Dagblaðið Vísir - DV - 18.11.2007, Blaðsíða 6

6 FÖSTUDAGUR 16. NÓVEMBER 2007
Fréttir DV
SANDKORN
■ Af tormeltri forsíðufr étt Frétta-
blaðsins á fimmtudag má greina
að Orkuveita Reykjavíkur hafi
gefið sveitarfélaginu Ölfus 45
milljónir fyrir að veita fram-
kvæmdaleyfi og greiða fyrir
skipulagsmálum. f daglegu tali
eru svona viðskipti kölluð mútur,
enda kemur ffam í fréttinni
að Orkuveitan
hafi keypt sér
skipulag. Ei-
ríkur Hjálm-
arsson,
upplýs-
inga-
fulltrúi
Orkuveit-
unnar, ef-
ast í fréttinni
um að svona
sé í pottinn
búið, en hefur
þó ekki útskýr-
ingar á reiðum
höndum. Samning-
ur Orkuveitunnar og
Ölfuss er talinn nema
hálfum milljarði króna.
■ Þann 20. október í fýrra sagði
blaðið Blaðið ffá því í forsíðu-
frétt að sveitarfélagið Ölfus fengi
andvirði fimm hundruð milljóna
frá Orku-
veitunni
fyrir ólög-
legt fram-
kvæmda-
leyfi. Eiríkur
Hjálmars-
son, upplýs-
ingafulltrúi
Orkuveit-
unnar, kærði fféttafluminginn til
siðanefndar Blaðamannafélags-
ins, meðal annars vegna þess að
verðmæti samningsins væri ekki
rétt. Siðanefndinni þótti þetta
ámælisvert, eins og flest annað í
heimi hér. Nú, rúmu ári seinna,
hefur Eiríki ekki tekist að finna
aðra upphæð til þess að miða
við.
■ Af öðrum alvarlegum málum
má nefna að miklar annir eru nú
hjá Barða
Jóhannssyni
tónlistar-
manni. Fyrir
utan að hafa
rutt frá sér
tveimur há-
alvarlegum
júróvisjón-
lögum, þá er
þessi geðþekki og hæfileikaríki
tónlistarmaður nú að leggja loka-
hönd á tónlist við sakamálaserí-
una Pressu, sem væntanleg er í
sjónvarp eftir áramót. Þessu til
viðbótar var Barði, í samstarfi við
listamanninn Eberg, nú að klára
að semja og taka upp eitt alvar-
legasta jólalag íslandssögunnar.
Lagið þykir, grínlaust, vera hið
áheyrilegasta.
sigtryggur@dv.is
Jónas Kristjánsson og Ómar Ragnarsson fögnuðu í gær þeim áfanga að 50 ár eru liðin
síðan þeir hófu feril sinn sem f]ölmiðlamenn. Árið 1957 lágu leiðir þeirra saman þegar
þeir störfuðu saman í ritnefnd skólablaðs Menntaskólans í Reykjavík. Jónas Kristjáns-
son, segir að staða fjölmiðlunar á íslandi sé nokkuð góð. Hann segir þó að rit-og textastíll
hafi breyst til hins verra.
ÓmarogJónas Þeirfélagarfögnuðu 50
ára fjölmiðlaafmæli slnu í gær. Jónas segir
að staða fjölmiðlunar í dag sé nokkuð góð.
50 ARIFJ0LMIÐLUM
EINAR ÞOR SIGURÐSSON
blaöamaður skrifar einar@dv.i$
„Við Ómar höfúm marga fjöruna
sopið á síðastliðnum fimmtíu
árum," segir Jónas Kristjánsson,
fyrrverandi ritstjóri og fjölmiðlam-
aður. Þeir Jónas og Ómar Ragn-
arsson fögnuðu í gær þeim áfanga
að 50 ár eru liðin frá því að þeir
voru saman í rimefnd skólablaðs
Menntaskólans í Reykjavík. Sam-
starf þeirra við skólablaðið mark-
aði upphafið að langri sögu þess-
ara tveggja áhrifamiklu manna í
íslenskri íjölmiðlun. Þeir Jónas og
Ómar komu saman á Humarhús-
inu í hádeginu í gær þar sem þeir
gæddu sér á góðum mat og riijuðu
upp gamla tíma.
