Dagblaðið Vísir - DV - 12.06.2009, Blaðsíða 34
Föstudagur 12. júní 200934 Helgarblað
„Undir lokin vildi hann helst bara
ræða um viðskipti og ég skildi hann
vel. Við náðum mjög vel saman,“
segir hún og söknuðurinn í röddinni
leynir sér ekki. Aðspurð hvort hana
sé ekki farið að langa að setjast í helg-
an stein og njóta sinnar velgengni og
rólegheitalífs segir hún slíkar hugs-
anir stundum sækja á hana. Hún
þekki sig hins vegar og viti vel að
hún hafi ekki eirð í sér til að hanga og
gera ekki neitt. „Það væri voða gam-
an að spila bara golf og leika mér en
ég fengi fljótt leið. Ég þarf á áskorun
og vissri ögrun að halda og svo hef ég
líka svo óskaplega gaman af starfinu
mínu.“
Mikilvægast að elska
Sambýlismaður Svövu, Björn Svein-
björnsson, starfar sem framkvæmda-
stjóri NTC. Svava segir að þau Björn
passi vel upp á samband sitt og að
þau vinni vel saman enda hafi þau
bæði gaman af vinnunni. „Við Bjössi
eigum líka vel skap saman og getum
hlegið mikið sem er alveg frábært.
Sameiginlegur húmor gerir gott sam-
band enn betra,“ segir Svava og bæt-
ir við að Björn sé jarðbundinn, dug-
legur og traustur. „Bjössi er naut eins
og Linda systir mín og mér finnst það
mjög gott merki. Það er alltaf stutt í
húmorinn hjá honum og hann er
yndislegur maður sem er jafnfalleg-
ur utan sem innan.“
Aðspurð hvað henni finnist mikil-
vægast í lífinu nefnir Svava heilsuna.
„Það að vera heilsuhraust og að vera
innan um yndislegt fólk sem mað-
ur elskar og vera elskaður á móti.
Þá einhvern veginn rúllar allt í rétta
átt og brosið færist yfir mann,“ segir
hún og brosir breiðu brosi og bætir
svo við að þau Björn séu dugleg við
að gera eitthvað skemmtilegt sam-
an, líkt og að spila golf, renna fyrir
lax, ferðast eða spila á spil þar sem
þau leggja jafnvel eitthvað undir.
Auk þessa á Svava sér fjölbreytt fé-
lagslíf. Hún hefur lært söng í Söng-
skóla Maríu Bjarkar ásamt vinkonu
sinni Jóhönnu Waagfjörð og hefur
nú líka tekist að draga soninn með
sér í sönginn.
„Mér finnst alveg ótrúlega
skemmtilegt að syngja og sonurinn
var bara nokkuð áhugasamur. Það
verður spennandi að sjá hvort hann
heldur áfram á næsta ári,“ segir hún
en Svava tekur líka virkan þátt í kven-
veiðifélaginu Happy Hookers ásamt
móður sinni, Kristínu Johansen,
og situr í stjórn Félags kvenna í at-
vinnurekstri. „Mamma er svo hress
og skemmtileg. Hún er mikil veiði-
kona og ég er heppin að eiga þessar
frábæru stundir með henni í ánni,“
segir hún og bætir við að FKA sé fé-
lag 700 sterkra kvenna úr viðskipta-
lífinu.
„Ég ráðlegg konum í atvinnulíf-
inu að ganga í þennan hóp því það er
mjög styrkjandi, þarna er gott tengla-
net og áhugaverðir fyrirlestrar. Ég hef
mjög gaman af að umgangast alls
konar fólk og er mikið fyrir að stúd-
era stjörnumerki. Vinkonur mínar
eru yfirleitt í sömu merkjunum og
það er engin tilviljun,“ segir hún og
bætir við að hún eigi mjög góðar og
traustar vinkonur sem séu hressar og
duglegar konur.
Uppskerum eins og við sáum
Svava er ein af þeim sem virðast
verða glæsilegri með hverju árinu.
