Dagblaðið Vísir - DV - 03.07.2009, Qupperneq 30

svarthöfði
Hin geðþekka Megan Fox
Íslendingar eru margfaldir í roð-inu eins og umheimurinn hefur heldur betur fengið að kynnast undanfarið og þá ekki síst bresk-
ir og hollenskir sparifjáreigendur
sem ætluðu sér að ávaxta sitt pund á
Icesave-reikningum. Það er þó mun
fleiri sem fá að kenna á rótgrónum
skepnuskap þjóðarinnar en nafnlaus-
ar kennitölur í bókhaldi hins gjald-
þrota Landsbanka. Súpermódel og
stjórstjörnur úti í hinum stóra heimi
fræga fólksins verða iðulega fyrir barð-
inu á tvöföldu siðgæði Íslendinga
og þá helst í fjölmiðlum. Þar kemur
berlega í ljós að samkvæmt skilningi
Íslendinga eru þeir öðrum æðri og
verðskulda allt aðra meðferð en sauð-
svartir útlendingar.
Þannig þótti sjálfsagt að lofa Íslendingum sem áttu fé í íslenskum bönkum á Íslandi að innistæður þeirra væru
tryggðar á meðan útlendingum sem
áttu fé í íslenskum bönkum í útlönd-
um var ætla að éta það sem úti fraus.
Sami þankagangur gegnsýr-ir íslenska fjölmiðla þar sem íslenskt frægðarfólk er sett skörinni ofar en það útlenda
sem er þó þrátt fyrir allt iðulega fræg-
ara, fallegra, ríkara og oftar en ekki
hæfileikaríkara en íslenskar hliðstæð-
ur þeirra. Grandvarir fjölmiðlar tipla
á tánum í kringum íslenska frægðar-
fólkið og sjá sjaldnast ástæðu til ann-
ars en fjalla bara um það á jákvæðum
nótum með ógurlegum flaumi fallegra
lýsingarorða.
Þegar útlendingar eru annars vegar er hins vegar ekk-ert heilagt og þá er allt látið flakka. Meira að segja virðu-
legur fjölmiðill eins og eyjan.is sem
ritstýrt er af sagnfræðingi sem ekki má
vamm sitt vita hegðar sér eins og illa
uppalinn götustrákur þegar útlenskar
stjörnur eru annars vegar. Skólabók-
ardæmi um þetta er frétt á Eyjunni
um leikkonuna þokkafullu Megan Fox
sem Eyjan sér ástæðu til að upplýsa
að sé „treggáfuð“.
Nú veit Svarthöfði ekkert hvað Eyjan hefur fyrir sér í þessu en veit upp á sína tíu fingur að jafnvel þótt
á ritstjórn Eyjunnar lægi fyrir vottað
greindarpróf íslenskrar stjörnu þá
yrði þess látið ógetið að hún væri
með lágmarksgreind. Eyjan er nefni-
lega vönd að virðingu sinni og varar
lesendur sína við því að meiðandi
ummæli verði til dæmis ekki liðin í
athugasemdakerfi vefjarins. Þetta á
þó vitaskuld aðeins við um Íslendinga
þar sem Svarthöfði veit ekki hvaða
ummæli eru meiðandi ef það að segja
manneskju treggáfaða eru það ekki.
Helvíti mun frjósa áður en við sjáum Geir Ólafsson, Ásdísi Rán eða Bubba uppnefndan með þess-
um hætti enda hafa íslenskir fjöl-
miðlar leyst þetta mál innanlands
með því að skella lyndiseinkunn-
inni „geðþekki“ á íslenskt frægð-
arfólk. Það orð getur komið í stað-
inn fyrir hvaða óþverra sem er og
lesandanum er látið eftir að skipta
á því fyrir fúkyrði. En er ekki rétt
að láta jafnt yfir alla ganga og leyfa
Megan Fox bara að vera geðþekk
eins og allt fína fólkið okkar?
Föstudagur 3. júlí 200930 Umræða
sandkorn
n Sjaldan hefur Ríkissjónvarp-
ið verið eins rislágt og nú þegar
tónlistarmyndbönd merkt Rás
2 eru með fyrirferðarmesta efni
ríkisstöðvarinnar. Þórhallur
Gunnarsson dagskrárstjóri, sem
er mennt-
aður leikari,
hefur verið
duglegastur
við að gera
þætti ann-
arra stöðva
að sínum
en ekki fært
þjóðinni
neitt nýtt. Þannig eiga vinsæl-
ustu þættir Sjónvarpsins sér
uppruna annars staðar. Silfur
Egils er þannig til komið eins og
Popppunktur og Skólahreysti.
Ríkisútvarpið er því sannkallaður
eftirbátur frjálsu stöðvanna.
n Björn Bjarnason, fyrrverandi
þingmaður, er ókátur með bók-
ina Íslenska efnahagsundrið eftir
Jón F. Thoroddsen og krefst þess
að vera beðinn afsökunar. Það
sem truflar Björn er að í nokkru
máli er fjallað um tengsl hans
við útrás-
arvíkinga.
