Dagblaðið Vísir - DV - 24.07.2009, Qupperneq 24

fátækur í lottó
Svarthöfði hefur lengi átt sér þann draum að verða ríkur. Allar mögulegar leiðir hafa ver-ið skoðaðar í þeim efnum en
án árangurs. Lottóið er ein þeirra. En
það var sama hve margar raðir voru
keyptar, enginn gróði. Eftir margra ára
útgjöld var loksins nóg komið. Krepp-
an útilokaði að bruðlinu í lottóið yrði
haldið áfram.
Eitt sinn þegar Svarthöfði fór með miða með númerunum sínum í hverfissjoppuna kom babb í bátinn. Afgreiðslumað-
urinn tók við visakortinu og renndi í
gegnum vél. Kortinu var hafnað. Svart-
höfði var miður sín. Hann fór heim
með krumpaðan miðann og settist
fyrir framan sjónvarpið, niðurbrot-
inn og sannfærður um að nú myndi
stóri vinningurinn koma á talnaröð
hans. Það voru 35 milljónir króna í
pottinum.
Mínúturnar í lottóútsend-inguna siluðuðust áfram í ískaldri þjáningu hins blanka lottóspilara. Svo
birtist kynnirinn á skjánum og troml-
an með tölusettum kúlunum sem
skildu á milli fátæktar og ríkidæmis
fór á fleygiferð. Spennan var næstum
óbærileg og Svarthöfði kreppti sveittar
hendur sínar um arma lazy boy-stóls-
ins sem hann hafði keypt í Góða hirð-
inum. Það suðaði fyrir eyrum hans.
Þulan las upp fyrstu töluna. Það var 11
sem var einmitt á miðanum. Meira að
segja fyrst í röðinni. Svarthöfði skrækti
upp yfir sig í skelfingu. Veruleikinn var
að breytast í martröð. Næsta tala birt-
ist. Silkimjúk röddin kynnti töluna 24.
Hún var líka á miðanum. Þetta varð
enn hryllilegra þegar talan 32 kom.
Svarthöfði faldi andlitið í gaupnum sér og vonaði eitt andartak að hann væri sof-andi. Hann heyrði skrönglið
í fjórðu kúlunni en þorði ekki að líta
upp. Milli vonar og ótta beið hann eft-
ir röddinni. Næsta tala er 17 heyrð-
ist eins og úr órafjarlægð. Svarthöfða
létti óskaplega. Þetta var ekki hans
tala. Lokatalan var svo 3. Hún var ekki
heldur á blaðinu. Á þessari stundu
uppgötvaði Svarthöfði að því fylgdi
enn meiri spenna að eiga tölur en ekki
miða. Hann hefði farið nokkurn veg-
inn sléttur út úr því að kaupa miðann.
En síðan þetta gerðist hefur Svarthöfði
grætt. Hann sest á laugardagskvöldum
fyrir framan sjónvarpið með krump-
aða miðann sinn og fagnar ógurlega
í hvert skipti sem tölurnar hans sitja
fastar inni í tromlunni. Sparnaðurinn
nemur þegar þúsundum króna og vex
í hverri viku. Og spennan er ókeypis.
Svarthöfði leitar nú annarra leiða til að verða ríkur. Hann er að velta fyrir sér að láta spyrjast út að hann hafi stórgrætt á því
að selja gosverksmiðju á Grænlandi.
Þannig gæti hann komist yfir banka.
Sandkorn
n Ekkert lát er á áhuga ákveðins
kjarna innan Sjálfstæðisflokks-
ins á að koma Davíð Oddssyni
eftirlaunaþega aftur á valdastól.
Þó viðurkenna jafnvel hörð-
ustu Davíðssinnar að hann eigi
vart aftur-
kvæmt sem
formaður
Sjálfstæð-
isflokksins.
Fyrir síðustu
áramót var
orðið sam-
komulag um
að Davíð
gæti orðið ritstjóri Moggans og
var málið tekið upp í viðræð-
um oddvita stjórnarflokkanna.
Af því varð ekki en nú er aftur
sterkur orðrómur um að Dav-
íð verði plantað við hlið Ólafs
Stephensen og þannig kom-
ið jafnvægi á ESB-umfjöllun
blaðsins.
n Þess er beðið í ofvæni að
Steingrímur Ari Arason, fyrr-
verandi nefndarmaður einka-
væðingarnefndar, segi frá
ástæðum þess að hann skellti
hurðum
og yfirgaf
nefndina.
