Dagblaðið Vísir - DV - 03.01.2011, Side 18

18 | Umræða 3. janúar 2011 Mánudagur
Ólíkir árgangar „Svo var ég að lenda í alls kyns veseni, tölvan var að frjósa og leiðarar sem ég hafði skrifað skiluðu sér
einhver staðar allt annars
staðar í kerfinu. Ég hélt
stundum að ég hafði sent
þá á Dagblaðið“
n Davíð Oddsson um byrjunarerfiðleika
sína þegar hann tók við stöðu ritstjóra
Morgunblaðsins. – Viðskiptablaðið
„Þetta hefur
verið erfitt og
það er alltaf
erfitt þegar
menn ná ekki að
verða samferða í stórum
málum. Ég sé samt ekki
eftir einni einustu ákvörð-
un sem við höfum tekið
og ég held að það hafi allt
verið þess virði að leggja
það á sig í ljósi þess
árangurs sem ég tel að við
séum að ná. “
n Steingrímur J. Sigfússon um
klofninginn í Vinstri Grænum – DV
„Það hefur greinilega
verið einhver snillingur
sem kokkaði þetta. Ég
hafði nú bara gaman af
því að sjá þetta þegar ég
fékk þetta sent,“
n sagði Egill Gillzenegger um
auglýsingaskilti þar sem hann lýsir yfir
stuðningi við nímenningana. – DV
„Þetta var ekki gott
tannþráðarár,“
n sagði Margrét Eir söngkona um
áramótaheitin sem hún strengdi í fyrra og
gengu út á að strengja tannþráð milli
tanna.
Ólíkindatól gegn sægreifum
Jóhanna Sigurðardóttir forsætis-ráðherra er að braggast ef marka má ummæli hennar um ára-
mótin. Forsætisráðherrann steytti
hnefa og lýsti því yfir að nú væri að
renna upp árið þegar sátt yrði að nást
um stjórn fiskveiða. Þetta er athyglis-
verð yfirlýsing í því ljósi að innan rík-
isstjórnarinnar er gríðarlegur ágrein-
ingur um breytingar á kvótakerfinu.
Ráðherrann Jón Bjarnason hefur
með einstaklingsframtaki sínu einn
ráðherra barist gegn kerfinu.
Fyrst tók hann skötusel út úr kvót-
anum og kallaði yfir sig reiði þeirra
sem telja sig eiga auðlindina. Heim-
ildir eru fyrir því að oddvitar stjórn-
arflokkanna hafi viljað hætta við þá
aðgerð af ótta við útgerðarauðvaldið
sem hótaði öllu illu. Jón var þá fast-
ur fyrir og goðin reiddust óskaplega.
Það sem nú stendur í Jóhönnu er
sú tillaga Jóns ráðherra um að kvóti
á þorski verði aukinn um 10 þúsund
tonn og ýsukvótinn um fimm þús-
und tonn. Þennan kvóta vill sjáv-
arútvegsráðherra selja á markaði.
Hagnaðurinn á að renna til fólksins
í landinu og létta þannig róðurinn út
úr kreppunni. Þetta ætti að vera sjálf-
sagt en ríkisstjórnin höktir. Áköfustu
stuðningsmenn Jóns Bjarnasonar í
málinu eru innan órólegu deildar-
innar í VG. Og hann hefur það vopn
í hendi sér að í stjórnarsáttmálan-
um segir skýrt að bylta skuli hinu ill-
ræmda kerfi sem gerir góða útgerð-
armenn að sægreifum.
Vandinn er hins vegar sá að
hvorki Jóhanna né Steingrímur J. Sig-
fússon hafa fram til þessa þorað að
stíga skrefið. Þau virðast ekki gera sér
grein fyrir því að með því að afnema
eignarrétt sægreifanna reisa þau rík-
isstjórninni þann minnisvarða sem
seint mun falla. Í raun og veru skipt-
ir engu máli þótt ríkisstjórnin geri
fátt annað af viti. Þarna liggur tæki-
færið til þess að öðlast hylli hins al-
menna Íslendings. Og til þess að efla
þeim Jóhönnu og Steingrími kjark og
áræði er sjálfsagt að benda þeim enn
og aftur á leiðina til réttlætis: Setj-
ið kvótann í þjóðaratkvæði. Og þau
skulu líka hafa það hugfast að ólík-
indatólið Jón Bjarnason er af veikum
mætti að bjarga heiðri ríkisstjórnar
sem er að mörgu leyti lömuð vegna
innbyrðis deilna og vinnufælni. Jó-
hanna, tíminn er kominn til þess að
sýna klærnar en ekki bara kjaftinn.
