Glóðafeykir - 01.11.1971, Side 33

Glóðafeykir - 01.11.1971, Side 33
GLÓÐAFEYKIR 33 Inn í sveit er önglum beitt — en svo fór, því miður, að þar varð drengja hrjörtum heitt — þau hafa runnið niður. Langar þá að leita enn Löngumýrarþinga, en verða aldrei aflamenn á við Keflvíkinga. Þá orti Gísli í Eyhildarholti og kallaði Ólík ævikjör: Lukkusaddir Langmýringar lífsins gæði hljóta nóg. En kvenmannslausir Keflvíkingar kaldir og þreyttir dorga á sjó. Forðast þá allar Evudætur: Úthaldið lélegt, tækin sljó. Þó að þeir dorgi daga og nætur draga þeir aldrei bein úr sjó. En nú má ætla að óðum linni einlífi hjá Keflvíkingum, þótt fái þeir sjálfsagt aldrei inni hjá Ingibjörgu og Langmýringum. (Um Keflavíkurmál sjá síðasta þátt — í 11. hefti Glóðateykis). Eins og venja er til var skýrslu hundalækningamannsins, Jóhanns Renediktssonar á Mói í Haganeshreppi, vísað til heilbrigðismála- nefndar. Sú ágæta nefnd, undir forystu Steins L. Sveinssonar hrepp- stjóra á Hrauni á Skaga, hafði ýmislegt við skýrsluna að athuga. M. a. taldi nefndin hundatöluna hæpna, nema þá að hundalæknirinn hefði tekið nýgotna hvolpa með í sinn „bisness“. Um þetta kvað Pétur:

x

Glóðafeykir

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Glóðafeykir
https://timarit.is/publication/1145

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.