Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.2014, Page 50

Dagblaðið Vísir - DV - 21.02.2014, Page 50
Helgarblað 21.–24. febrúar 201450 Menning L eikfélag Akureyrar gerir það gott um þessar mundir. Það voru hvorki meira né minna en sex leiksýningar í boði hjá leikhúsinu í síðustu viku þegar Lísa og Lísa var frumsýnd í Rým­ inu. Rýmið er Litla sviðið hjá leikfé­ laginu og er staðsett í sömu götu og gamla Samkomuhúsið. Það tekur 100 manns í sæti og helsti kosturinn við aðstöðuna er að hægt er að skapa nýtt leikrými við hverja nýja upp­ færslu innan þess. Það er óskastaða allra sannra leikhúsmanna, enda hef­ ur leikmyndahöfundurinn að þessu sinni, Móeiður Helgadóttir, dottið niður á einstaklega hugvitsamlega lausn og nýtingu á rýminu til að koma Lísu og Lísu á svið, sýningu sem kem­ ur á óvart. Venjulegar konur Lísa og Lísa eftir Amy Conroy (frá Ír­ landi) er tiltölulega nýtt leikrit sem fjallar um tvær ósköp venjulegar kon­ ur á sjötugsaldri. Það eina sem ger­ ir þær sérstakar er að þær elska hvor aðra, búa saman eins og venjuleg hjón, eru samkynhneigðar svo því sé haldið til haga. Leikritið byggir á raunverulegum persónum, höfund­ urinn kynntist konunum sem hér um ræðir og fékk þær til að segja sögu sína sem síðar varð að leikriti. Það merkilega við sögu þeirra Lísu og Lísu er sú staðreynd að flest samkyn­ hneigð pör og hjón lifa mjög svipuðu ef ekki sama lífi og þau sem eru gagn­ kynhneigð, enda má ef til vill fullyrða að hluti af réttindabaráttu samkyn­ hneigðra sé einmitt að fá viðurkenn­ ingu á sínu borgaralega eða smá­ borgaralega lífi. Þegar kíkt er inn í stofu hjá Lísu og Lísu kemur nefni­ lega í ljós að þær lifa og búa eins og flestir aðrir, stunda sína vinnu í banka og bæjarskrifstofu, finnst gaman að hlusta á tónlist frá sínum sokka­ bandsárum á hljómplötum í frístund­ um (Takk fyrir lagalistann í leikskrá) og ferðast um heiminn í sumarfríum. Það eina sem skilur þær að frá HIN­ UM hjónunum er að þær tilheyra ekki „norminu“, því viðmiði sem samfé­ lagið hefur um hvernig kynin eiga að fullnægja hvatalífi sínu, deila ástum, löngunum og þrám. Skínandi leikur Karl Ágúst Úlfsson þýðir verkið og meira en það, hann staðfærir það og lætur það gerast á Akureyri. Þegar þær Lísa og Lísa kysstust í fyrsta sinn opinberlega gerðist það við eina mat­ arhilluna í Nettó! Þær hjónin búa sem sagt á Akureyri! Og aðstandendum sýningarinnar er greinilega í mun að Akur eyringar og norðanmenn all­ ir rati í leikhúsið til að sjá sýninguna, því þeir hafa unnið ötul lega að því að opna upp á gátt aðgang að sýn­ ingunni, ekki aðeins með samstarfi við heimamenn og samtökin Hin sem stendur fyrir Hinsegin Norður­ land, heldur ekki hvað síst með því að fá akureysku kanónurnar þær Sunnu Borg og Sögu Jónsdóttur til að leika þessi kvenhjón. Og það verður að segjast eins og er, það hefur tek­ ist meistaralega. Þær Saga og Sunna leika Lísu Sveins og Lísu Konráðs af einlægni og fegurð og hafa full­ komið vald á hlutverkunum, túlka breyskleika kvennanna sem og lífs­ gleði þeirra og kímnigáfu. Saga sýn­ ir okkur vel konuna sem