Málfregnir - 01.12.1990, Blaðsíða 3

B. Pálsson prófessor. Hann hefir verið
formaður Orðanefndar byggingarverk-
fræðinga síðan 1980. Pótt hann sé fyrir
allmörgum árum kominn yfir aldurs-
mörk embættismanna hefir hann verið
óþreytandi að tala máli íðorðastarf-
seminnar auk þess að stýra eigin orða-
nefnd af festu og dugnaði. Meðal annars
hefir Einar beitt áhrifum sínum í
Háskólanum. í ársbyrjun 1989 ritaði
hann háskólarektor bréf, dags. 2. janú-
ar, þar sem hann reifar málin og ber
fram þessa spurningu: „Á hvaða máli á
að kenna í Háskóla íslands?“ (birt í
Fréttabréfi Háskóla íslands, 1. tbl., 11.
árg., janúar 1989).
Á fundi háskólaráðs 16. febrúar 1989
lagði rektor, Sigmundur Guðbjarnason,
fram tillögu um að skipuð yrði milli-
fundanefnd til að gera tillögur um skipan
og starfshætti orðmyndunarnefnar eða
íðorðanefndar Háskólans, sem átti að
undirbúa og samræma störf slíkra
nefnda í öllum deildum Háskólans.
Markmiðið var að finna eða búa til ís-
lensk íðorð eða fræðiorð yfir erlend heiti
eða hugtök. Tillagan var samþykkt og í
nefndina kjörnir þrír deildarforsetar,
prófessorarnir Arnþór Garðarsson (for-
maður), Sveinbjörn Rafnsson og Pórður
Harðarson, og einn fulltrúi stúdenta,
Ástráður Haraldsson.
Millifundanefnd háskólaráðs lauk
störfum með bréfi til rektors, dags. 16.
júní 1989, og fylgdu því tillögur og
skýrsla nefndarinnar, svo og álitsgerð
Kristjáns Árnasonar, formanns íslenskr-
ar málnefndar. Tillögur millifundanefndar
voru í aðalatriðum þrjár, þ.e. um mál-
ræktamefnd (íðorðanefnd), stöðu mál-
ræktarráðgjafa og um málræktarsjóð.
Þessar tillögur voru lagðar fram í há-
skólaráði um haustið, 8. október 1989.
Þar var samþykkt að senda þær íslenskri
málnefnd til umsagnar, og var það gert
daginn eftir. íslensk málnefnd hafði til-
lögurnar til meðferðar á fundi sínum 14.
nóvember og samþykkti þá „Umsögn
um tillögur millifundanefndar háskóla-
ráðs um málrækt“, sem varaformaður
málnefndar, Jón Hilmar Jónsson, hafði
tekið saman. Umsögnin var send
háskólarektor með bréfi daginn eftir.
Málnefndin fagnaði áhuga háskóla-
ráðs á því að efla málræktarstarf í Há-
skólanum, enda væru ýmis tengsl á milli
hennar og Háskólans, bæði samkvæmt
lögum og hefð. En jafnframt hafði mál-
nefndin ýmislegt við tillögur millifunda-
nefndar að athuga, ekki síst vegna þess
að sú nefnd virtist ekki hafa áttað sig
nógu vel á hlutverki málnefndarinnar og
skipulagstengslum hennar og Háskólans.
Tillögurnar buðu því heim óþörfum
skipulagsflækjum og tvíverknaði. ís-
lensk málnefnd hefir lengst af verið skip-
uð fulltrúum frá Háskóla íslands að
miklu leyti, m.a.s. frá háskólaráði sjálfu,
og samkvæmt iögum rekur málnefndin
íslenska málstöð í samvinnu við Háskól-
ann. Ný málræktarnefnd ásamt málrækt-
arráðgjafa og málræktarsjóði yrði eins
og önnur málnefnd með vísi að málstöð
og styrktarsjóði sér til stuðnings. Með
slíku fyrirkomulagi væru íslensk mál-
nefnd og Háskóli Islands að efna til sam-
keppni í sínum fámennu röðum um full-
trúa í tvær sams konar nefndir. Það gæti
hæglega leitt til togstreitu og árekstra og
beinlínis dregið kraftinn úr starfi annarr-
ar nefndarinnar eða beggja.
Þessu næst var óskað eftir því við Ein-
ar B. Pálsson að hann gerði grein fyrir
hugmyndum sínum um tilhögun íðorða-
gerðar í Háskóla íslands og segði álit sitt
á öðrum tillögum um það efni. Einar
lagði fyrir rektor hugmyndir sínar (eða
nýjar tillögur) ásamt rækilegri greinar-
gerð, dags. 28. ágúst 1990, og rektor
sendi þær samdægurs til forstöðumanns
íslenskrar málstöðvar, Baldurs Jónsson-
ar prófessors, og óskaði umsagnar hans
um tillögur Einars og samstarfs á þessum
vettvangi.
3