Dagblaðið Vísir - DV - 13.04.2012, Side 21

Fréttir 21Helgarblað 13.–15. apríl 2012
Olíublautur þvottur skapar hættu
Á
innan við ári hefur þrisvar
komið til brunatjóns hjá við-
skiptavinum VÍS þar sem
sjálfsíkveikjur hafa orðið í
þvotti út frá matarolíum,
segir í tilkynningu frá trygginga-
félaginu. Þar segir einnig að fyrir
utan þau tjón sé VÍS kunnugt um
fimm önnur tilvik þar sem kviknað
hefur í út frá olíum eða tekist hefur á
síðustu stundu að bleyta í þvottinum
og afstýra bruna.
Það mun vera vel þekkt að kvikn-
að getur meðal annars í viðarolíu í
tuskum, svampi eða öðru slíku og
er þá getið um þá hættu á umbúð-
unum. En sjálfsíkveikja getur einnig
orðið í þvotti sem smitaður er matar-
eða nuddolíu jafnvel þótt hann hafi
verið þveginn því það getur enn ver-
ið talsvert eftir af olíu sem ekki þvæst
úr tauinu. Það sem gerist er að inni
í hrúgunni verður efnahvarf sem
myndar hita. Því stærri sem hrúg-
an er, því meiri verður einangrunin
og hitastigið hækkar hraðar. Að lok-
um verður hitinn það mikill að eld-
ur kviknar. Ýmis bleikiefni í þvotti
geta aukið þessa áhættu en eftir að
þvottur er þveginn þá er utanað-
komandi hiti líkt og þurrkari skilyrði.
VÍS bendir á að þau fyrirtæki sem
þetta getur átt við séu meðal ann-
ars veitingahús, nuddstofur, bakarí,
efnalaugar, bifreiðaverkstæði, hót-
el og atvinnurekstur þar sem viður
er olíuborinn. Þessi áhætta getur
líka verið á heimilum, meðal annars
þegar viðarolía hefur verið borin á
húsgögn eða matarolía þerruð upp. 
Til að fyrirbyggja sjálfsíkveikju er
ráðlegt að bleyta olíublautar tuskur,
setja þær strax í poka og loftæma
hann. Þá er ráðlagt að þvo olíusmit-
aðan þvott strax og ekki nota þurrk-
ara þegar slíkur þvottur er þveginn.
Nánari leiðbeiningar má finna á
DV.is. astasigrun@dv.is
n Stundum kviknar sjálfkrafa í olíublautum þvotti
Ekki er allt sem sýnist Meira að segja
þvottur getur verið hættulegur.
Hauck greiddi bara Hluta
af verði búnaðarbankans
n Millifærslukvittanirnar vegna kaupanna á Búnaðarbankanum n Þýski bankinn lét millifæra
„algjör-
lega sens-
laust“
„Þessi útlenski banki sem
átti að vera Hauck & Auf-
häuser sem var einhver lítill
prívatbanki í Þýskalandi sem
enginn hafði heyrt á minnst
og hafði í rauninni enga getu
til þess að taka þátt í, jafnvel
þó að Búnaðarbankinn væri
ekkert sérstaklega stór. Þess
vegna fannst okkur þetta
alltaf skrýtið þegar þetta var
að gerast. Upphaflega átti að
vera Société Générale sem
það þótti […] þetta var allt
eitthvað rosalega skrýtið.
[… [O]g maður hitti hann
og maður upplifði það að
hann hefði alveg eins getað
verið að kaupa ísbúð, hann
vissi ekkert hvað hann var
að kaupa. Það var algjörlega
senslaust [svo] að hann hafi
verið að leggja svona mikla
peninga undir, þannig að ég
hef alltaf verið sannfærð-
ur um það að þetta var bara
einhvers konar framvirkur
samningur, eða eitthvað slíkt,
sem að eða einhvers konar
útfærsla þar sem hann var
bara fulltrúi fyrir aðra aðila.“
Sigurjón Árnason, fyrrver-
andi bankastjóri Landsbank-
ans og fyrrverandi fram-
kvæmdastjóri rekstrarsviðs
Búnaðarbankans, um kynni
sín af Peter Gatti, fulltrúa
þýska bankans, í skýrslu-
töku hjá rannsóknarnefnd
Alþingis.