Það er þess vegna kannski ekkert
skrítið að hún óttast ekki að eldast
heldur fagnar reynslunni. „Ég tek
aldrinum fagnandi og vildi að sem
flestum liði þannig. Aldur er hug-
arfar eins og Bára Sigurjónsdóttir
heitin sannaði. Hún var 84 ára þeg-
ar hún dó og var alltaf jafnglæsileg.
Hún spáði aldrei í aldur fólks og átti
vini eins og mig sem voru 40 árum
yngri en hún. Sjálfri þykir mér auð-
velt að umgangast mér eldra fólk og
líka mun yngra. Aðalatriðið er að
vera sáttur við sig. Ef maður hefur
skilað góðri vinnu í að rækta sjálfan
sig og senda góða strauma fær mað-
ur það til baka því er það ekki alltaf
þannig að maður uppsker það sem
maður sáir? Sem betur fer hef ég of-
næmi fyrir ýmsum óhollum mat svo
ég verð að halda mig við hollustuna.
Það er ágætt að vera í vissu aðhaldi
því ef maður er ósáttur við líkama
sinn líður manni ekki vel. Mér finnst
samt ekki flott þegar konur eru of
grannar, sérstaklega þegar þær eru
komnar yfir þrítugt,“ segir hún og
bætir við að hún sæki reglulega
tíma hjá Lóló, vinkonu sinni, sem sé
einkaþjálfari í Laugum, svona til að
styrkja líkama jafnt sem sál.
„Ég tel það forréttindi að búa í
landi sem býður upp á jafnflotta
aðstöðu og Laugar gera. Í gegnum
tíðina hef ég skoðað margar lík-
amsrækarstöðvar erlendis og engin
jafnast á við þessa. Ég ólst líka upp
í Laugarásnum og sótti þá Laug-
ardalslaugina daglega. Kannski
þess vegna elska ég að horfa út um
gluggann á laugina á meðan ég æfi
inni í sal og rifja upp fallegar æsku-
minningar.“
Stolt af því að vera íslensk
Svava hefur verið á faraldsfæti
síðustu sumur en í ár ætlar hún
að ferðast um Ísland. Hún seg-
ist spennt en harðneitar að sofa í
tjaldi. „Frekar svæfi ég í fjörunni
því ég fæ innilokunarkennd í tjaldi.
Ég ætla hins vegar að njóta þess að
vera hér heima í stað þess að rjúka
burt af landinu. Ég á ættir að rekja
austur á firði og ætla mér að skoða
þann hluta landsins auk þess sem
ég á eftir að ferðast um Vestfirðina.
Mig langar ekkert til útlanda en
ætla að njóta þessarar perlu sem
við höfum hér heima,“ segir hún
kát og horfir björtum augum fram
á veginn. „Við eigum heima á fal-
legasta og besta landi í heimi, eig-
um tærasta loftið og besta vatnið.
Hér er að finna mestu orku sem
fyrirfinnst og hún endurspeglast í
dugnaði okkar. Ég er mjög stolt af
því að vera íslensk. Ég elska land-
ið og vil hvergi annars staðar búa.
Það hefur ekkert breyst hjá mér.
Enda íhaldssöm steingeit,“ segir
hún hlæjandi og bætir við að það
sé hennar tilfinning að uppbygg-
ing íslenska samfélagsins muni
eiga sér stað á næstu þremur til
fimm árum.
„Ísland verður áfram gamla
góða Ísland enda vorum við ham-
ingjusöm fyrir góðærið. Það verð-
ur bara áhugavert að sjá hvernig
við stöndum þetta af okkur og ég
hef fulla trú á að við gerum það
með stæl, eins og allt annað.“
Indíana Ása Hreinsdóttir
„Þetta var svo sem í lagi
fyrir mig sjálfa en ég á
ungan son og umfjöllunin
fór fyrir brjóstið á honum
og það særði mig. Það
verður að vera skilningur
á þessu hjá blaðamönn
um.“
Ofurhetjur „Mér finnst til
dæmis fólk vera orðið eðlilegra
aftur. Það myndaðist einhver
dýrkun á „ofurhetjum“ sem
margfölduðu félög sín á stuttum
tíma,“ segir svava um góðærið
sem ríkti hér á landi.