Glóðafeykir - 01.09.1976, Qupperneq 46

46
GLÓÐAFEYKIR
Úr Leirgerði
FRAMHALD
Um kveðskap á sýslufundi 1952 er fátt að segja og var ærin ástæða
til, því að Jón á Bakka, sem jafnan stóð í mestum stórræðum við
kveðskapinn, var rétt fyrir sýslufund lagður inn á sjúkrahúsið, sár-
þjáður af gigt og fleiri kvillum. Var því dauft yfir fundinum og
saknaði ritari mest síns garnla vinar. Orti hann eitt sinn, er kontið
var á fund:
Enginn prjónar óðarmál.
Enginn „sjón“ að morgni.
Enginn dóni yljar sál.
Enginn Jón í horni.
(Jón sat við fundarborð í horni fundarsalar G.M.).
Sæti Jóns tók Bessi hreppstjóri Gíslason í Kýrholti, og þótt þeir
ritari og hann væru miklir vinir og auk þess frændur, bætti það rit-
ara ekki eftirsjá Jóns, og má af því marka hversu vinátta þeirra var
náin og margslungin ótal tryggðaböndum. Eitt sinn orti ritari, er
honum varð litið í sæti Jóns og sá Bessa sitja þar:
Að oss sækir andlegt tjón,
ofan þingið setur:
Fyrir hvassbrýnt konungsljón
kemur Bessa-tetur.
Eyrir sýslufundi lá krafa úr Skarðshreppi fyrir björgun á kindum
úr svonefndum „Skorum", sem eru nyrzt í Tindastóli. Var það Skefl-
unga, að svara þar til saka. En ekki kváðust þeir skyldir til þess og
þverneituðu, og var þá málinu vísað til sýslunefndar.
Allsherjarnefnd hafði málið til meðferðar, en formaður hennar
var Hermann á Mói. Kvað nefndin upp úrskurð sinn eftir viku og
var hann á þá leið, að Skeflungar skyldu greiða kr. 700,00, en sýslan
kr. 350,00, sem voru laun sigmanns (Marons Sigurðssonar). Her-