Dagblaðið Vísir - DV - 30.04.2009, Qupperneq 36

fimmtudagur 30. apríl 200936 Helgarblað
Ryan Benson, sigurvegari fyrstu
þáttaraðar The Biggest Loser 2005,
tókst að ná af sér fimmtíu og fimm
kílóum, en bætti á sig 14,5 kílóum
innan fimm daga að keppni lokinni
eingöngu vegna vatnsdrykkju. Nú
er hann búinn að bæta á sig yfir 40
kílóum eftir að þáttaröðinni lauk.
Ryan Benson er ekkert einsdæmi
því svipaða sögu er hægt að segja
af nokkrum þeirra sem stóðu uppi
sem sigurvegarar í síðari þáttaröð-
um eða voru nálægt því að vinna.
Þrátt fyrir að skilaboð þáttanna
séu hvetjandi má deila um hvort
þeir búi yfir raunsæi því aðferð-
irnar sem beitt er til þyngdartaps
brjóta alla jafna verulega í bága við
það sem fólki er almennt ráðlagt.
Keppendur missa oft allt að níu
kílóum á viku, með verulegri tak-
mörkun á hitaeiningum, stöðug-
um æfingum og sennilega ekki síst
vegna verulegs vökvataps sem á sér
stað að tjaldabaki.
Sigurvegarinn í annarri þátta-
röðinni, Matt Hoover, þyngdist um
sjö kíló innan sólarhrings eftir að
keppni lauk.
Kai Hibbard varð í öðru sæti
í þriðju þáttaröðinni. Að hennar
sögn eyddi hún kvöldinu fyrir loka-
vigtunina í að fara inn og út úr gufu-
baði, í sex tíma samfleytt, og má ef-
laust deila um hvort slíkt hefur góð
áhrif á líkamann. En Hibbard gerði
fleira því dagana fyrir lokavigtun-
ina neytti hún einungis sykurlauss
Jell-O og til að tryggja frekari ár-
angur úðaði hún í sig spergilkáli
sem eykur þvaglosun.
Ekki fast fæði í tíu daga
Ef fólki finnst nóg um aðferð Kai
Hibbard gekk Ryan Benson enn
lengra. Á MySpace-síðu sinni upp-
lýsir Ryan hvað hann gerði til að
vinna. „Mig langaði svo að vinna
að ég borðaði ekki einn bita fastr-
ar fæðu í tíu daga fyrir lokavigtun-
ina!“
Að eigin sögn nærðist Ryan á
límonaði, hlynsírópi og cayenne-
pipar. „Reglur þáttarins kváðu á
um að við mættum ekki nota nein
lyf, ég bara svelti mig!“
Ryan neytti einskis síðustu tut-
tugu og fjóra tímana fyrir vigtun,
klæddist gúmmígalla á hlaupa-
brettinu og, líkt og Kai Hibbard,
varði hann löngum stundum í
gufubaði og léttist um 5-10 kíló
vegna vökvataps. „Þegar kom að
lokavigtuninni pissaði ég blóði,“
segir Ryan á bloggsíðu sinni.
Ryan Benson segir að það hafi
verið mun erfiðara að þyngjast ekki
á ný en það var að léttast. „Í mörg ár
hugsaði ég: Ef ég bara næ að létt-
ast get ég borðað hvað sem er. En
það var nú öðru nær og Ryan hef-
ur komist að því að það þarf sama
hugarfar til að léttast og til að við-
halda árangrinum.
Æfingar áhrifamestar
Framleiðendur þáttanna reyna
að koma í veg fyrir óheilbrigt at-
ferli með því að skikka þátttakend-
ur til að halda neysludagbækur til
að tryggja að þeir svelti sig ekki og
hóta refsingu ef sannað þykir að
þeir hafi gengið of langt með tilliti
til vökvataps.