Þar er vísað
til þess að
tengdason-
ur Björns er
Heiðar Már
Guðjóns-
son, hægri
hönd Björg-
ólfs Thors. Björn botnar ekkert í
því að höfundurinn hafi talið að
hann sem dómsmálaráðherra
hafi „þvælst fyrir“ því að rann-
sókn ákæruvaldsins á banka-
hruninu væri unnt að taka alvar-
lega „vegna skyldleika eða tengsla
okkar við starfsmenn fjármála-
fyrirtækja“.
n Björn Bjarnason hefur raunar
verið mjög harður í afstöðu sinni
til útrásarvíkinga. Það á þó aðeins
við um suma þeirra. Þannig hef-
ur Björn farið mörgum orðum á
bloggi sínu um Baugsmenn svo
sem Jón Ásgeir Jóhannesson sem
hann hefur talið vera til óþurftar.
Aftur á móti hefur hann aðeins
farið hlýjum orðum um Björgólf
Thor Björgólfsson, einn ábyrgð-
armanna Icesave og vinnuveit-
anda tengdasonar hans.
n Egill Helgason er í sumar-
fríi þessa mánuðina frá Rík-
isútvarpinu. Hann heldur þó
úti hárbeittu bloggi á Eyj-
unni. Hann fagnaði því þar að
Markaður Fréttablaðsins hefði
verið lagður niður. „Markað-
arins, fylgirits Fréttablaðsins,
verður minnst sem snepils þar
sem útrásin var mærð undir
drep. Þar
sem helstu
grúpíur
útrásarinn-
ar mærðu
skulda-
kóngana
...“ bloggar
Egill. Í at-
hugasemd-
um við færsluna má skilja sem
svo að Hafliði Helgason, stofn-
andi Markaðarins og nú náinn
samherji Bjarna Ármannsson-
ar, hafi verið ein aðalgrúpían í
útrásinni.
lyngháls 5, 110 reykjavík
Útgáfufélag: útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn loftsson
framkvæmdaStjóri: elín ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 70 50.
umbrot: dv. Prentvinnsla: landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
„Það er eins
og að ætla að
skilja við
börnin sín.“
n Stefán Karl um að hann muni aldrei geta hætt
að leika Glanna glæp úr Latabæ fyrir fullt og allt. -
DV.
„Maður lærir af
fortíðinni,
maður lifir ekki
í henni.“
n Willum Þór Þórsson,
fyrrverandi þjálfari Vals, við
leikmenn liðsins þegar hann ávarpaði þá í
síðasta sinn eftir að hafa verið sagt upp
störfum. - Fréttablaðið.
„...gæti ríkisstjórnin keypt
Cristiano Ronaldo 30
sinnum frá Manchester
United fyrir sömu upp-
hæð.“
n Fréttaskýring á Visir.is um hversu oft ríkisstjórn
Íslands gæti keypt Ronaldo bara fyrir þann
pening sem við þurfum að greiða Bretum fyrir
Icesave. Ronaldo kostaði 80 milljónir punda. -
Visir.is
„Því fer fjarri.“
n Gylfi Magnússon
viðskiptaráðherra um að
það sé ekki rétt að Ísland
geti ekki staðið undir
greiðslum vegna Icesave. Það
virðast allir hafa mismunandi skoðun á því hvað
þessi samningur mun hafa í för með sér. Þjóðin
situr ringluð eftir. - DV.
Hjarta spillingar
Leiðari
Hjarta íslenskrar spillingar var í ís-lensku bönkunum í mesta brjál-æði þenslunnar. Þær upplýsing-ar úr lánabók Kaupþings sem
DV hefur birt undanfarið varpa skýru ljósi
á þær falsanir sem áttu sér stað í aðdrag-
anda hrunsins. Það er staðreynd að æðstu
menn Kaupþings tóku sér milljarða króna
að láni án þess að nokkru sinni væri nein
áhætta samfara lántökunni. Á sama tíma og
þeir seildust í forboðna ávexti var efnahag-
ur bankans styrktur með pappírskúnstum.
Þetta var lántaka sem einungis var hægt að
hagnast á. Siðblindan í Kaupþingi tekur á
sig skýra mynd í lánabókinni. Óljóst er hvort
það athæfi stjórnenda bankans að afnema
persónulegar ábyrgðir sé löglegt. Þó velkist
enginn í vafa um að gjörningurinn er siðlaus.
Óbreyttir viðskiptavinir Kaupþings hafa ekki
notið sömu fyrirgreiðslu. Kaupþing, líkt og
aðrir bankar, hefur undanfarið sett fjölda
fólks í gjaldþrot vegna upphæða sem eru
aðeins brot af því sem sjá má í lánabókinni.
Ótal dæmi eru um venjulega óspillta Íslend-
inga sem hafa beðið bankann griða eða nið-
urfellingar án þess að miskunn hafi fengist.
