Dagblaðið Vísir - DV - 24.08.2011, Qupperneq 22

22 | Viðtal 24. ágúst 2011 MIðvikudagur
Ofsótt af óðum kærasta
H
vað á ég að gera? Á
ég að sitja hér og lifa
í ótta þar til hann
finnur sér nýtt fórn-
arlamb?“ spyr kona
á fertugsaldri sem lagði fram
kæru á hendur fyrrverandi
kærasta sínum til tveggja ára í
gær. Sambandinu lauk endan-
lega þegar hann nefbraut hana
síðasta laugardag fyrir framan
sjö ára gamla dóttur hennar.
Virkaði bara sætur strákur
Þar sem málið er í rannsókn
hjá lögreglunni vill konan ekki
koma fram undir nafni að svo
stöddu, því hún óttast að það
gæti eyðilagt fyrir sér. Hún lif-
ir þó ekki í skömm vegna þess
sem gerðist heldur segir öllum
frá því sem gerðist. Enda varla
hjá því komist þar sem hún er
með glóðarauga á báðum. Og
til hvers að ljúga til þess að
verja hann spyr hún. „Ég veit
alveg að ég gerði ekkert rangt.
Ég vil bara stoppa hann af, svo
hann haldi ekki áfram að skaða
fólk. Mér er sagt að skipta mér
ekki af því ef hann finnur sér
annað fórnarlamb en hver á þá
að láta þessar stelpur vita?“
Þau kynntust fyrir tveimur
árum. Hann birtist í lífi henn-
ar þegar hún var að skilja við
æskuástina og eiginmann sinn
til tíu ára. Saman áttu þau tvö
börn, en það reyndi á þegar
þau urðu fyrir alvarlegu áfalli
og að lokum sáu þau sér ekki
fært að halda áfram. Svo þau
skildu. En þá hitti hún þenn-
an strák, sem virkaði svo heil-
brigður og flottur. Hann var í
háskólanámi og stundaði úti-
vist af kappi, gekk á fjöll og
renndi sér á snjóbretti. „Þetta
hljómar rosa vel,“ segir hún og
bætir því við að hann sé voða
sætur strákur. „Hann lítur ekki
út fyrir að vera einhver geð-
sjúklingur.“
Bréf sem kom á óvart
Þar að auki bjó hann erlendis
þar sem hann stundaði nám.
Það hentaði henni fínt því
hún ætlaði sér ekki strax aft-
ur í alvarlegt samband. „Fyr-
ir mér var hann eins og plást-
ur á meðan ég var að ganga í
gegnum skilnaðinn. Þetta átti
aldrei að verða neitt alvarlegt.
En hann byrjaði strax að þjösn-
ast á mér og segja að ef ég elsk-
aði hann, ef ég væri hrifin af
honum þá kæmi ég út til hans
í heimsókn.“ Svo hún splæsti í
flugmiða. Skömmu seinna fékk
hún svo bréf og efni þess kom
henni verulega á óvart. „Þetta
var frá stelpu sem sagðist vera
barnshafandi eftir hann og búa
með honum. Ég kom af fjöllum
því hann hafði aldrei minnst
á annan kvenmann og ég var
ekki bara orðin hrifin af hon-
um heldur var ég einnig búin
að sofa hjá honum. Ég sendi
honum því bréf og spurði hvort
þetta væri rétt en hann laug því
þá að mér að þau væru ekki í
eiginlegri sambúð heldur hefði
hann leyft henni að búa hjá sér
þar sem hún væri orðin ólétt
eftir hann. Hann hefði frekar
kosið að hún færi í fóstureyð-
ingu því það væri ekkert á milli
þeirra. Ég vildi trúa þessu og
gerði það í blindni.“
Fleiri reyndu að vara hana
við. Hún fékk til dæmis SMS
þar sem hún var beðin um að
kynna hann ekki fyrir börnun-
um sínum. En aftur náði hann
að sannfæra hana um að þetta
væri afbrýðisöm fyrrverandi
kærasta.
Aldrei kynnst eins
ljúfum manni
Hún fór svo út að hitta mann-
inn. Seinna frétti hún að hann
hefði hent hinni konunni út og
jafnvel verið „vondur við hana“,
eins og hún orðar það. „En
hann var svo góður við mig
að ég gat ekki trúað því að það
væri eitthvað vont í honum.
Eftir ellefu rómantíska daga fór
ég aftur heim og var þá alveg
í skýjunum yfir því hvað hann
væri æðislegur.“
Viku seinna kom hann
heim til Íslands og bauð henni
upp í bústað. „Ég hafði aldrei
kynnst eins ljúfum manni.“
Tveimur vikum eftir að hann
fór aftur út hringdi hann og
sagðist vera hættur í skólan-
um, hann væri að flytja aftur
til Íslands því hann gæti ekki
lifað án hennar. „Ég vissi ekki
hvað ég var komin út í en ég
var skotin í honum og brotin
eftir skilnaðinn.“
Henni gafst heldur aldrei
færi á að jafna sig almenni-
lega á skilnaðinum því kær-
astinn varð strax afbrýðisam-
ur út í hennar fyrrverandi.