Brotthvarf
hans er
sérstaklega
athyglis-
vert í ljósi
þess sem
nú er kom-
ið á daginn um vinavæðingu
Davíðs Oddssonar og Halldórs
Ásgrímssonar. Steingrímur Ari,
sem hætti í aðdraganda þess
að Landsbankinn og Búnaðar-
bankinn voru vinavæddir, hefur
ekki opinberlega reifað ástæður
þess að honum ofbauð það sem
gerðist í nefndinni.
n Víst er að Björgólfur Guð-
mundsson er gjaldþrota eftir
hrun Landsbankans og aðra
óáran sem á honum hefur dun-
ið. Ólíklegt er því að þrotabú
Samsonar nái neinu til baka af
því sem auðmanninum fyrrver-
andi er nú stefnt fyrir. Hing-
að til hefur verið talið að staða
Björgólfs
Thors væri
mun skárri
og hann ætti
þó nokkrar
eignir. Vís-
bendingar
eru nú uppi
um að allt
hans sé í
kaldakoli rétt eins og hjá gamla
manninum. Beiðni hans um
niðurfellingu láns þeirra hjá
Kaupþingi þykir klár vísbend-
ing um að fjármál hans séu líka
í tjóni.
n Þótt fjöldi Íslendinga sé
nú á flótta til útlanda vegna
kreppunnar eru líka dæmi um
Íslendinga sem snúa heim. Einn
þeirra er Guðmundur Franklín
Jónsson, hóteleigandi í Tékk-
landi og fyrrverandi verðbréfa-
sali á Wall Street. Hann á Bellag-
io-hótelið í Prag en er nú að selja
glæsihótelið og hyggst í fram-
haldinu hasla sér völl í íslensku
viðskiptalífi að nýju. Hann er
hokinn af reynslu og víst að hans
bíða næg verkefni á Íslandi.
LyngháLs 5, 110 Reykjavík
Útgáfufélag: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
Stjórnarformaður: hreinn Loftsson
framkvæmdaStjóri: elín Ragnarsdóttir
ritStjórar:
jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
fréttaStjórar:
Brynjólfur Þór guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
auglýSingaStjóri:
ásmundur helgason, asi@birtingur.is
dv á netinu: dv.is
aðalnÚmer: 512 7000, ritStjórn: 512 7010,
áSkriftarSími: 512 7080, auglýSingar: 512 70 50.
umbrot: dv. Prentvinnsla: Landsprent. dreifing: árvakur.
dv áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Ruslið í RÚV
Leiðari
Ríkisútvarpið er víðsfjarri því að þjóna almenningi. Um komandi mánaðamót tekur gildi nefskattur þar sem skattborgarar eru neydd-
ir til að borga stórar fjárhæðir, tæpar 18 þús-
und krónur á mann, til að halda stofnuninni
gangandi. Fjögurra manna fjölskylda getur
þannig þurft að greiða yfir 70 þúsund á ári fyr-
ir tilgangslítinn fjölmiðil. Eina ljósið í myrkri
RÚV er Rás 1 sem haldið hefur sínu striki,
ómenguð af markaðshyggju þeirra sem ráða
för hjá Ríkisútvarpinu. Engin leið er að halda
því fram með rökum að Sjónvarpið eða Rás
2 hafi menningarlegt gildi. Báðir þessir fjöl-
miðlar eru stútfullir af efni sem frjálsir fjöl-
miðlar áttu frumkvæði að. Sjónvarpið liggur
sérstaklega lágt í þeim skilningi. Helsta inn-
legg þeirra sem stjórna dagskrá þar felst í því
að taka á dagskrá þætti sem eiga uppruna
sinn á auglýsingasjónvarpinu Skjá einum.
Þess í milli eru spiluð tónlistarmyndbönd
eða endursýndir gamlir þættir. Nær ekkert
gæðaefni er að finna í þjóðarsjónvarpinu.
Komandi kynslóðir munu gapa af undrun
yfir ruslinu sem var á borð borið fyrir þjóð-
ina á þessum tímum. Sagan geymir ýmis-
legt sem Sjónvarpið hefur gert vel og telst til
menningarverðmæta. Þar má nefna Stiklur
Ómars Ragnarssonar sem gefa ómetanlega
innsýn í þjóðlíf sem var. Arftaki þeirra þátta
er Út og suður, hráunnir spjallþættir sem eru
víðsfarri því að uppfylla kröfur um gæði.
Bæði Sjónvarp og Útvarp reka harðsnúna
auglýsingastefnu í samkeppni við frjálsar
stöðvar. Undirboð eru umtöluð og bjóraug-
lýsingar algengar á meðan forsvarsmenn
einkarekinna miðla eru dæmdir fyrir að aug-
lýsa áfengi. Stjórnvöld verða að grípa í taum-
ana og koma þjóðarútvarpinu í réttan farveg.
