Dagblaðið Vísir - DV - 03.02.2010, Side 16

Sú tíð er að baki að einkaþotur standi í röðum á Reykjavíkur-flugvelli. Fyrir marga fylgir því ákveðinn söknuður að geta
ekki lengur skotist fyrirvaralaust til
Köben eða New York í bíó eða leikhús.
Útrásarvíkingar glíma við þá nauð að
ferðast á almennu farrými með sauð-
svörtum almúganum. En margir geta
þó ornað sér við minningar frá þotu-
flugi um veröldina víða.
Slíkar gleðistundir hafa verið rifj-
aðar upp í DV undanfarið. Bræðurnir
Wernersson höfðu sína eigin þotu í
samvinnu við Glitni til að nota í ýmiss
konar skutl. Hátt á annað hundrað
manns lentu í því úrtaki að fljúga frítt
og fyrirvaralaust. Saksóknarinn Bogi
Nilsson var einn þeirra sem þurfti
að bregða sér í frí til útlanda. Hann
var svo stálheppinn að ná að húkka
sér far með Milestone-þotunni sem
einmitt var að fara á loft. Bogi kunni
lítið frá flugferðinni að segja þegar DV
spurði hann um ferðalagið. Og hann
hafði ekki hugmynd um hver borgaði
brúsann, eða þotuna og eldsneytið.
En þetta er allt saman hið eðlilegasta
mál. Saksóknarinn er prúður og hæg-
látur maður sem er ekki að spyrja of
margra spurninga. Hann einfaldlega
þiggur greiðann auðmjúkur og þakkar
fyrir sig.
Það er þekkt að Glitnir og Miles-
tone voru næstum sama félagið. Í
þeirri grúppu var einnig Sjóvá með
sinn feita bótasjóð, fullan af sofandi
peningum. Þegar hrunið var orðið
að veruleika þurfti augljóslega að
fá einhvern kunnugan til að rann-
saka Glitni. Litið var til þotuliðsins
og menn stöldruðu strax við hinn
löglærða farþega Glitnis og hann var
ráðinn til verksins. Illu heilli hrökk
hann undan vegna vensla sinna við
útrásarvíkinga.
Svarthöfði komst aldrei í þotuliðið.
Stundum ók hann í Skerjafjörð, lagði
við flugvöllinn, og starði öfundaraug-
um á stálfuglana, stútfulla af þotuliði,
taka á loft. Honum var aldrei boð-
ið. Oftar en ekki var Ólafur Ragnar
Grímsson, forseti Íslands, á meðal
þeirra sem skutust í aftursæti
í einkaþotum. Hann
var þá notaður til að
ávarpa farþeg-
ana á leiðinni og
jafnvel að lýsa
veðrinu á áfanga-
staðnum. Sjálfir útrásar-
víkingarnir höfðu ekki annað hlutverk
en það að vera farþegar. Forsetinn var
þeirra þjónn, rétt eins og skemmti-
kraftar sem fengnir voru til að stytta
farþegunum stundir. Og þeir voru ekki
af verra taginu. Sveppi sjálfur átti það
til að bregða á leik fyrir víkingana. Þá
var tíminn fljótur að líða.
Í rauninni má segja að einkaþot-
unum hafi fylgt ákveðinn kúltúr í
íslensku samfélagi. Að vísu var þessi
menningarheimur mörgum hulinn
og þess vegna nauðsynlegt í sögulegu
tilliti að skrásetja atburðina í háloft-
unum. Nú er nefnilega öldin önnur.
Þoturnar eru þagnaðar og aðeins
Fokkerar á leið til Akureyrar eða Ísa-
fjarðar rjúfa kyrrðina á Reykjavíkur-
flugvelli.
ÞOTURNAR ÞAGNA
SPURNINGIN
„Ég hef alltaf verið
umburðarlyndur og
frjálslyndur hvað það
varðar en ég starfa
ekki lengur með
ruslflokki Guðjóns
Arnars,“ segir Ólafur
F. Magnússon,
borgarfulltrúi
F-listans.
Ólafur birti auglýsingu um spillingu
borgarfulltrúa en Frjálslyndi flokkurinn
brást við með því að afneita borgarfulltrú-
anum og sagði í tilkynningu að Ólafur
tilheyrði ekki lengur flokknum.
ERTU HÆTTUR AÐ
VERA FRJÁLSLYNDUR?