„Mjög fljótlega var þetta orðið
þannig að ég mátti ekki tala við
minn fyrrverandi án þess að
hann væri með mér og þá bara
um börnin. Mér fannst þetta
mjög skrýtið því okkar sam-
skipti voru ekki á þeim nótum
að hann þyrfti að vera afbrýði-
samur. Við höfum samt allt-
af verið góðir vinir og vorum í
sama vinahópi í mörg ár áður
en við tókum saman.“
Hataði alla vinina
Hún lét þetta ekki slá sig út af
laginu. Eftir á að hyggja sér
hún samt að smám saman var
hún að einangrast frá bæði fjöl-
skyldu sinni og vinum. En þar
sem hún vildi gera allt rétt ákvað
hún að kynna hann fyrir öllum
vinum sínum, strákum jafnt
sem stelpum. Svo hún tók rúnt-
inn. Honum hugnaðist þó fæst-
ir af hennar vinum: „Eftir smá
tíma var hann farinn að tala um
að hann hataði þennan og svo
hinn. Smám saman einangrað-
ist ég. Að lokum var hann hætt-
ur að þola alla mína vini.
Hann varð að finna eitt-
hvað á mig og bannaði mér að
drekka. Hann komst líka upp á
kant við systur mína vegna þess
að við nutum þess að spjalla
saman yfir góðum mat og rauð-
vínsglasi. Hann tók hana afsíð-
is og sagði að hún ætti ekki að
vera með vín í kringum mig.
Hún kom af fjöllum og skildi
ekki hvað hann var að fara með
þetta. En þar sem þetta skipti
mig ekki öllu máli samþykkti ég
að sleppa því bara að fá mér vín
með matnum.“
Rústaði íbúðinni
Stjórnsemin ágerðist stöð-
ugt. „Hann þoldi ekki þegar ég
skrapp út. Ein vinkona mín átti
það til að draga mig með sér í
bæinn á búðarölt eða á kaffi-
hús en fyrir vikið fór hún alveg
agalega í taugarnar á honum.
Málið er bara að ég er mikil
félagsvera og hef gaman af því
að vera í kringum fólk.“
Oft kom það henni í bobba.
Einu sinni frétti hún það frá
vinum sínum að hann hefði
talað illa um hana, borið hana
saman við sína fyrrverandi
þannig að hún kom illa út. „Ég
varð rosalega sár og hringdi
í hann til að segja að ég gæti
ekki verið með honum ef þetta
væri hans álit á mér og hann
væri að tala svona um mig.
Hann trylltist.“
Daginn eftir átti dóttir
hennar afmæli. Svo hún fór til
barnsföður síns og fyrrverandi
eignmanns til að halda henni
smá veislu. „Þá tapaði hann
sér algjörlega. Samt var ekki
eins og ég væri að fara að byrja
aftur með fyrrverandi eigin-
manni mínum. Það var ég sem
skildi við hann á sínum tíma.
En þegar ég kom heim þá var
hann búinn að rústa íbúðinni
minni, það voru föt og dót úti
um allt. Svo ég hringdi í lög-
regluna.“
Sonurinn er farinn
„Sonur minn er farinn frá mér
út af þessum manni,“ segir
hún svo. Hann er enn í grunn-
skóla og fékk að flytja aftur í
gamla heimabæinn þeirra. Það
var nefnilega þannig að þegar
fyrrverandi eiginmaður henn-
ar átti afmæli sendi hún hon-
um kveðju – „til hamingju með
daginn, njóttu hans.“ Kærastinn
sem hafði auðvitað aðgang að
Facebook-svæðinu hennar sá
kveðjuna þegar hann vaknaði
og kastaði tölvunni í vegginn.
„Sonur minn varð svo hrædd-
ur að hann bað frænku sína um
að sækja sig og vildi ekki koma
aftur heim. Ég gat ekki gert
barninu mínu það að lifa í ótta
hjá mér. Svo ég leyfði honum að
fara. Hann þekkir sig líka best í
okkar gamla bæ. En mér finnst
það auðvitað hræðilegt. Það er
líka hræðilegt að systkinin séu
ekki saman.“
Tveimur dögum seinna
fór hún sjálf. Þá kom frænka
hennar í heimsókn og hann
rauk upp, öskraði á þær báðar,
fór út og skellti hurðinni á eft-
ir sér. „Þá bað ég frænku mína
um að staldra við og pakkaði
dótinu mínu niður og fór frá
honum til hennar. En í ein-
hverjum einmanaleika hætti
ég við þegar hann kom aftur
með skottið á milli lappanna
og lofaði öllu fögru.