Færið fólkinu það vald að skera úr
um það hverjir eiga fiskinn í sjónum.
Áhrif Davíðs!
n Davíð Oddsson, ritstjóri Mogg-
ans, var í einlægu drottningarvið-
tali í Viðskiptablaðinu við þann
innmúraða Gísla
Frey Valdórsson
blaðamann. Þar
uppljóstrar hann
því sem flestum
hefur verið hulið
að Mogginn hafi
„gríðarleg áhrif“.
Rekstur Mogg-
ans tapar tugum
milljóna í hverjum mánuði og hefur
stór hluti áskrifenda flúið. Davíð er
spurður um framhald á ritstjóra-
starfinu. „Ég get alveg hugsað mér
að fara að gera eitthvað annað ...,“
svarar hann. Víst er að það myndi
létta á rekstrinum ef hann hættir.
Davíð „drusla“
n Það sýnir ágætlega siðferði Mogg-
ans að hluti drottningarviðtalsins
dúkkaði upp á fréttvef blaðsins með
tilheyrandi skrúðmælgi. Þetta fór
misjafnlega í fólk eins og sjá má af
ummælum Hilmars Jónssonar blogg-
ara á mbl.is: „Ritstjórinn heldur
greinilega að hann geti sent slepju-
lega sjálfsréttlætingapistla sína í
smá skömmtum til þjóðarinnar.
Setur eflaust traust sitt á að ef nógu
langt líður á milli, muni þjóðin
gleyma hvers konar drusla hann er.“
Þreifað á Framsókn
n Atli Gíslason hefur staðhæft að
strax eftir hina frægu atkvæða-
greiðslu þar sem þrír þingmenn VG
studdu ekki fjár-
lögin hafi for-
ystumenn í VG
byrjað að þreifa
á forystumönn-
um Framsóknar
varðandi mögu-
lega innkomu
þeirra í ríkis-
stjórn. DV hefur
traustar heimildir fyrir því að þetta
sé rétt. Svo að segja á sömu klukku-
stund og atkvæðagreiðslunni lauk
kannaði Árni Þór Sigurðsson mögu-
leikana á því, og ræddi lauslega við
tvo eða þrjá þingmenn Framsókn-
ar og fékk góðar undirtektir. Einnig
átti Steingrímur J. Sigfússon tal við
að minnsta kosti einn þingmann
Framsóknar. Talið er að þingmenn-
irnir sem lauslega var þreifað á hafi
verið Siv Friðleifsdóttir, Birkir Jón
Jónsson og jafnvel Guðmundur Stein-
grímsson.
Hár Jóhönnu rísa
n Mjög kalt hefur verið milli Jóhönnu
Sigurðardóttur og Sigmundar Davíðs.
Menn lýsa samskiptum þeirra svo,
að hárin rísi á höfðum beggja ef þau
neyðast til að vera í sama herbergi.
Innan Framsóknar segja menn því
fullum fetum að mjög ólíklegt sé að
Framsókn gangi inn í nýja ríkis-
stjórn undir forystu Jóhönnu Sigurð-
ardóttur. Þeir telja hana líka, ásamt
fjármálaráðherra, bera ábyrgð á
Svavarssamningunum um Icesave,
sem voru miklu verri en þeir nýju.
Jóhanna mun örugglega ekki sætta
sig við að Framsókn skáki henni úr
forsætisráðherrastóli og er því líkleg
til að standa gegn kröfum um Fram-
sókn inn í ríkisstjórn. Sigmundur
virðist því halda pólitísku lífi ríkis-
stjórnarinnar í höndum sínum.
Sandkorn
tryGGVaGötu 11, 101 reykjaVík
Útgáfufélag: DV ehf.
Stjórnarformaður:
Lilja Skaftadóttir
Ritstjórar:
jón trausti reynisson, jontrausti@dv.is
og reynir traustason, rt@dv.is
Fréttastjóri:
Ingi Freyr Vilhjálmsson, ingi@dv.is
Umsjón helgarblaðs:
Ingibjörg Dögg kjartansdóttir, ingibjorg@dv.is
Umsjón innblaðs:
Ásgeir jónsson, asgeir@dv.is
DV á netinu: dv.is
Aðalnúmer: 512 7000, Ritstjórn: 512 7010,
Áskriftarsími: 512 7080, Auglýsingar: 512 7050.
