Dagblaðið Vísir - DV - 29.07.2011, Blaðsíða 29

Fréttir | 29Helgarblað 29. júlí – 2. ágúst 2011
máli í tvo áratugi. „Upp frá þessu höf-
um ég og börnin reynt að gleyma
þessu leiðinlega máli – það einkennd-
ist af miklu óréttlæti,“ sagði Margrét í
lok viðtalsins en hún taldi að henn-
ar niðjar ættu rétt á að fá sinn hlut í
Vatnsendajörðinni því brotið hefði
verið gegn erfðaskránni sem kvað á
um að hún skyldi erfast í beinan karl-
legg.
Margrét sagðist á þeim tíma vera
staðráðin í að leita réttar síns fyrir
dómstólum.
Ekkert dómsál fyrr en árið 2007
Margrét fór hins vegar ekki með mál-
ið fyrir dóm heldur synir hennar,
Sigurður og Karl, sem höfðuðu mál
gegn Þorsteini Hjaltested árið 2007
fyrir Héraðsdómi Reykjaness.
Í því máli kröfðust bræðurnir
þess að erfðaskrá Magnúsar Einars-
sonar Hjaltested yrði felld úr gildi
og að eignum erfðaskrárinnar yrði
skipt eftir almennum skiptareglum
erfðalaga því ákvæði erfðaskrárinn-
ar væru brostin. Meðal annars vegna
þess að eignarnám Kópavogsbæjar
væri ekki annað en eiginleg sala á
jörðinni sem aftur bryti gegn erfða-
skránni og að enginn ábúandi væri á
jörðinni þrátt fyrir að það kæmi fram
í erfðaskránni að búið skyldi á henni.
Héraðsdómur vísaði málinu hins
vegar frá dómi á þeim forsendum
að ekki væri nægilega vel rökstutt af
hverju ógilda bæri erfðaskrána. Auk
þess kom fram í dómnum að enginn
hefði gert athugasemdir við skipti
dánarbús Magnúsar Hjaltested árið
2000, þegar það gekk í erfðir til Þor-
steins. Hæstiréttur Íslands staðfesti
síðan dóm héraðsdóms í málinu.
Sælkeri með fallegt hjarta
Þrátt fyrir málaferli þykir mörgum
skyldmennum Þorsteins afskaplega
vænt um hann og ræktar Þorsteinn
tengslin við fjölskylduna sína. Frændi
Þorsteins, Stefán Hjaltested, segir að
ekki sé hægt að tala illa um frænda
sinn því hann sé gull af manni. „Hann
virðist kannski vera svona hrjúfur á yf-
irborðinu en það er fallegt hjarta sem í
þessum dreng slær,“ en Stefán segir að
matreiðslumaðurinn Þorsteinn sverji
sig í ætt við fjölskylduna og sé mikill
sælkeri.
„Ég vann hjá þeim feðgum um
nokkurra ára skeið þegar þeir feðgar
ráku Sundakaffi,“ segir Stefán um tím-
ann sem þeir frændurnir unnu sam-
an. „Hann er sá ljúfasti drengur sem
hægt er að hugsa sér en auð vitað hef-
ur hann skap – þegar á hann er geng-
ið hefur hann skap,“ segir Stefán um
frænda sinn. „Hann er gull af manni,
það er það eina sem ég get sagt. Hann
er heilbrigður og góður drengur.“
Stefán segir að peningarnir hafi
ekki breytt Þorsteini. „Ekki hef ég orð-
ið var við það,“ segir Stefán sem segir
frænda sinn vera fjölskyldumann og
vinmargan. „Rétt fyrir jól þá heldur
hann skötuveislu upp á Vatnsenda og
síðast þegar veislan var haldin voru
um 500 manns sem komu þar í heim-
sókn. Hann á stóran vinahóp,“ segir
Stefán.
