Skírnir - 01.01.1972, Page 183

SKÍRNIR NORSKAR ÞJÓÐFRÆÐIRANNSÓKNIR 181
á þessu sviði og reynir að taka tillit til sérkenna munnlegu geymd-
arinnar. Munurinn á skoðunum hans og þeim sem nú eru mest í
tízku er einkum að hann gerir ráð fyrir meiri utanaðbókarlærdómi
eða orðréttum lærdómi á textum en flestir gera nú.
Eins og varðveizlu sagnadansa er háttað er borin von að nokkru
sinni fáist skýr svör um samband þeirra við ritaðar sögur, en það
er athyglisvert að annar gagnrýnandi Liest0ls á þessu sviði, telur
hann ganga of langt í að gera ráð fyrir beinu sambandi, hinn telur
hann ganga of skammt.
Það er ekki vafi á að fengur er að fá nú þessa ritgerð Liest0ls á
prent, og er vonandi að fleiri af óprentuðum rannsóknum hans á
norskum sagnadönsum fylgi á eftir. En hlutur þeirra sem komu
hókinni á prent er ekki mikill eða góður. Ritgerðin er greinilega
prentuð alveg óbreytt eins og hún kom frá hendi hans og eini við-
aukinn er efniságrip á ensku. Vitaskuld mátti ekki hrófla við sjálf-
um textanum, en gildi bókarinnar hefði orðð stórum meira, ef til-
vitnanir Liestpls hefðu verið endurskoðaðar og samræmdar mið-
að við nýjustu fræðilegar útgáfur þeirra verka er hann notar og
aukið við tilvitnunum til verka um sama efni sem síðar hafa komið
út. Hér var völ á góðri fyrirmynd af sama fræðasviði þar sem er út-
gáfa Anders Bjerrum og Inger M. Boberg á 30 ára gömlum fyrir-
lestrum Axels Olriks um norræn þj óðtrúarkvæði frá 1934.10 Próf-
arkir eru illa lesnar.
Meðal þeirra sem unnið hafa við útgáfu norskra sagnadansa eftir
daga Liestpls er Adel Gj0stein Blom. í samhandi við það starf
mun til orðin bókin Ballader og legender. Fra norsk middelalder-
diktning, sem kom út á síðasta ári. Þar eru teknir til athugunar
norskir sagnadansar með helgisagnaefni og bornir saman við helgi-
sögur í lausu máli (prosalegender) frá miðöldum. Bókin virðist
fremur hugsuð sem alþýðlegt kynningar- og fræðslurit en ný rann-
sókn á þessu efni. Eigi að síður gerir höfundur margar nýjar og
sjálfstæðar athuganir um norsku sagnadansana, svo að bókin á
erindi til fræðimanna.
I tveimur upphafsköflum er gerð grein fyrir þeim tveimur bók-
menntategundum sem bókin fjallar um, annars vegar „nordisk
middelalderballade“, hins vegar „legende“. Yfirlitið um norræna
sagnadansa er allgóð samantekt á ríkj andi skoðunum um þetta efni.