Topparnir í Kaupþingi höfðu sínar ástæð-
ur til að láta næstráðendur sína fá kúlu-
lán. Þeir mynduðu skjaldborg um spillingu
og gerðu þeir undirmenn sína samábyrga
í græðginni. Í DV í dag eru birt nöfn fjölda
starfsmanna bankans sem gerðust bakhjarl-
ar hinna spilltu. Þetta er sama fólkið og kref-
ur venjulegt fólk um fulla greiðslu á öllum
skuldum eða steypir því annars miskunnar-
laust í ógæfu. Bankinn sem gaf sínu fólki eft-
ir milljarða djöflast á sakleysingjum og smá-
skuldurum. Yfirlögfræðingur bankans er
einn þeirra sem þáðu. Réttlætið felst í því að
hann hætti störfum eftir að DV opnaði hans
hluta af lánabókinni og sýndi svart á hvítu að
hann hafði þegið 450 milljóna króna kúlu-
lán og seinna lagt til að ábyrgð hans yrði felld
niður. Sá forarpyttur sem opnaður hefur ver-
ið er ein skýrasta myndin af því hvers vegna
Ísland er næstum eða alveg gjaldþrota. Lána-
bók Kaupþings sýnir þó aðeins hluta heild-
armyndarinnar. Aðrir bankar gengu fram af
svipuðu siðleysi. DV mun af fremsta megni
ná fram í dagsljósið því sem þar gerðist. Fyr-
ir þjóð á barmi hengiflugs er nauðsynlegt að
fara í gegnum öll þessi mál.
ReyniR TRausTason RiTsTjóRi skRiFaR: Siðblindan í Kaupþingi tekur á sig skýra mynd.
bókstafLega
Hin hála helgislepja
Um daginn krafðist launahæsti
prestur landsins, séra Pálmi Matthí-
asson, þess í útvarpsprédikun að
þjóðin tæki útrásarvíkinga í sátt.
Hann bað okkur um að dæma ekki
vini sína, jafnvel þótt þeir hefðu
dæmt heila þjóð til fátæktar. Hann
nefndi það að sagan af týnda syn-
inum myndi í dag heita Útrásarvík-
ingurinn. Hræsnin skín svo greini-
lega í gegn að jafnvel blindir sjá.
Hér í eina tíð þótti við hæfi að
fara með vandað málfar í útvarp og
í þá daga var reyndar gerð krafa um
lámarksgreind og eins þótti kostur
ef menn sýndu almenna kurteisi
þegar þeir komust að ríkishljóð-
nemanum. Í þá daga var gildismat
þannig að fötluðu fólki var ekki
leyft að njóta sannmælis. Eitt sinn
var það, að lítillega fatlaður náungi
var markvörður hjá knattspyrnuliði
hér í henni Reykjavík. En þegar lið-
ið átti að leika við danskar kempur
þótti ekki við hæfi að bjóða gestun-
um að mæta fötluðum markmanni.
Og hefði þessa manns því ekki ver-
ið getið ef lýsingu frá leiknum hefði
verið útvarpað.
Í dag er þessu öðruvísi farið,
nú geta menn – til allrar hamingju
– fleytt sér á fötlun sinni á öldum
ljósvakans og jafnvel náð langt. Nú
er aukaatriði hvort fötlunin er af
málfarslegum toga eða hvort menn
eru festir við hækjur trúar, bundn-
ir í hjólastól heimsku eða kviks-
ettir í kistu græðginnar. Í dag stíga
poppgoð af stalli og bjóða viðmæl-
endum – froðufellandi af viskuleysi
– að tjá sig um flóknustu fyrirbæri,
á talmáli sem líklega var uppruna-
lega ætlað börnun á fyrsta ári í leik-
skóla. Menn mega hálsbrjóta sig
í helgislepju og dæla yfir þjóðina
á einni klukkustund fleiri ambög-
um og meiri þvættingi en leyft var
að fara með í Ríkisútvarpið í þau
hartnær 80 ár sem stofnunin hefur
dafnað. Þetta leyfist mönnum í dag
ef þeir eru málpípur auðvaldsins
og tala fyrir þá sem vilja að fáir ríkir
nærist á fátækt fjöldans.
Hér geta allar millasleikjur
landsins sameinast um það að
biðja griða fyrir þá sem hugsanlega
höfðu rangt við í viðskiptum. En
það getur, fjandakornið, ekki verið
einlægur vilji manna sem þykjast á
tyllidögum vera menn almúgans,
að óska þess að útrásarvíkingarnir
eigi að njóta forréttinda þegar mál
þeirra verða til lykta leidd.
Það hlýtur að vera krafa okkar
að með lýðræðið skuli eitt yfir alla
ganga.
Ef þjófar landsins þrá það mest
að þola blessað lífið
þá tala þeir við pokaprest
sem passað getur þýfið.
kristján hreinsson
skáld skrifar
„Hér geta allar
millasleikjur
landsins sam-
einast...“
skáLdið skrifar