19. júní - 19.06.2007, Síða 26

Hólmfríður Sveinsdóttir varð
formaður Kvenréttindafélagsins
árið 2000. Hún starfar nú sem
þróunarstjóri hjá Borgarbyggð og
er jafnframt starfsmaður atvinnu-
og markaðsnefndar. Hún er
stjórnsýslufræðingur að mennt og
hefur séð um endurskipulagn-
ingu stjórnsýslunnar hjá sveitar-
félaginu. Þrátt fyrir annasamt
starf hefur hún ekki alveg sagt
skilið við félagsmálin því hún er
formaður Samfylkingarfélags
Borgarbyggðar.
Hvaða málefni voru helst til
umræðu þegar þú varst for-
maður Kvenréttindafélagsins?
„Þau voru ótal mörg. Einn af
kostum þess að starfa með Kven­
réttindafélaginu er hversu marg­
breytileg viðfangsefnin eru, þó
svo þau hafi öll það að markmiði
að jafna stöðu kynjanna. Aukinn
hlutur kvenna í stjórnmálum var
ofarlega á blaði. Við áttum t.d.
fulltrúa í þverpólitískri nefnd
félagsmálaráðherra sem starfaði
á árunum 1998­2003 og hafði
það að markmiði að fjölga konum
í stjórnmálum. Með samstilltu
átaki tókst okkur það, sérstak­
lega í Alþingiskosningunum
1999. Því miður hefur það sýnt
sig að við höfum ekki enn náð því
marki að við getum leyft okkur að
slaka á hvað þetta varðar.“
Þegar litið er til baka yfir einnar
og hálfrar aldar jafnréttisbaráttu
íslenskra kvenna hvaða sigrar
finnst þér hafa verið mikilvægastir?
„Á þessum langa tíma hafa jafn­
réttissinnar háð ýmsar orrustur
og haft betur í mörgum þeirra.
Stríðið er þó ekki unnið. En það
hefur verið hægt að gleðjast yfir
Hólmfríður Sveinsdóttir
Konum þarf að fjölga
í æðstu stöðum
mörgum sigrum, stórum og
smáum. Einn af þeim stóru tel ég
vera núgildandi fæðingarorlofslög.
Kosningarétturinn og kjörgengis­
réttur á sínum tíma var líka afar
mikilvægur. Margt annað smærra
má til taka, svo sem eins og
,,jafnréttiskennitalan”. Hún var
birt nýverið og þar kemur m.a. í
ljós að konur skipa 8% stjórnar­
sæta í fyrirtækjum og eru 14%
æðstu stjórnenda þeirra. Þessar
sláandi kennitölur geta að mínu
mati verið gott tæki í jafnréttis­
baráttunni.“
Hvaða málum finnst þér brýnast
að taka á í dag?
„Því miður stöndum við enn
frammi fyrir brýnum úrlausnar­
efnum, þrátt fyrir að lagalegu
jafnrétti sé náð hér á Íslandi. Ber
þar fyrst að nefna launamuninn
og kynbundið ofbeldi. En það eru
líka mörg önnur mál sem ég vil
sjá leiðréttingu á. Það þarf t.d.
að gera átak til að fjölga konum í
stjórnum fyrirtækja og æðstu
stjórnendastöðum svo dæmi séu
tekin. Þá þurfum við enn að vera
mun betur á verði hvað fjölda
kvenna í stjórnmálum varðar. Það
á sérstaklega við um lands­
byggðina. Í Norðvestur kjördæmi,
þar sem ég bý, er t.d. engin kona
á þingi. Það sér það hver sem er
að það getur engan veginn talist
þverskurður íbúanna þar. Að
mínu mati er þetta hreinlega
hættulegt lýðræðinu þegar svo
mikið hallar á annað kynið.
Svo finnst mér að skoða eigi
kosti þess að flytja jafnréttismál­
in úr félagsmálaráðuneytinu í for­
sætisráðuneytið. Ekki það að ég
treysti ekki félagsmálaráðherra
fyrir málaflokknum heldur tel ég
að með því að setja jafnréttis­
málin í forsætisráðuneytið þá eru
þau sett efst í skipuritið og þar
með yrði auðveldara að sam­
þætta þau við alla málaflokka.“
Hvert er að þínu mati hlutverk
Kvenréttindafélagsins?
„Ég held að það dyljist engum að
starfsemi Kvenréttindafélagsins
hefur verið órjúfanlegur hluti af
jafnréttisbaráttu Íslendinga frá
stofnun félagsins. Gríðarlega
margt hefur áunnist á þeim 100
árum frá því að félagið var
stofnað og í dag er staðan sú að
karlar og konur er jöfn gagnvart
lögum. Að mínu mati er það stór
þáttur í starfsemi KRFÍ í dag að
vera einhvers konar „jafnréttis­
lögga“. Horfa á allt með „jafn­
réttisgleraugum“, vekja athygli á
því sem betur má fara og líka því
sem vel er gert. Launamunurinn,
kynbundið ofbeldi, aukinn hlutur
kvenna í stjórnendastöðum, í
pólitík og víðar eru dæmi um það
sem ég tel að Kvenréttindafélagið
eigi að beita sér fyrir. Þá má ekki
gleyma því hlutverki að halda sér
stöðugt í umræðunni, að vera
sýnilegt og vekja með því athygli
á jafnréttismálum.“
Hvernig sérðu framtíðina fyrir þér?
„Ég er og hef alltaf verið bjartsýn
á það sem framtíðin ber í skauti
sér. Við erum nýbúin að fá nýja
ríkisstjórn sem ég tel að eigi eftir
að standa sig vel í jafnréttismál­
um. Í stefnuyfirlýsingu stjórnar­
innar er mikil áhersla á kvenfrelsi
og jafnrétti og það verður meðal
annars hlutverk KRFÍ að fylgjast
með að þeirri stefnu verði fram­
fylgt. Ég vara hins vegar við að
það verði slakað á í baráttunni.
Við þurfum alltaf að vera á
tánum. Eins og ég sagði áðan þá
höfum við unnið margar orrustur
en stríðið varir enn. Framtíðarsýn
mín í jafnréttismálum er sú að
jafnrétti allra sé svo sjálfsagt að
það þurfi ekki að huga sérstak­
lega að því. Þegar það verður þá
er ekki lengur þörf fyrir Kven­
réttindafélagið. Það er vitaskuld
óskastaðan.“
Viðtal: Steingerður Steinarsdóttir
Það þarf t.d. að gera átak til að fjölga konum í stjórnum
fyrirtækja og æðstu stjórnendastöðum svo dæmi séu tekin.
Þá þurfum við enn að vera mun betur á verði hvað fjölda kvenna
í stjórnmálum varðar.
Ég vara hins vegar við að það verði slakað á í baráttunni.
Við þurfum alltaf að vera á tánum. Eins og ég sagði áðan
þá höfum við unnið margar orrustur en stríðið varir enn.
2