Glóðafeykir - 01.09.1976, Blaðsíða 72

72
GLÓÐAFEYKIR
Hólmfriður Þorgilsdóttir frá Kambi í Deildardal, f. húsfr. á Brú-
arlandi, lézt þ. 2. apríl 1971.
Hún var fædd að Kambi 30. des. 1888. Foreldrar: Þorgils bóndi á
Karnbi Þórðarson, bónda þar Sigurðssonar,
bónda á Ingveldarstöðum í Hjaltadal, og
kona hans Steinunn Árnadóttir bónda á
Grundarlandi í Deildardal, Ásmundssonar
bónda á Bjarnastöðum í LTnadal, Jónssonar,
en móðir Steinunnar og seinni kona Áma
var Þóranna Jónsdóttir.
Hólmfríður ólst upp í foreldragarði og
naut rneiri menntunar til munns og handa
en þá var títt. Árið 1909 fer hún til Hjálm-
ars bróður síns, bónda að Hofi á Höfða-
strönd, er þá hafði misst konu sína frá ung-
um börnum, og tekur að sér umsjón heirn-
ilisins innan stokks. Gekk hún bróðurbörnum sínum í móðurstað
og minntust þau hennar æ siðan með einlægri ást og virðingu. Á
þessum árurn kynntist hún Ásgeiri Jónssyni frá Þingeyrum, giæsi-
legum manni, er þá var við húsasmíðar á Hofi, og eignaðist með
honum tvo drengi: Steinpór, forstj. í Reykjavík og Baldur, einnig í
Reykjavík.
Árið 1913 flytja þau systkinin, Hólmfríður og Hjálmar, aftur á
æskustöðvamar að Kambi, og enn er hún um hríð fyrir framan hjá
bróður sínum. Um það leyti kynnist hún Jóni trésmið Árnasyni, er
þá flytur heimili sitt að Kambi og gerist sambýlismaður hennar.
Eignuðust þau saman 5 börn og komust upp 4 drengir: Hjörtur,
bús. á Selfossi, Runólfur, bóndi á Brúarlandi í Deildardal, Páll, bús.
á Siglufirði og Ingólfur, bóndi á Nýlendi á Höfðaströnd.
Frá Kambi flytur Hólmfríður að Brúarlandi 1941 og er talin búa
þar til 1953; var þá Jón, sambýlismaður hennar, látinn. Síðustu ár-
in, sem Hólmfríður naut nokkurrar heilsu og þreks, var hún bústýra
hjá Ingólfi syni sínum á Nýlendi. Eftir það varð hún að dveljast á
sjúkrahúsi, þrotin að kröftum.
Hólmfríður Þorgilsdóttir var í góðu meðallagi á hæð, þykkvaxin,
holdug með aldri, myndarkona, mótuð af glæsibrag á yngri árum.
Ævi hennar var erilsöm og lífið lék eigi alltaf við hana. Hún var
vel gefin, gædd miklu þreki, andlegu jafnt sem líkamlegu og kom
heil úr hverri raun. Hún var skörungur að allri gerð, skapmikil og
stóð af henni nokkur gustur; hún var raungóð og heit í huga, unn:
Hólmfriður Þorgilsdóttir