Það er móðgun við íslenskan almenning að
sitja uppi með þann hroða sem viðgengst og
þurfa að greiða stórfé fyrir. Það ætti að vera
forgangsverkefni stjórnvalda að reka stríðal-
inn útvarpsstjórann, helsta ábyrgðarmann
þess hvernig komið er. Það er kominn tími til
að hreinsa út ruslið.
reynir traustason ritstjóri skrifar. Komandi kynslóðir munu gapa af undrun.
bókStafLega
Ísland er best
Ég tók mér frí um daginn og gerði
mér það fyrst til dundurs að fara
með strætisvagni um borgina. Ég
var svo heppinn að í sætaröðinni
fyrir framan mig sátu fjórir gyð-
ingar sem vissu ekkert um Reykja-
vík en reyndu að ferðast ódýrt og
útskýrðu hver fyrir öðrum hvar
mætti finna hin ýmsu kennileiti. Ég
heyrði gyðingana bollaleggja um
það að þeir ætluðu að eyða fríinu
í Fjölskyldu- og húsdýragarðinum.
Þar ætluðu þeir að tjalda og síðan
ætluðu þeir að skoða íslenskar fjöl-
skyldur og íslensk húsdýr.
Nokkru eftir strætóferðina átti
ég því láni að fagna að fara að
Skógafossi og dvelja í tjaldi. En
áður en ég mátti njóta fuglasöngs
í skjóli nætur naut ég kvöldverðar
ásamt fjölmenni í húsi sem kall-
ast Fossbúð. Þarna kostaði máltíð-
in einungis 2.500 krónur og í boði
var það sem húsráðendur kölluðu
ítalskt hlaðborð. En hlaðborð þetta
samanstóð af einhverju jukki sem
var borið fram í álbökkum og inni-
hélt einhvers konar hveitisull með
nokkrum hakklufsum. En með
þessu var pastasalat sem var gert
úr pasta og nokkrum grænmetis-
örðum. Sem sagt ítalskt hlaðborð!
Og verðið, kæru landsmenn, að-
eins 2.500 krónur. Að vísu hitti ég
ekki staðarhaldarann og náði ekki
að þakka fyrir matinn. En ég reyni
að gera það við næsta tækifæri.
Ekki mun ég þó láta það eftir mér
að setjast að hlaðborði aftur á þeim
stað sem heitir Fossbúð.
Skömmu eftir ferð mína að
Skógum fór ég ásamt nokkrum er-
lendum vinum mínum í Bláa lón-
ið. Mikið var dásamlegt að tilkynna
gestunum að það kostaði einung-
is 4.000 krónur fyrir manninn að
fara ofan í lónið og svo var algjör-
lega ókeypis að fara upp úr. Á móti
okkur tóku krakkagemlingar sem
varla voru talandi á enska tungu.
Og eftir að við komumst að skáp-
um sem ekki virkuðu eins og þeir
áttu að virka tóku við sturtuklefar
þar sem útlendingar böðuðu sig
í sundfötum og voru ekkert sér-
staklega að hafa fyrir því að skola
af sér skítinn. Engan sá ég bað-
vörðinn en úti á subbulegri strönd
við óþrifalegt lónið mætti okkur
dónalegur vörður sem sagðist reka
hvern þann upp úr sem vogaði sér
að sletta gráu gumsi. Já, unaðsleg
skemmtun í Bláa lóninu, fyrir að-
eins 40.000 krónur fyrir tíu manna
hóp. Sjálfvirkur skápur og ilmandi
sturtusápa auðvitað innifalin í
þessu einstaka verði.
Á Íslandi er flest að fá
og fólkið er svo lekkert,
þar kræsingarnar kaupa má
sem kostar nánast ekkert.
kristján hreinsson
skáld skrifar
„Ég heyrði gyð-
ingana bollaleggja
um það að þeir
ætluðu að eyða
fríinu í Fjölskyldu- og
húsdýragarðinum.“
SkáLdið Skrifar
24 föstudagur 24. júlí 2009 umræða
„Í miðju hlaupi við Naut-
hólsvík.“
n Ung kona sem var úti að skokka þegar hún
fékk símtal frá sóttvarnalækni sem tilkynnti henni
að hún væri smituð af svínaflensu. – DV.
„Alveg eins og
Íslendingar
viðurkenndu
fyrstir allra
sjálfstæði okkar,
munum við verða þeir
fyrstu til að styðja Íslend-
inga í átt að ESB.“
n Vygaudas Ušacka, utanríkisráðherra Litháens,
sem hafði samband við kollega sinn Össur
Skarphéðinsson og óskaði honum til hamingju
með að aðildarumsókn að ESB hefði verið
samþykkt. – DV.is
„Aftrurelding.“
n Stóð á skilti ungmennafélagsins Aftureldingar
þegar alþjóðlega fótboltamótið Rey Cup var sett á
miðvikudag. Mynd var af skiltinu á forsíðu
Fréttablaðsins. Einhver hefur verið aðeins of
glaður á r-in. – Fréttablaðið.
„Eru ekki allir í
jafnmiklu tjóni.“
n Einar Bárðarson segir að
hann einn fjármagni
Kanaútvarpið sem hann er að
setja á laggirnar á ný.
Hann spyr hver ætti
svo sem annar að
koma með
fjármagn að
verkefninu. –
Fréttablaðið.