Ægir - 01.10.2014, Síða 47

47
„Ég tók ákvörðun um það
núna á haustdögum að leita
ekki eftir endurkjöri á Sjó-
mannasambandsþinginu. Ég er
orðinn 71 árs gamall – bráðum
72ja ára – og því er þetta orðið
gott og tími á að yngri maður
taki við,“ segir Sævar.
Stórauknar slysavarnir sjómanna
Hann segir, þegar litið er yfir 20
ára formennsku í Sjómanna-
sambandinu, að hann sé
hreyknastur af því að hafa lagt
sín lóð á vogarskálarnar við að
auka öryggi sjómanna. „Ég er
ánægður með aðkomu okkar
að því að efla slysavarnir og
Slysavarnaskóla sjómanna og
það er til marks um hversu mik-
ilvægt þetta starf er að árin
2008 og 2011, ef ég man rétt,
voru engin dauðaslys á sjó hér
við land.
Varðandi kjaramálin hefur út
af fyrir sig ýmislegt áunnist og í
því sambandi get ég nefnt rétt-
indamál, t.d. varðandi styrktar-
sjóð stéttarfélaganna. Hins veg-
ar hefði ég viljað sjá Sjómennt –
fræðslusjóð sjómanna - öflugri.
En hin hliðin á kjaramálunum er
að ekki hefur verið gerður kjara-
samningur við sjómenn í fjögur
ár, sem er óásættanlegt. Og fyr-
irkomulagið varðandi fiskverðs-
myndun er einnig óásættan-
legt. Um það leyti þegar ég tók
við formennsku í Sjómanna-
sambandinu var fiskverð gefið
frjálst, eins og það var kallað. En
síðan hefur ríkt hálfgerð styrj-
öld um þetta kerfi. Það hefur
vissulega verið lagað en það er
langur vegur frá því að það sé
viðunandi. Stærsta hagsmuna-
mál sjómanna er einfaldlega að
verðmyndun á fiski sé með eðli-
legum hætti. Sjómenn fóru í
verkfall árin 1994, 1995, 1998
og 2001 og grunnurinn að öll-
um þessum hörðu deilum var
fiskverðið. Þrjú af þessum fjóru
verkföllum voru stöðvuð með
lagasetningu – þ.e. 1994, 1998
og 2001. Þegar verkföllum lýkur
með lagasetningu er málunum
Sævar segist ánægður með þann árangur sem náðst hafi á undanförnum árum í eflingu slysavarna sjómanna.