokkur ár þar til
ný sjóslysanefnd var sett á lagg-
ir. Síðan fengu slysarannsóknir
og öryggismál til sjós sess í lög-
Í minningu fórnarlamba
páskahretsins mikla 1963
Afar áhrifamikil athöfn á Eyjafirði 9. apríl 2013. Guðrún Tómasdóttir minnist föður síns.
„Þegar við lögðuð upp í þessa langferð vorið 2012 var meiningin sú
að 50 ára minningarathöfn um sjóslysin við Norðurland yrði leiðar-
þráður í heimildarmyndinni. Undirbúningsvinnan beindi okkur
hins vegar fljótlega í fleiri áttir í tíma og rúmi. Nú stefnir í að við
spinnum nokkuð söguþráð sjóslysa og öryggismála til sjós út frá ör-
lögum sjómanna frá Dalvík sem fórust í páskahretinu mikla,“ segir
Haukur Sigvaldason, borinn og barnfæddur Dalvíkingur sem býr í
Reykjavík og starfar sem smiður í Kópavogi. Hann missti föður sinn
9. apríl 1963. Alls fórust þá sex bátar við landið í dymbilvikunni og
með þeim sextán menn, þar af sjö frá Dalvík.