Þorsteinn er mikill veislumaður
samkvæmt því sem viðmælendur DV
segja. Hefur hann verið duglegur við
að skemmta sér og fjölskyldu sinni
á óðalsbýlinu Vatnsenda. Þegar ætt-
armót Hjaltested-fjölskyldunnar var
haldið í maí á þessu ári bauð hann
meðal annars allri ættinni í samkvæmi
á gamla ættaróðalið eftir að ættar-
mótinu lauk. Þar skemmti fjölskyldan
sér saman fram á morgun. Þá hefur
Þorsteinn ósjaldan sést skemmta sér
með góðvini sínum Geira á Goldfinger
og eru þeir félagar miklir mátar.
Lét bera út íbúa á Vatnsenda
Þorsteinn hefur ekki bara stað-
ið í deilum við fjölskyldu sína vegna
Vatnsendalandsins en hann lét bera
Guðmund Unnsteinsson fram-
kvæmdastjóra af heimili sínu sem stóð
á landi Þorsteins. Guðmundur hafði
keypt húsnæði við Vatnsendablett 241
árið 1996 og skráð það um leið sem
lögheimili sitt. „Þetta er ótvírætt lög-
heimili mitt sem stendur á samþykktri
íbúðahúsalóð og ég skil ekki hvernig
er hægt að bera mig út af því. Málið
er allt saman mjög skrítið,“ sagði Guð-
mundur Unnsteinsson framkvæmda-
stjóri í samtali við DV eftir að dómur
hafði fallið í málinu. Húsnæðið stend-
ur á leigulóð og þáverandi landeig-
andi, Magnús Hjaltested, samþykkti
að lóðinni yrði breytt úr frístundalóð
í lóð undir íbúðarhúsnæði. Frá því var
gengið af skipulagsyfirvöldum Kópa-
vogsbæjar og er að finna í deiliskipu-
lagi svæðisins. Þegar Þorsteinn erfði
lóðina ákvað hann að framlengja ekki
leigusamning við Guðmund og hefur
vísað honum af lóðinni. Málið fór fyr-
ir Hæstarétt sem úrskurðaði að Guð-
mundur skyldi borinn út af lóðinni.
Þorsteinn vottaði
leigusamninginn
„Sonurinn neitar að standa við samn-
ing sem ég gerði við föður hans um að
ég mætti búa þarna áfram. Magnús var
búinn að samþykkja að ég fengi að búa
þarna áfram og búið var að gera samn-
ing þess efnis. Sjálfur vottaði sonurinn
þann samning en því miður var hann
óundirritaður því Magnús lést í milli-
tíðinni,“ sagði Guðmundur. „Ég hélt
að réttur manna væri meiri en þetta.
Samkvæmt þessari niðurstöðu eru
lögheimili manna á Íslandi einskis
virði. Ég lít á þessa lóð sem hverja aðra
samþykkta íbúðarhúsalóð á höfuð-
borgarsvæðinu og finnst mjög skrítið
að ábúandinn geti tekið til baka sam-
þykkta íbúðarhúsalóð til þess eins
að koma vini sínum fyrir. Faðir hans
skrifaði undir yfirlýsingu þess efnis að
ég mætti búa þar. Í þessu máli virð-
ist réttarstaða manna engin gagnvart
eignum sínum, eignum sem kosta tugi
milljóna í hverju tilviki.“
Keypti óvænt Loðmundarfjörð
Þrátt fyrir að tiltölulega lítið sé eftir
af Vatnsendalandinu sem Þorsteinn
erfði eftir föður sinn er hann enn
umsvifamikill landeigandi. Hann á
stóran part af landi í Loðmundarfirði
en landið keypti hann á uppboði árið
2007. „Þetta er einn af fáum eyði-
fjörðum sem eftir eru og einstakur
að því leyti,“ sagði Þorsteinn í sam-
tali við Morgunblaðið stuttu eft-
ir uppboðið. Jörðin sem Þorsteinn
keypti í firðinum, Stakkahlíð, er yfir
2.000 hektarar að stærð en landið
hafði verið í eigu sömu fjölskyldu í
111 ár þegar hann keypti það á upp-
boði. Mikið er um æðavarp, silungs-
veiði og hreindýr á landinu sem Þor-
steinn keypti.