Ég hafði samt varann á og
hleypti honum ekki alveg að
mér. Hann borgaði til dæmis
aldrei húsaleigu.“
Sjúklegt lostasamband
Eftir að hann öskraði á bróður
hennar í fjölskylduboði hafa for-
eldrar hennar ekki heldur viljað
koma í heimsókn. Í raun hafa
nánast allir í kringum hana sagt
henni að hætta að hitta þennan
mann, því það sé greinilega eitt-
hvað að. „Um leið finnst mér ég
svo lítillækkuð því ég tek alltaf
við honum. En hann ber enga
virðingu fyrir einu né neinu.“
Hún hrífst ekki af mönn-
um sem eru með machostæla,
enda kom hann ekki þannig
fyrir í byrjun. Þegar sambönd
eru svona sjúk getur líka verið
erfitt að slíta þeim, segir hún.
„Þetta var sjúklegt lostasam-
band, hatur og ást.
Kynlífið var alveg geðveikt
og þegar allt lék í lyndi gat
ég ekki hugsað mér að hann
veitti annarri stelpu þennan
unað sem hann veitti mér. Það
er mjög erfitt að losa sig út úr
þessu og ég get alveg sagt þér
að ég er búin að gráta mikið
síðustu daga,“ segir hún klökk.
„Það kemur alveg upp hjá mér
söknuður eftir því góða sem
við áttum saman en ég vil ekki
sjá hann. Ég vil ekki að hann
komi nálægt mér eða mínum.“
Vakin með látum
Það var svo í desember sem
hann lagði fyrst á hana hend-
ur. Þá hafði hún farið út í pók-
er með vinkonu sinni og rekist
þar á aðra vinkonu. Sú hringdi
í hana klukkan tvö að nætur-
lagi. „Áður en ég vaknaði og
gat svarað vakti hann mig með
látum, hristi mig alla til, kall-
aði mig öllum illum nöfnum
og dró mig niður. Ég reyndi
að segja honum að ég vissi
ekki hvaða númer þetta væri
en þetta væri pottþétt enginn
karlmaður þar sem ég var búin
að slíta sambandi við alla mína
strákavini og meira að segja
búin að loka á suma á Facebo-
ok.
Auðvitað var það algjör
geðveiki og ég hefði átt að átta
mig á því en ástin getur ver-
ið blind og ég hélt að ég gæti
hjálpað honum.
En hann vildi ekki hlusta.
Ég henti honum út en næsta
morgun kom hann aftur og
sparkaði í bakið á mér, fleygði
mér niður og kýldi mig svona
fimm, sex sinnum í andlitið.“
Leið eins og hvítu hyski
Í kjölfarið hringdi hún aftur á
lögregluna. „Ég fékk það á til-
finninguna að ég væri bara
Hún átti sér einskis ills von þegar hún kynntist þessum sæta strák
sem stundaði háskólanám og gekk á fjöll. Þegar hann sagðist hata
meira og minna alla vini hennar runnu þó á hana tvær grímur og
ekki skánaði það þegar hann rústaði íbúðinni í afbrýðisemikasti.
Með fagurgala tókst honum þó alltaf að vinna hana til sín aftur
þar til hann nefbraut hana í síðustu viku fyrir framan sjö ára dóttur
hennar. Nú er hún búin að kæra en er óttaslegin og þráir vernd,
enda ekkert sem getur haldið honum í burtu og hún veit aldrei upp
á hverju hann tekur næst.
Ingibjörg Dögg
Kjartansdóttir
ingibjorg@dv.is
Viðtal
Áverkarnir Þessi mynd er tekin nokkrum dögum eftir að maðurinn nef-
braut hana. Hér sést að áverkarnir voru verulegir þótt erfitt sé að greina
skurð við annað augað og stóra kúlu á enninu.
Viðvörun! Konan hefur lúmskan grun um að maðurinn sé kominn með nýtt fórnarlamb í sigtið þótt hann sé ekki
búinn að sleppa tökunum á henni og reyndi að vara viðkomandi við með því að deila sinni sögu með henni í gegnum
Facebook. Hún fékk ekkert svar.
Sláandi status Sonur konunnar setti þennan status inn á Facebook. Hann er enn í grunnskóla og hefur auðvitað
áhyggjur af mömmu sinni. Hér sést hvernig langamma hans svaraði honum. „Ég sá það að
hann var tilbú-
inn til að drepa mig.
„Eiga svona
menn bara
að ganga um lausir
þar til þeir drepa
einhvern?