Glóðafeykir - 01.09.1976, Blaðsíða 54

54
GLÓÐAFEYKIR
vaskleikamaður og dugnaðar, laghentur vel og nutu margir góðs
af. Stefán var traustur maður í hvívetna og drengur góður.
Július Björnsson, vm. á Flugumýri í Blönduhlíð, lézt þ. 8. júlí
1970.
Hann var fæddur á Hraunshöfða í Öxnadal 1. júlí 1886, sonur
Björns Bjarnarsonar, er ættaður var úr
Grenivík, og Rósu Guðjónsdóttur. Hann
var ekki hjónabandsbarn, en faðir hans
kvæntist nokkrum árum síðar Margréti
Sæmundsdóttur; bjuggu þau lengi í Hrísey
02,' síðar í Möðruvallasókn.
Fátt er \itað um uppeldi Júlíusar. Um
æskuár sín vildi hann aldrei tala. Allra
fyrstu árin mun hann hafa verið á vegum
rnóður sinnar, og um sjö ára aldur dvaldist
hanu um nokkurt skeið með föður sínum.
Lengstum mun hann þó hafa hrakizt milli
vandalausra og sætt næsta misjafnri aðbúð.
Laust upp úr aldamótum hverfur Júlíus vestur hingað til Skaga-
fjarðar, fyrst að Neðra-Asi í Hjaltadal, en 1901 er hann skráður
vinnumaður hjá Sigurði bónda Björnssyni í Hofstaðaseli, og hjá
þeirn hjónum mun hann lengstum hafa verið meðan þeir Sigurður
báðir lifðu, en hann lézt árið 1939. Fjárgæzla var aðalstarf Júlíusar
og fór honum frábærlega vel úr heudi, hvort heldur inni var gefið
eða úti haldið til beitar. Hann var einstök kindasál, hárglöggttr á
sérkenni hvers einstaklings, hjalaði ástúðlega við þessa vini sína og
vildi allt til vinna, að þeim rnætti líða sem bezt. Sjálfur átti hann
jafnan nokkrar kindur — og engin úrhrök. Hann átti og löngum gæð-
inga, enda hestamaður góður.
Eftir að Júlíus hvarf frá Hofstaðaseli var hann í vistum fáein ár
á einum þremur bæjum, en árið 1944 réðst hann til Ingimars og
Sigrúnar á Flugumýri; hjá þeim hjónum og síðan sonum þeirra og
tengdadætrum átti hann heima til æviloka og undi hag sínurn vel,
enda að honum búið með þeim hætti, að hann gat eigi á betra kosið.
Júlíus Björnsson (Júlli í Seli, Júlli á Flugumýri) var maður lítils
vaxtar og eigi þrekmikill, en furðu harðfengur og ávallt hvatur í
spori. Greindur var hann og skýr í hugsun, vel heima á ýmsum svið-
um. Skapheitur var ltann og skapmikill, bráðlyndur nokkuð og
reiddist stundum harkalega, einkum ef hann sá illa farið með skepn-
Júlíus Björnsson