Þaulreyndir fjölmiðlamenn
„Við vorum báðir í rimefnd-
inni en þarna byrjaði ég minn rit-
stjóraferil," segir Jónas. Þeir Ómar
og Jónas halda því þó báðir fram
að fjölmiðlaferill þeirra hafi byrjað
aðeins fyrr. Hvað sem því líður var
samveran á skólablaði MR sam-
eiginlegur byrjunarpunkmr þeirra.
„Við ákváðum að koma saman í
© : ...
rwm A

Matjurtir
4f 1

„Ahgenglleg, falleg,
fróbleg og sí&ast en ekkl
síst skemmtileg bók -
alvöru hvatning fyrlr
hör&ustu innipúka tfl ab
laumast út á svalir eba f
garbinn sinn og prófa ab
rækta elglb grænmetl!"
Bryndís Loftsdóttir
VOrustlóri Eymundsson
Ihíkubóó Máis og nwmíngar
SUMARHÚSIÐ
WGARÐURINN
Sí&umúla 15,108 Reykjavík
Sfml 586 8003, www.rlt.ls
Þetta var eins og rússí-
banareið því við flug-
um upp og niður um gil
og dali sem var alveg
skelfilegt.
léttu gríni. Menn eru alitaf að leita
sér að tækifærum til að skemmta
sér. Það er nú bara eins og það er,"
segir Jónas og skellir upp úr.
Ómar Ragnarsson hefur kom-
ið víða við en hann hefur meðal
annars starfað sem fréttamaður og
dagskrárgerðarmaður hjá Ríkis-
sjónvarpinu. Síðusm ár hef-
ur hann þó að mestu
helgað sig baráttunni
gegn virkjunum en fyr-
ir þá barátm sína var
Ómar kjörinn Mað-
ur ársins 2006, bæði af
Stöð 2 og Rás 2.
Jónas Kristjánsson
hóf sinn fjölmiðlaferil
af aivöru árið 1961 þeg-
ar hann hóf störf á Tím-
anum. Þaðan fór Jónas
yfir á Vísi þar sem hann
starfaði sem fréttastjóri,
áður en hann varð rit-
stjóri árið 1966. Síðan
þá hefur Jónas komið víða við og
starfaði meðal annars sem ritstjóri
DV og Fréttablaðsins.
eytingart
A þeim 50 árum sem Jónas hef-
ur starfað við íslenska fjölmiðla
segist hann hafa séð ýmsar góð-
ar breytingar. Hann segir að þær
breytingar sem hann hafi séð hafi
verið að mestu tíl bóta. Hann seg-
ir þó að margir íslenskir fjölmiðlar
vaði í lélegum ritstíl og áhuginn til
að breyta því til hins betra sé ekki
miJdll. „Þetta stafar meðal annars
af því að héma áður fyrr var meira
af rithöfundum og alþýðumönn-
um sem fóm í blaðamennsku. í
dag er meira af háskólamenntuðu
fólki að koma inn í þetta, sem að
vísu er í takt við tíðarandann. Þó
að þeir séu ágætir að mörgu leyti
þá skrifa þeir verr en annað fólk."
Jónas segir að það sé öfugt við
þá þróun sem verið hefur í ná-
lægum löndum. Þannig sé mik-
il áhersla lögð á málfar og ritstíl í
löndum á borð við Bandaríkin og
Bretland. „Þetta er raunverulega
eina vandamálið sem ég sé í ís-
lenskri fjölmiðlun hér á landi. Það
er eins og þessi tilfinning sé ekki til
staðar á Islandi sem er miður," seg-
ir Jónas.
Prentfrelsi víkur
Undanfarin misseri hefur Jónas
sinnt kennslu í fréttamennsku við
Háskólann í Reykjavík. Þar hefur
hann kennt starfsmönnum dag-
blaða og annarra fjölmiðla réttu
handtökin við framreiðslu frétta.