Smáauglýsingar: 512 7004.
Umbrot: DV. Prentvinnsla: Landsprent. Dreifing: Árvakur.
DV áskilur sér rétt til að birta aðsent efni blaðsins
á stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
Öll viðtöl blaðsins eru hljóðrituð.
Leiðari
Á folaldið sér
bjarta framtíð?
„Það er ungviðið sem
landið mun erfa,“
segir Ásmundur einar
Daðason, þingmaður
Vinstri grænna, en
hann var kallaður
folald og flokkssystir
hans Lilja Mósesdótt-
ir burðug hryssa af utanríkisráð-
herranum össuri Skarphéðinssyni í
viðtali í DV. Ásmundur sagði folald
vera betra en úrsérgenginn jálk sem
biði útflutnings í blárri tunnu.
Spurningin
Bókstaflega
Svarthöfði horfði með öðru auganu á Kryddsíld Stöðvar 2 á gamlársdag. Við háborð sem
var skreytt eins og plötuumslag Silf-
ursafns Páls Óskars, sátu hæstvirtir
ráðherrar og háttvirtir þingmenn.
Rétt eins og vanalega töluðu Jó-
hanna og Steingrímur um að landið
væri að rísa, á meðan hinir töluðu
um að landið væri að sökkva.
Í þessu endalausa þrátefli, fékk Svarthöfði þó sína staðfestingu. 2010 árgangurinn af nýjum
stjórnmálamönnum er miklu betur
heppnaður en 2009 árgangurinn af
nýjum stjórnmálamönnum. Ekki er
vitað hvað veldur því að uppskera
ársins 2010 er svo miklu betri en
uppskeran 2009. Er það veðrið?
Við silfraða háborðið sat mað-ur að nafni Þór Saari. Hon-um tókst að laumast inn á
Alþingi vorið 2009, sem talsmaður
nýrra vinnubragða í stjórnmálum.
Og það á tímum sem mikilvægt var
að þjóðin stæði saman til þess að
vinna sig út úr kreppunni. Áður en
eitt ár var liðið var hann reyndar
búinn að stinga af úr flokknum sem
stillti honum upp. Þá þegar hafði
fækkað um einn í þingflokknum.
Í Kryddsíldinni fór Þór þá leið að
gorta sig af eigin snilligáfu og talaði
í vandlætingartón um máttleysi
allra hinna. Sagði stemninguna
vera eins og á síðustu dögum Róm-
arveldis. Ekki var boðið upp á
málefnalega umræðu heldur var
áherslan öll á hljómfagurt lýð-
skrum. Á milli þess sem þessi
fulltrúi nýju stjórnmálanna
hreytti út úr sér bölmóðnum
og persónulegu skítkasti á
Þráin Bertelsson gjóði hann
augunum á Bjarna Ben og
Sigmund Davíð í leit að við-
urkenningu frá þeim. Úlfur í
sauðagæru, gætu einhverjir sagt.
Stutt hlé var svo gert á umræðu fimm-menning-
anna til þess að
velja mann árs-
ins á Stöð 2. Þar
var á ferðinni
2010 árgang-
urinn; sjálfur
Jón Gnarr.
Eftir að hinn
neikvæði
og sjálfumglaði Þór hafði fengið
að láta ljós sitt skína, var komið að
Jóni. Munurinn á þessum tveimur
mönnum er átakanlegur. Mildur,
auðmjúkur, fyndinn og vinaleg-
ur húmanisti í æðstu valdastöðu
borgarinnar. Talaði um vináttu og
mikilvægi þess að koma á óvart til
þess að við hjökkum ekki í sömu
hjólförunum. Breytir borginni með
brosi en ekki bölmóði. Svarthöfða
var létt. Það var þá von eftir allt. Er
virkilega hægt að taka þátt í stjórn-
málum án þess að breytast í Þór
Saari?
Aftur var komið að því að fimm-menningarn-
ir fengju að halda
áfram með þráteflið
með hinn súra ár-
gang 2009 í farar-
broddi. Svarthöfði
slökkti á sjón-
varpinu. Niður-
staðan varð hins
vegar sú að Jón
Gnarr er ofur-
skýrt dæmi um
að við getum
breytt hlut-
unum með
því að byrja á
sjálfum okkur.
Við getum svo
treyst á að það
smiti út frá sér.
Svarthöfði
Reynir Traustason ritstjóri skrifar„Setjið kvótann í
þjóðaratkvæði.