Bridge - 12.09.1957, Page 23

BRIDGE
23
og ef til vill hefir það haft áhrif
á sagnir hans í fyrsta spilinu.
Norður
A 8
y Á K D 7
* Á 8 5 3
* D 7 4 2
Vestur Austur
AÁDG65 K 10 9 7 4
V Ekkert V G 8 5 3 2
♦ K D 9 4 2 ♦ G 7
* K G 6 A Á
Suður
* 32
V 10 9 6 4
4 10 6
* 10 9 8 5 3
(Til þess að gera hlutina ein-
faldari höfum við látið Jón setjast
í Suður.)
Norður-Suður eru á hættu og
Vestur gaf.
Vestur opnaði á einum spaða og
Norður doblaði. Austur hefði auð-
vitað getað stutt spaða félaga síns,
en hann kaus að passa til að halda
spilastyrk sínum leyndum fyrir
andstæðingunum.
Og Jón Jónsson?
Hann passaði! í spenningnum
hafði hann hreinlega gleymt, að
dobl félaga hans var upplýsinga-
dobl. Um leið og hann sagði orð-
ið „pass“ mundi hann allt, auð-
vitað, en þá var það of seint. Hann
varð eldrauður í framan og féll
saman í stólnum undir drepandi
augnaráði félaga síns.
En sem betur fór var Vestur
upptekinn við eigin vandamál og
tók því ekki eftir neinu. Það var
greinilegt, að skiptingin í spaðan-
um var eitthvað einkennileg, svo
hann breytti sögninni í tvo tígla
Norður passaði og nú fékk Austur
fullan skilning á stöðunni. Spaða
sögn félaga hans var hreinlega
blekkisögn. Með fimm spaða sjálf-
ur og gróða passi hjá Suður, gat
Vestur einfaldlega ekki haft boð-
legan spaðalit.
Og Austur fylgdi þeirri góðu
reglu, að láta blekkisagnhafann á-
kveða sjálfan hvað hann vildi
spila, og passaði.
Þar með lauk sögnunum og
sagnhafi fékk 10 slagi. Um leið
og blindur lagði niður hendi sína
sá Vestur, að einfalt hefði verið
að vinna sex spaða. Hann leit
hissa á Jón Jónsson, sem sat nið-
urlútur í stól sínum greinilega
merktur SEKUR, síðan á félagann,
sem fékk heldur betur að vita hvar
Davíð keypti ölið að spili loknu.
Hins vegar róaðist Norður eft-
ir því, sem leið á spilið og þegar
hann að lokum komst að sannlcik-
anum í málinu, hló hann hjartan-
lega og óskaði Jóni Jónssym til
hamingju með beztu blekkisögn,
sem hann hefði nokkru sinni séð
eða heyrt.
Jón Jónsson skyldi ekki neitt í
neinu. Hann hafði búizt við
skömmum frekar en lofi. En
greinilegt var, að Norður var á-
nægður með spilið, og að því at-
huguðu, því skyldi hann ekki vera
ánægður líka? Og auðvitað var það
mjög skynsamleg niðurstaða.
Á meðan Jón Jónsson smám
saman náði valdi á taugum sínum,
voru nokkur spil spiluð, Þegar