er stífari á meiningunni, launhæðin og hvöss á köflum, ekki eins opinská og til í að af­ hjúpa leyndarmál kvennanna og Lísa Konráðs sem er frjálslyndari í hugs­ un og aðeins lausari í rásinni. Sunna er ekki síður góð í túlkun sinni og á óborganlegan kafla þegar hún lýsir flækjum fyrri ástarsambanda við kon­ ur. Leikur þeirra beggja er laus við alla uppgerð, þær hvíla vel í hlutverkun­ um og ná að skapa afar trúverðuga mynd af sambandi þar sem hefur gengið á ýmsu, jafnvel framhjáhaldi og alvarlegum sjúkdómum, mótlæti sem þeim tekst að sigrast á. Búningar þeirra og gervi hæfa þeim vel, klipp­ ingin á Lísu Konráðs gerir hana að sjarmerandi töffara. Enn ein fjöðrin Leikritið er alls ekki skrifað með hefð­ bundnu sniði, þær Lísa og Lísa tala nær allan tímann beint til áhorfenda og segja þeim söguna af því hvernig þær kynntust og urðu ástfangnar og af lífi sínu almennt en eiga líka sín samtöl inn á milli. Og þar skiptir sjálf sviðsetn­ ing leikstjóra höfuðmáli og ekki síst áð­ urnefnd leikmynd Móeiðar sem stað­ setur raunsæislega stofu kvennanna í gryfju í miðju leikrýminu svo höfuð þeirra ná rétt upp yfir brún þess rým­ is sem áhorfendur sitja í og umkringja sviðið á fjóra vegu. Lísa og Lísa eru því algerlega á valdi áhorfenda og reyndar gagnkvæmt, þeir þurfa að líta niður á líf þeirra, en þær upp til áhorfenda. Og það er reyndar þannig að áhorfend­ ur sitja uppi með þær og þær með þá sem gerir sviðsetninguna enn „heim­ ilislegri.“ Í þessu sambandi sviðs og salar speglast enn frekar sá mismunur sem samkynhneigðir hafa hingað til mátt búa við og jafnvel þurft að grafa sig niður með og fela fyrir umhverfi og samfélagi. Jón Gunnar á heiðurinn af leikstjórninni og samstarf hans við leikkonurnar og aðra listamenn upp­ setningarinnar hefur skilað áferðar­ fallegri leiksýningu sem býr yfir mik­ illi nánd, mannlegri hlýju og skilningi á lífi samkynhneigðra para. Lísa og Lísa er tvímælalaust enn ein fjöðrin í hatt Leikfélags Akureyrar á yfirstand­ andi leikári og nýtur sín sérstaklega vel í Rýminu. n n Næm og falleg sýning n Leikfélag Akureyrar gerir það gott Lísa og Lísa Leikstjóri: Jón Gunnar Leikmynd: Móeiður Helgadóttir Eftir: Amy Conroy Þýðandi: Karl Ágúst Úlfsson Aðalhlutverk: Sunna Borg og Saga Jónsdóttir Rýmið - Leikfélag Akureyrar Hlín Agnarsdóttir ritstjorn@dv.is Dómur Fjöður í hatt Leikfélags Akureyrar Jón Gunnar á heiðurinn af leikstjórninni og samstarf hans við leikkonurnar og aðra listamenn uppsetningarinnar hefur skilað áferðarfallegri leiksýningu sem býr yfir mikilli nánd, mannlegri hlýju og skilningi á lífi samkynhneigðra para. í góðum fíling Saga og Sunna Englarnir í beinni Síðustu leiksýningu Engla al­ heimsins í Þjóðleikhúsinu verður sjónvarpað í beinni út­ sendingu á RÚV þann 30. mars. Sýningin er byggð á samnefndri skáldsögu Einars Más Guð­ mundssonar, en Þorleifur Örn Arnarsson leikstýrir verkinu og hefur fengið mikið lof fyrir upp­ setninguna. Leikarinn Atli Rafn Sigurðarson fer með aðalhlut­ verkið, sem geðsjúkur maður að nafni Páll, og þykir óaðfinnan­ legur í túlkun sinni. Hljómsveitin