Dagblaðið Vísir - DV - 13.04.2012, Side 59

VALKOSTUR I
AUÐLINDAÁKVÆÐI NÝRRAR STJÓRNARSKRÁR STJÓRNLAGARÁÐS.
VALINU SEM HALDIÐ
ER FRÁ ÞJÓÐINNI
Þar sem búið er að blása af þjóðaratkvæðagreiðslu um nýja stjórnar-
skrá, a.m.k. í bili, er ekki úr vegi að benda á hvers vegna sumir lögðu
sig svo mjög í líma að halda tillögum stjórnlagaráðs frá þjóðinni.
Dögun
Samtök um réttlæti,
sanngirni og lýðræði
Auðlindir í náttúru Íslands, sem ekki eru í einka-
eigu, eru sameiginleg og ævarandi eign þjóð-
arinnar. Enginn getur fengið auðlindirnar, eða
réttindi tengd þeim, til eignar eða varanlegra
afnota og aldrei má selja þær eða veðsetja.
Til auðlinda í þjóðareign teljast náttúrugæði,
svo sem nytjastofnar, aðrar auðlindir hafs og
hafsbotns innan íslenskrar lögsögu og upp-
sprettur vatns- og virkjunarréttinda, jarðhita-
og námaréttinda. Með lögum má kveða á um
þjóðareign á auðlindum undir tiltekinni dýpt frá
yfirborði jarðar.
Við nýtingu auðlindanna skal hafa sjálfbæra
þróun og almannahag að leiðarljósi.
Stjórnvöld bera, ásamt þeim sem nýta auðlind-
irnar, ábyrgð á vernd þeirra. Stjórnvöld geta
á grundvelli laga veitt leyfi til afnota eða hag-
nýtingar auðlinda eða annarra takmarkaðra
almannagæða, gegn fullu gjaldi og til tiltekins
hóflegs tíma í senn. Slík leyfi skal veita á jafn-
ræðisgrundvelli og þau leiða aldrei til eignar-
réttar eða óafturkallanlegs forræðis yfir auðlind-
unum.
VALKOSTUR II
AUÐLINDAÁKVÆÐI STEINGRÍMS J. SIGFÚSSONAR,
JÓHÖNNU SIGURÐARDÓTTUR,
FRAMSÓKNARFLOKKS OG SJÁLFSTÆÐISFLOKKS
Í SAMRÆMI VIÐ NÝTT KVÓTAFRUMVARP.
Þó auðlindir í náttúru Íslands séu þjóðareign
skal nýtingarrétturinn afhentur einkaaðilum á
grundvelli þriggja ára nýtingartíma, valinn af
handahófi. Ekki má hrófla við nýtingarréttinum
nema með samþykki rétthafa og ríkisstjórnar-
fundir án íhlutunar nýtingarrétthafa marklausir.
Þannig getur réttkjörin ríkisstjórn ekki efnt
loforð sín við kjósendur gangi þau í berhögg
við hagsmuni þeirra sem sitja á nýtingarrétt-
inum á hverjum tíma.
Heimilt er að versla með nýtingarréttinn,
veðsetja hann og leigja. Skulu slík markaðstorg
vera án ríkisafskipta nema verði bankahrun
en þá skal ríkið hlaupa undir bagga og jafn-
framt tryggja að nýtingarrétturinn skipti ekki um
hendur.
Við nýtingu auðlindanna skal hafa sjálfbæra
þróun og almannahag að leiðarljósi nema slíkt
ógni hagsmunum nýtingarrétthafa.
Stjórnvöld bera, ásamt þeim sem nýta auð-
lindirnar, ábyrgð á vernd þeirra. Þannig bera
stjórnvöld kostnaðinn en nýtingarrétthafar
hagnaðinn.
Framundan er raus alþingismanna um valkost II en loforð ríkisstjórnarinnar sem hverfast um valkost
I koma hvergi fram og eru eins og þjóðin sjálf, hundsuð. Þessi niðurstaða ber fyrirfram vitaðri þröng-
hagsmunagæzlu sjálfstæðisflokks og framsóknarflokks glöggt vitni en lýsir jafnframt tvöfeldni og/eða
getuleysi samfylkingar og vinstri grænna. Vilji þjóðarinnar kemur hvergi fram og þannig virðast margir
þingmenn vilja hafa það. Höfum þetta hugfast næst þegar við veljum okkar þingfulltrúa.