Um þessar mundir er hann með
námskeið fyrir 19 rit- og frétta-
stjóra af íslenskum fjölmiðl-
um. „Vissulega eru
vinnustaðimir bestu
kennslustofúrnar í
fjölmiðlun. Það má
líkja þessu við hand-
verk eins og tann-
lækningar og skurð-
lækningar. Menn
þurfa að kunna
til verka frekar en
að kunna einhver
fræði."
Þrátt fyrir að
nokkuð hafi ver-
ið rætt um mennt-
unarleysi blaða- og
fréttamanna á ís-
landi segist Jónas vera ánægð-
ur með flest þau störf sem unnin
eru á íslenskum íjölmiðlum. „Það
eru stundaðar ágætís rannsókn-
ir á íslenskum fjölmiðlum. Það
mætti vissulega alltaf gera meira
af þeim. Það er stundum erfitt og
veldur oft núningi við umhverfið
og stundum málaferlum eins og
maður hefúr séð. Gallinn er bara
sá að prentfrelsi hefur vikið fyr-
ir persónufrelsi. f öðrum löndum
geta blaðamenn varið sig með því
að segja satt. Það er ekki hægt hér á
landi lengur. Það eru viss óveðurs-
ský á lofti," segir Jónas.
Netið að taka yfir
Jónas segir að efnistök fjölmiðla
séu ágædega frjáls og almennt sé
mikið um að vera í þeim. „Fjöl-
miðlar á íslandi eru fjölbreyttir og
mér telst svo til að aldrei hafi fleiri
lagt stund á blaðamennsku en
einmitt núna. Ég get ekki séð að
þeir blaðamenn finni sig hefta að
nokkru leyti."
Jónas segir að dagblöð og sjón-
varp séu á undanhaldi þó enn eigi
Stiklur Margirtengja
Ómar Ragnarsson ennþá
helst viö þættina Stiklur.

Sameitað og stærra
blað á markaöinn
■ í* r
. _».<-««..
Fyrsta DV Jónasar
verður sennilega lengst
minnst fyrir störf sin á DV.
eftir að koma í ljós hversu alvarlegt
það sé. Sumir vilja meina að tími
prentmiðlanna muni líða undir lok
á meðan aðrir telja að það sé ofs-
agt. „Hvað sem því líður er ljóst að
prentmiðlarnir eiga við vandamál
að stríða. Ungt fólk sækir frekar í
upplýsingar af vefrium og prent-
miðlar hafa að vísu tekið þátt að
hluta til í þeirri þróun. Það er auð-
veldara að afla tekna þar heldur en
á dagblöðum. Það er smá óvissa
með prentmiðlana og það sama
má segja um sjónvarpið."
Góðirvinir
Þó að þeir Jónas og Ómar hafi
ekki starfað mikið saman síðan
þeir störfuðu við skólablað MR
hafa þeir haldið góðu sambandi.
„Við Ómar höfum alltaf verið í
góðu sambandi. Jónas rifjar upp
skemmtilega sögu af þeim félög-
um sem gerðist síðasta haust. Þá
fóru þeir félagar og skoðuðu svæð-
ið sem fór undir vam vegna Kára-
hnjúkavirkjunar. „Við fórum þrjú
saman, ég, konan mín og Ómar.
Við fórum á litíu flugvélinni hans
og flugum þarna um falleg gil og
dali. Eg verð að viðurkenna að
okkur stóð alls ekki á sama því
hurðin þar sem konan mín sat var
ekki alveg lokuð. Þetta var eins og
rússíbanareið því við flugum upp
og niður um gil og dali sem var al-
veg skelfilegt. Konan mín reyndi
að ríghalda hurðinni svo hún
myndi hreinlega ekki íjúka út. Þeg-
ar við loksins lentum hafði konan
mín á orði hversu erfitt hafi verið
að halda hurðinni. Þá sagði Ómar
með stóískri ró að það hafi verið
algjör óþarfi því loftstraumurinn
hefði séð um að halda henni aftur.
Þetta var skemmtíleg ferð og við
stígum á land á svæðum sem núna
eru komin á kaf."