Hjaltalín sér um tónlistina fyrir verkið. Englar alheimsins var valið leikrit ársins á Grímuverð­ laununum. Alls hlaut verkið níu tilnefningar. Sex tíma sýning í náttúrunni Nýtt verk eftir leikhópinn Kviss búmm bang, Djöfulgangur, er áhugavert fyrir margar sakir en það felur í sér óvissuferð um eig­ in undirheima og er líklega með lengri verkum sem hafa verið sett upp hér á landi en það tekur sex klukkustundir og felur í sér ferðalag í náttúru Íslands. Verkið er sumsé í formi óvissuferðar út á Reykjanes­ skaga, sem leggur upp með að þátttakendur komist að iðrum eigin myrkurs. Undir leiðsögn munu þátttakendur hitta fyrir sínar niðurbældu skuggaverur og eiga með þeim friðsælar stundir. Verkið gengur út frá þeirri sýn að myrkrið búi yfir heilandi og skapandi krafti, sem maður fær aðgang að, horfist maður einlæglega og auðmjúkt í augu við það. Kviss búmm bang sam­ anstendur af Evu Björk, Evu Rún og Vilborgu og hafa þær unnið saman í fimm ár og sýnt leikverk sín á leiklistarhátíðum víða er­ lendis, sem og sett upp sýningar hér heima, til dæmis unnið með Útvarpsleikhúsinu og Leikfélagi Akureyrar. Verkið verður frumsýnt í mars og flokkast sem þátttöku­ leikhús, þar sem sýningargestir verða að þátttakendum og ganga inn í aðstæður sem hafa verið skapaðar, og fylgja handriti og leiðbeiningum, oft í langan tíma. Meginviðfangsefni Kviss búmm bang er að rannsaka hið „eðlilega“ og þar af leiðandi það sem hefur verið markerað sem „óeðlilegt“. Betur sjá augu Ljósmyndir íslenskra kvenna til sýnis Í Þjóðminjasafninu er fjall­ að um ljósmyndun íslenskra kvenna á sérstakri sýningu, Betur sjá augu. Á sýningunni er að finna ljósmyndaverk eftir 34 konur sem eiga það sameigin­ legt að hafa unnið við ljósmynd­ un hér á landi, flestar sem atvinnu­ ljósmyndarar en einstaka sem áhugaljósmyndarar. Fyrsta konan sem lærði ljós­ myndun og starfaði hér var Nicoline Weywadt sem hóf störf sem ljósmyndari á stofu sinni á Austfjörðum árið 1872. Sýningin nær því yfir 140 ára tímabil og eru viðfangsefni ljósmyndaranna eftir því fjölbreytt. Sýningin er afrakstur tveggja ára rannsóknarvinnu Katrínar Elvarsdóttur, ljósmyndara og sýn­ ingarhöfundar. Ljósmyndirnar valdi sýningarhöfundur út frá fagurfræðilegum forsendum. Lögð var áhersla á myndir þar sem persónuleg sýn og sköp­ un ljósmyndaranna nýtur sín og sem endurspegla um leið iðju­ semi þeirra og áhuga á starfi sínu. Ljósmyndunum var skipt í þrjá flokka eftir viðfangsefni: landslag/ náttúra, fjölskylda/heimilislíf og portrett/mannlíf. Sýningin er samstarfsverkefni Þjóðminjasafns Íslands og Ljós­ myndasafns Reykjavíkur og er því samtímis á báðum stöðum. Í Myndasal Þjóðminjasafns eru myndir sem flokka má sem fjöl­ skylda/heimilislíf og portrett/ mannlíf. Í sýningarsal Ljósmynda­ safns Reykjavíkur eru myndir úr flokknum landslag/náttúra. Sýn­ ingin stendur til 1. júní 2014. n kristjana@dv.is Lilly Lilly Tryggvadóttir ljósmyndari. Guðrún Guðrún Funk Rassmussen 1890–1957Nanna Mynd eftir Nönnu Bisp sem bjó fyrstu 20 ár ævi sinnar á Íslandi. F.1937

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.