Fréttablaðið - 09.07.2015, Blaðsíða 16

9. júlí 2015 FIMMTUDAGUR| FRÉTTIR | 16
„Nei, nei og aftur nei, þetta er ekki
skáldsaga. Þetta er non fiction!“
Það er Mikael Torfason sem hefur
orðið en Fréttablaðið fór með tvo
af eftirtektarverðustu rithöfund-
um þjóðarinnar, þá Mikael og
Sölva Björn Sigurðsson, í veiðiferð
nú í vikunni. Ytri-Rangá, hvorki
meira né minna. Báðir eru þeir
að ganga frá bókum sem koma út
fyrir jólin. Þegar menn eru fastir
saman í bíl er engrar undankomu
auðið og þeir upplýsa um það, í
ákaflega bókmennta- og gáfuleg-
um samræðum eldsnemma þriðju-
dagsmorguns, að báðar eru þessar
bækur hugsaðar sem fyrstu bækur
í stærri verkum; önnur er skáld-
saga með vísindasögulegu ívafi og
hin, sem sagt, non fiction; sagan er
sönn og segir af erfiðum aðstæð-
um foreldra Mikaels í upphafi
sambúðar þeirra, þá er þau voru í
Vottum Jehóva.
Mikki hefur uppi eindregnar
kenningar um að það sé algjör til-
gerð að pakka endurminningum
inn í einhverja skáldskaparum-
gjörð. „Skáldævisaga?! Þetta eru
mestu mistök Guðbergs,“ segir
Mikki; minningar eru sannleikur
og algjör óþarfi að skilgreina þær
sem skáldskap.
Leitin að Hemingway
Fréttablaðið/Vísir heldur áfram
að kanna lífsstíl og útivist fyrstu
hendi og nú er komið að stang-
veiðinni. Einhver þekktasti veiði-
maður sem um getur hlýtur að
teljast rithöfundurinn Ernest
Hemingway. Því kviknaði sú hug-
mynd hvort ekki væru einhverjir
slíkir í íslenskri rithöfundastétt.
Sölvi Björn var sjálfkjörinn, höf-
undur stórverkanna Stangveiðar
á Íslandi og Íslensk vatnabók. Og
hann var fús til fararinnar. Sölvi
Björn bjó á Selfossi sem krakki,
ólst upp á bökkum Ölfusár og
veiddi mikið með föður sínum, sem
lést fyrir einu og hálfu ári. Hann
segist fremur rómantískur veiði-
maður, hann hefur ekki sett fyrir
sig langar göngur til að komast á
veiðistað, til dæmis á Arnarvatns-
heiðina þar sem hann hefur mokað
upp bleikjunni. En hefur dregið úr
magnveiðinni og slíkum ferðum,
enda ekki hægur leikur að burðast
til byggða með svo mikinn feng.
Sölvi Björn slær ekki hendinni
á móti laxveiðiferð. En, svo er
kannski ekki um auðugan garð að
gresja. Mýgrútur tónlistarmanna
er forfallnir stangveiðimenn, sem
reyndar hafa sumir hverjir feng-
ist við að skrifa um þessa ástríðu
sína, svo sem Bubbi og Pálmi
Gunnarsson, en eini rithöfundur-
inn sem Fréttablaðinu var kunnugt
um að fengist við að kasta flugu út
í straumvatn var Mikael Torfason,
sem reyndist klár í slaginn einnig.
Vigdís Grímsdóttir? Guðbergur?
Auður Ava? Nei, varla. Það þurfti
svo sem ekkert fleiri. Þetta var
gott holl.
Ytri-Rangá er málið
Laxveiðin hefur farið misvel af
stað í ám landsins. Þó talsvert
miklum mun betur en í fyrra, ár
sem fer í veiðiannaála sem hörm-
ungarár. Þú ferð ekki með Hem-
ingway-a Íslands í dautt vatn og
eftir að hafa ráðfært sig við veiði-
sérfræðing Vísis, Karl Lúðvíksson,
þá hafði blaðamaður samband við
þá sem nú reka Rangá Ytri. Sú á
hefur árum saman verið á toppi
lista yfir flesta veidda laxa, og
ævintýralegar frásagnir af því
þegar menn hafa verið að rífa þar