En í þáttaröðinni er lögð meiri
áhersla á að tapa þyngd en minni
áhersla á að þátttakendur viðhaldi
árangrinum. Má leiða líkur að því
að svipað sé uppi á teningnum hjá
megrunarkúraiðnaðnum í Banda-
ríkjunum sem veltir hátt í 60 millj-
örðum bandaríkjadala og sér þó
ekki ávinning í að kúrarnir virki.
Engu að síður er keppendum
kennt að taka heilbrigðar ákvarð-
anir varðandi mataræði, en senni-
lega skila æfingarnar mestum ár-
angri. Það er eflaust léttara að æfa
í fjórar klukkustundir á dag þeg-
ar menntaðir þjálfarar hvetja þig
áfram og undir vakandi auga töku-
vélanna eru minni líkur á að kepp-
endur falli í freistni hvað mataræð-
ið varðar.
Að standa á eigin fótum
Þegar út í raunverulega raunveru-
leikann er komið bíður þyngri
þrautin. Þá fyrst ríður á að tileinka
sér fræðin og, eins og drepið hefur
verið á, gekk það ekki sem skyldi
hjá Ryan Benson. Tveimur árum
eftir að hafa vegið 94 kíló í lokavigt-
un 2005 hvarf Benson úr sviðsljós-
inu og fór aftur í gamla farið. „Það
sér mig enginn fá mér eplaböku í
lúgunni,“ sagði Benson sem fljót-
lega var kominn upp í 136 kíló.
Það var ekki fyrr en ári eftir að
keppni lauk sem Benson hafði
þyngst um fjórtán kíló og fyrir vikið
telst hann vera sjaldgæft tilfelli því
samkvæmt National Weight Contr-
ol Registry, sem fylgist með venj-
um um 5.000 einstaklinga sem hafa
náð árangri í að viðhalda árangri í
þyngdartapi, ná aðeins fimm pró-
sent einstaklinga sem glímt hafa
við offitu að viðhalda þyngdartapi
sem nemur tíu prósentum þyngd-
ar, í ár eða lengur.
Holly Wyatt, doktor við Color-
ado-háskólann og sérfræðingur
í offitu, sagði að þeir sem stund-
uðu mestu hreyfinguna ættu síst á
hættu að þyngjast á ný.
Stanslaus áminning
En hver hefur tíma til stanslausra
æfinga, líkt og stundaðar eru í þátt-
unum. Kelly Minner varð í öðru
sæti í fyrstu þáttaröðinni. Hún fór
út í daglegt amstur 74 kíló að þyngd
eftir að hafa mætt til leiks 110 kíló.
Minner stundaði daglegar æfingar
í allt að fjóra klukkutíma á dag og
bætti árangur sinn úr þáttunum og
léttist enn frekar.
Sér til hvatningar hefur hún
minjagrip úr keppninni; útklippta
pappamynd af sjálfri sér í fullri lík-
amsstærð, eins og hún leit út þegar
hún mætti til leiks.
Flestir ráðgjafar eru sammála
um að það sé langtímamarkmið að
komast í gott form, þar virki engar
töfralausnir og að sá árangur sem
náist á löngum tíma sé varanlegri
en öfgafullar aðgerðir í hreyfingu
og mataræði. Með það í huga er
ekki að undra að fyrir flesta sem
kepptu í The Biggest Loser hafi
þyngdartapið verið skammgóður
vermir.
Ekki er allt sem sýnist í raunveruleikaþættinum The Biggest Loser og
óþarft að fara mörgum orðum um hve óraunverulegur hann er, enda
fáheyrt að fólk tapi allt að níu kílóum á einni viku og borði ekki fasta
fæðu í tíu daga samfleytt. Margir þátttakendur bæta á sig tugum
kílóa eftir að þáttunum lýkur.
Þegar kom að
lokavigtuninni
pissaði ég blóði.
Skamm-
vermir
góður
„
“
Næring og hreyfing
Eitt er að léttast, annað að
þyngjast ekki að nýju.
Ryan Benson og Kelly Minner
minner hefur viðhaldið árangri
sínum úr the Biggest loser, ryan
Benson hefur ekki gengið eins vel.