„Bangsi eða ég.“
n Ómar Vilberg Reynisson,
bóndi í Flögu í Þistilfirði og nú
ísbjarnarbani, en hann felldi
ísbjörn sem gekk á land í
Þistilfirði í síðustu viku. - DV
„Ég ætla aldrei að vinna
við þetta í fullu starfi aftur.“
n Útvarpsmaðurinn Þorsteinn
Hreggviðsson, eða Þossi, sem
snýr aftur í útvarp eftir margra
ára fjarveru. Hann verður með
þáttinn Gogoyoko á Rás 2. - DV
„Takk, takk fyrir það sko.“
n Alexander Petersson þakkar
Adolf Inga Erlingssyni sem
óskar honum til hamingju með
þriðja sætið á EM. - RÚV
„Þessar fréttir trufluðu
mig ekki.“
n Guðmundur Guðmundsson landsliðsþjálfari
sem missti vinnu sína sem þjálfari danska liðsins
GOG á miðju Evrópumóti. Gummi var staðráðinn í
að láta það ekki trufla sig og árangur landsliðsins.
- Morgunblaðið
„Ég var að fara í frí.“
n Bogi Nilsson, fyrrverandi
ríkissaksóknari, sem ferðaðist
með einkaþotu Milstone og
Glitnis. - DV
„Gestkomandi börn héldu
að það væri verið að slíta í
sundur kött þarna uppi.“
n Kona á besta aldri sem sendi Húseigendafé-
laginu bréf vegna óeðlilegra kynlífsláta frá
nágrönnum sínum. Nágrannarnir sökuðu konuna
um að vera njósna um sig og kynlíf sitt. - DV
Ljóstrað upp um uppljóstrara
LEIÐARI
Æðstu gildi blaðamanna eru skuld-bindingin við sannleikann og verndun heimildarmanna. Án heimildarmanna geta fjölmiðl-
ar ekki sinnt því lýðræðislega hlutverki að
koma þjóðfélagslega mikilvægum upplýs-
ingum til almennings, með eða án vilja yfir-
valda og annarra valdaaðila. Blaðamenn um
allan heim eru tilbúnir að fara í fangelsi til að
vernda heimildarmenn sína skilyrðislaust.
Samkvæmt fréttum Stöðvar 2 og Frétta-
blaðsins hafði ungur maður samband við
fréttastofu Stöðvar 2 og bauð mikilsverð gögn
um ákveðna auðmenn og vafasama, fjár-
hagslega gerninga þeirra. Fréttastofa Stöðvar
2 ákvað að tilkynna opinberlega að upplýs-
ingarnar hefðu verið boðnar og veita Frétta-
blaðinu upplýsingar um manninn, sem voru
síðan birtar á forsíðu þriðjudagsútgáfu blaðs-
ins í umfjöllun um uppljóstrarann undir fyr-
irsögninni: „Stal gögnum úr kerfi sem hann
setti upp“.
Uppljóstrarar, eða „whistleblowers“, hafa
fram að þessu getað notið verndar þeirra
fjölmiðla sem þeir leita til. Forsenda þess að
þjóðfélagslega mikilvægar upplýsingar berist
úr lokuðum kerfum er að uppljóstrarar geti
treyst því að þeir njóti trúnaðar blaðamanna.
Þegar fólk blæs í flautu vegna vafasams atferl-
is auðmanna blæs Stöð 2 hins vegar í herlúður
sinn gegn uppljóstraranum. Það er í besta falli
algerlega andstætt hlutverki fjölmiðla.
Fyrir auðmönnunum er grafalvarlegt mál
að upplýsingar um misferli þeirra skuli koma
fram. Í þeirra augum er mikilvægast að finna
uppljóstrarann og gera hann óvirkan. Út frá
sjónarhóli venjulegs fólks hlýtur það á hinn
bóginn að teljast merkilegra hvað auðmenn-
irnir aðhöfðust á kostnað landsmanna en það
hvernig upplýsingar um það koma fram. Það
mikilvægasta eru upplýsingarnar sjálfar.
Miðað við sýnileika fréttanna í Frétta-
blaðinu þótti þar mikilvægast að ungur mað-
ur væri grunaður um að afrita gögn auð-
manna, eða „stela“ þeim, eins og blaðið sagði
á forsíðu. Minna merkilegt þótti hvernig auð-
mennirnir hygluðu sjálfum sér á kostnað al-
mennings í aðdraganda hrunsins, til dæmis
með veðsetningu bótasjóðs Sjóvár með að-
stoð núverandi formanns Sjálfstæðisflokks-
ins. Það virðist jafnframt vera ofar á forgangs-
lista Fréttablaðsins og Stöðvar 2 að ljóstra upp
um uppljóstrara en að fjalla um það sem upp-
ljóstrararnir benda á.
Watergate-málið hefði aldrei komið upp
ef Washington Post hefði ákveðið að benda á
það opinberlega í hneykslisstíl að ákveðinn
maður væri stöðugt að bjóða blaðinu upplýs-
ingar. Aldrei hefði verið fjallað um stórfelld
kúlulán starfsmanna Kaupþings og lántökur
eigendanna ef fjölmiðlar hefðu eytt allri sinni
orku í að ljóstra upp um mögulega uppljóstr-
ara. Viðbrögð fréttastofu Stöðvar 2 eru alger
trúnaðarbrestur milli fjölmiðils og uppljóstr-
ara.