upp fiskinn í stórum stíl. Ytri-
Rangá klikkar ekki. Þeir Rangár-
menn tóku umleitaninni vel, þeirri
að fá að skoða ána og þá þannig að
tveir rithöfundar fengju að baða
fluguna sína.
Mikilvægi leiðsögumannsins
Einmitt þegar við vorum rétt
í þann mund að fara að kryfja
stöðuna í útgáfumálum til mergj-
ar renndum við í hlað. Þar tók á
móti okkur Karl Eyjólfur Karls-
son, framkvæmdastjóri Hegg-
öy Aktiv, norska félagsins sem
tekið hefur Ytri-Rangá á leigu.
Og það sem meira var, Karl Eyj-
ólfur ætlaði að vera leiðsögumað-
ur okkar. Svo vitnað sé í Bubba
Morthens, sem alltaf er ofarlega
í huga þegar farið er í veiðiferð;
má nánast sleppa því að fara hafi
menn ekki vit á því að fá sér gæd.
Og í þeim efnum hljóp á snærið
hjá leiðangursmönnum. Rangár-
menn tóku okkur með kostum og
kynjum.
Karl Eyjólfur
Eftir kaffi og morgunverð í boði
hússins eltum við Karl Eyjólf
niður á svæði eitt. Veður var eins
og best verður á kosið, stillt og
skýjað. Þótt bæði Sölvi og Mikki
séu reyndir stangveiðimenn hafa
þeir ekki áður veitt með tvíhendu.
Það kom ekki að sök. Karl Eyjólf-
ur bar rithöfundana á höndum sér,
hnýtti flugurnar á línurnar, lánaði
stöng og sagði mönnum til.
Karl Eyjólfur er athyglisverð-
ur náungi. Hann starfaði í ára-
tug á árum áður hjá fíkniefnalög-
reglunni, fluttist þá til Noregs en
kona hans var að ljúka sérnámi í
læknisfræði. Hann ætlaði sér að
komast að hjá norsku lögreglunni,
hafði reynslu og menntun sem
hefði átt að duga vel, en þeir Norð-
menn eru ferkantaðir, þetta hafði
ekki verið gert áður. Karl sagðist
ekki hafa haft neinn áhuga á því
að væla í Nojurum, og sneri sér að
veiði og ferðamálum.
Hann reis þar fljótt til áhrifa,
byggði meðal annars upp sér-
hæfða laxveiðiþjónustu og svo
kom þetta verkefni til; að stýra
veiðinni í Ytri-Rangá fyrir hið
norska fyrirtæki. Karl Eyjólf-
ur var í rólegheitunum að fræða
blaðamanninn á því að Norð-
menn væru bókaðir í Ytri-Rangá,
auk Bandaríkjamanna, Breta og
Spánverja, sem væru grimmir og
sendu veiði sína beint til Spánar,
þegar kvað við: Já!
Rithöfundar á Rangárbökkum
Fréttablaðið fór í veiðiferð með það fyrir augum að finna samhengið milli veiðimennsku og ritstarfa? Leitin að Hemingway. Og fór langt
með að finna svar, svei mér þá, eftir að laxinn var á. Laxveiðin hefur farið misvel af stað í vor, en hingað til hefur Rangá ekki klikkað.
VIÐ ÁRBÆJARFOSS Bæði Mikael og Sölvi Björn fengu fiska, og Sölvi Björn missti
þann stóra. Hvað vilja menn hafa það betra? FRÉTTABLAÐIÐ/JAKOB
ÁNÆGÐIR VEIÐIMENN. Sölvi Björn, Mikael og Karl Eyjólfur. Þessi fiskur fer í pott-
inn, eða verður heilgrillaður troðinn með kryddjurtum og sítrónu. FRÉTTABLAÐIÐ/JAKOB
Jakob Bjarnar
Grétarsson
jakob@frettabladid.is
0
3
-1
2
-2
0
1
5

2
3
:0
0
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
4
1
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
6
K
.p
1
.p
d
f
F
B
0
5
6
s
_
P
0
1
6
K
.p
1
.p
d
f
A
u
to
m
a
ti
o
n
P
la
te
r
e
m
a
k
e
:
1
7
5
6
-2
A
E
C
1
7
5
6
-2
9
B
0
1
7
5
6
-2
8
7
4
1
7
5
6
-2
7
3
8
2
8
0
X
4
0
0
2
B

F
B
0
5
6
s
_
8
_
7
_
2
0
1
5
C
M
Y
K