Stefán Hlíðar Jóhannsson bóndi
var einn þeirra fjölskyldumeðlima
sem gerði tilraun til að keppa við
Þorstein um kaup á landinu. „Það
er sárt að horfa á eftir landinu fara
úr fjölskyldunni,“ segir Stefán Hlíð-
ar og bætir við að hann hafi ekki bú-
ist við Þorsteini á uppboðið. Smári
Magnússon tekur undir með frænda
sínum Stefáni að það hafi verið sárt
að landið hafi farið úr eigu fjölskyld-
unnar. „Hann kom þarna óvænt.
Sem er allt í lagi. Þetta var opið öll-
um,“ segir Smári. Hann segir þó Þor-
stein hafa reynst honum vel eftir að
hann keypti landið og leyft sér og
fjölskyldu sinni að dvelja þar þegar
þau óski þess.
Mun auðgast meira
ef eitthvað er
Þrátt fyrir að Þorsteinn hafi auðgast
mjög á umdeildum viðskiptum við
Kópavogsbæ er ekki annað í mynd-
inni en að hann haldi auðæfum sín-
um eftir. Vatnsendadeilunum er þó
hvergi nærri lokið og á eftir að koma
í ljós hvernig dómsmál í deilunni fer.
Allt eins eru því líkur á að Þorsteinn
muni bæta enn frekar við þessi auð-
æfi en dómstólar eiga eftir að skera
úr um kröfu Þorsteins á hendur
Kópavogsbæ upp á um 7 milljarða
króna auk vaxta. Þorsteinn, sem
hefur fikrað sig upp skattalistann og
trónir nú á toppnum, mun því að öll-
um líkindum vera nálægt toppnum á
skattalista næstu ára.
Magnús Hjaltested
Einarsson
1871 – 1940
Magnús Einarsson dó barnlaus árið
1940 og arfleiddi bróðurson sinn að
Vatnsenda.
Sigurður Kristján
Lárusson Hjaltested
1916 – 1966
Sigurður Kristján eignaðist fimm börn,
tvö þeirra með síðari eiginkonu sinni.
Magnús Hjaltested
1941 - 1999
Magnús Hjaltested erfði jörðina sam-
kvæmt erfðaskrá Magnúsar Einars-
sonar frænda síns sem kvað á um að
jörðin skyldi erfast í beinan karllegg.
Stjúpbræður hans, yngstu synir Sigurðar
Kristjáns, höfðuðu mál gegn Magnúsi
sem endaði með úrskurði Hæstaréttar
um að erfðaskráin myndi gilda.
Þorsteinn Magnússon
Hjaltested
1960
Þorsteinn Hjaltested erfði jörðina eftir
föður sinn árið 1999. Þegar Kópavogs-
bær var búinn að taka stærstan hluta
jarðarinnar eignarnámi, með samþykki
Þorsteins, fóru hálfbræður föður hans
í mál til að fá erfðaskrána ógilta og þar
með eignast hluta í landinu.
Deilurnar um
Vatnsenda
Fjölskyldumaður í deilum við
fjölskylduna Vinir og kunningjar
Þorsteins segja að hann sé fjöl-
skyldumaður en hann hefur lengi
átt í deilum við föðurbræður sína.
Mynd Björn BLöndaL
Miklar deilur um óðalið Þorsteinn Hjaltested erfði Vatnsenda eftir föður sinn. Miklar deilur hafa staðið um landið sem Þorsteinn hefur
ekki mátt selja.„Hann virðist
kannski vera svona
hrjúfur á yfirborðinu en
það er fallegt hjarta sem í
þessum dreng slær.