Fólk er eindregið hvatt til að hafa samband
við DV ef það telur sig geta varpað ljósi á mikil-
væg hagsmunamál almennings. Fjallað verð-
ur um þær upplýsingar sem veittar eru, en
ekki um fólkið sem veitir upplýsingarnar. DV
mun ekki rjúfa trúnað við þá sem koma upp-
lýsingum til blaðsins.
BÓKSTAFLEGA
16 MIÐVIKUDAGUR 3. febrúar 2010 UMRÆÐA
SANDKORN
n Á meðal þeirra sem nú máta
sig í skó pólitíkusa er Egill Jó-
hannsson, forstjóri Brimborgar.
Egill hefur haft sig mikið í frammi
á opinberum vettvangi undan-
farið og er
afkastamik-
ill bloggari.
Fyrir nokkru
sást til hans
á veitinga-
staðnum
Sólon þar
sem hann
var á hljóð-
skrafi við þingmenn Hreyfing-
arinnar, þau Birgittu Jónsdóttur
og Þór Saari. Þeir sem þekkja til
Egils fullyrða að hann gangi með
þingmann í maganum.
n Forvitnilegt tríó sást á Hótel
Holti í fyrrakvöld. Þar komu sér
fyrir í hlið-
arherbergi
Eva Joly, að-
stoðarmað-
ur sérstaks
saksóknara,
Sigmundur
Davíð Gunn-
laugsson,
formaður
Framsóknarflokksins, og Hag-
kaupsbróðirinn Sigurður Gísli
Pálmason, fjárfestir og athafna-
maður. Engum sögum fer af um-
ræðuefninu í bakherberginu en
gera má ráð fyrir að Eva hafi verið
að afla sér mikilvægra upplýs-
inga til að ná tökum á þrjótum
hrunsins.
n Það er mismunandi hvaða
brögðum frambjóðendur í próf-
kjörum beita til að ná til kjós-
enda. Á meðal þeirra frumlegri
eru þau er Bryndís Haraldsdótt-
ir fram-
bjóðandi
Sjálfstæðis-
flokksins í
Mosfellsbæ
notar. Hún
sendir öllum
sjálfstæð-
ismönnum
í bænum
birkifræ með von um stuðning í
2. sæti listans. Fleiri eru raunar
um hituna þar þannig að fræin
gætu ráðið úrslitum. Athyglisvert
er að enginn býður sig fram á
móti hinum umdeilda bæjar-
stjóra, Haraldi Sverrissyni, sem
einn sækist eftir oddvitasætinu.
n Halldór Halldórsson, bæjar-
stjóri Ísafjarðarbæjar, hefur þver-
tekið fyrir að hann hyggist vera
bæjarstjóri áfram ef eiginkona
hans, Guðfinna Hreiðarsdóttir,
nær kjöri sem oddviti sjálfstæð-
ismanna
og nær að
mynda
meirihluta.
Þetta kemur
fram á bb.is.
Halldór
mun hafa
skoðað ýmsa
möguleika
um að verða bæjarstjóraefni ann-
ars staðar á landinu án þess að
finna fótfestu. Eiginkona hans er
í hörðum slag um oddvitasætið
við Eirík Finn Greipsson, fyrrver-
andi bankastjóra, og Gísla Hall-
dór Halldórsson bæjarfulltrúa.
LYNGHÁLS 5, 110 REYKJAVÍK
ÚTGÁFUFÉLAG: Útgáfufélagið Birtíngur ehf.
STJÓRNARFORMAÐUR: Hreinn Loftsson
FRAMKVÆMDASTJÓRI: Sverrir Arngrímsson
RITSTJÓRAR:
Jón Trausti Reynisson, jontrausti@dv.is
og Reynir Traustason, rt@dv.is
FRÉTTASTJÓRAR:
Brynjólfur Þór Guðmundsson, brynjolfur@dv.is
og Þórarinn Þórarinsson, toti@dv.is
AUGLÝSINGASTJÓRI:
Elísabet Austmann, elisabet@birtingur.is
DV Á NETINU: DV.IS
AÐALNÚMER: 512 7000, RITSTJÓRN: 512 7010,
ÁSKRIFTARSÍMI: 512 7080, AUGLÝSINGAR: 512 7050.
SMÁAUGLÝSINGAR: 515 5550.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins á stafrænu
formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
JÓN TRAUSTI REYNISSON RITSTJÓRI SKRIFAR. Þegar fólk blæs í flautu vegna vafasams atferlis auðmanna blæs Stöð 2 hins vegar í herlúður sinn gegn uppljóstraranum.