Morgunblaðið - Sunnudagur - 19.07.2015, Side 39

Sovétríkin og lepplönd þess. Eftir fall múrsins hafa
flest þau lönd gengið til liðs við NATO. Hvaða frið í álf-
unni sem NATO hafði tryggt frá stofnun sinni tryggði
ESB?
Hverjir höfðu farið að fljúgast á án þess?
Fljótlega eftir að Tito marskálkur lést leystist Júgó-
slavía upp og allt fór í bál og brand á þeim hluta Balk-
anskagans.
Sjálfsagt má orða það svo, að Titó hafi tryggt frið á
því svæði um sína daga. Og það er vitað hvernig það
var gert.
En nú splundraðist Júgóslavía og blóðið rann í stríð-
um straumum í þessum bakgarði Evrópusambandsins.
Leiðtogar þess héldu margan fundinn, en hreyfðu sig
lítt að öðru leyti, þrátt fyrir áskoranir Bandaríkja-
manna. Loks gátu þeir ekki lengur horft upp á aum-
ingjadóminn og höfðu forystu um að NATO skakkaði
þennan ljóta leik.
Norska nóbelsverðlaunanefndin gerði sig nýverið að
kjána í annað sinn á skömmu skeiði, þegar hún veitti
ESB og kommiserum þess friðarverðlaun sín!
Ótrúleg framganga
Meðferð Evrópusambandsins á Grikkjum hefur opnað
augu flestra sem áður höfðu glýju fyrir þeim.
Tuttugasta erindi Völuspár (í útleggingu Þ.E.) virð-
ist lýsa samskiptum leiðtoga ESB og Grikkja er Völv-
an segir:
Rofnuðu eiðar,
orð og sættir,
öll helstu mál
er um var samið.
Óheilindi, hótanir, þvinganir, misneyting og offors
einkenndu framgönguna.
Grikkir eru ekki saklausir, fjarri því. Og þeir eru,
eins og aldrei var þreyst á að benda þeim á, aðeins
smáríki. En hvernig leiðtogar mörghundruð milljóna
manna gátu komið svona fram við einn sinn minnsta
bróður var með ólíkindum. Aðeins sálarlausum mönn-
um ofbýður það ekki.
Staðföst er trú þín, krati
Breski Verkamannaflokkurinn, sem áður var á móti
því að samþykkja þjóðaratkvæði um veru Breta í ESB,
hefur snúið við sínu blaði og styður nú þá atkvæða-
greiðslu. En það sem meira er, þá hefur nú verið stofn-
að til hreyfinga innan flokksins til þess að berjast fyrir
því, að Bretar ákveði að ganga úr ESB. Þessi þróun
gæti flækt stöðuna í klækjastjórnmálum breska for-
sætisráðherrans.
En það er fróðlegt að sjá hvað þeir sem tóku
snemma ESB-veiruna hér á landi lesa út úr sam-
skiptum Grikklands og ESB.
Þorbjörn Þórðarson hjá 365, sem lengi hefur virst
mjög hallur undir aðild að ESB, tók viðtal við Árna Pál
Árnason, formann Samfylkingar, vegna atburðanna í
Grikklandi. Árni hóf svar sitt með því að benda á „að
evrópusamvinnan öll er byggð á því að tryggja rétt
smáríkja gegn ofurvaldi stórríkja“. Hefði Árni Páll
fylgst með atburðarásinni í ESB síðustu 15 árin hefði
honum verið ómögulegt að mjatla þessum fróðleik út
úr munninum á sér. Svo ekki sé minnst á, hefði hann
haft, þótt ekki væri nema slitróttar fréttir af með-
höndluninni á Grikkjum.
En þegar fréttamaðurinn hváði bætti Árni því við, að
auðvitað yrði að skoða málið á næstu mánuðum, eftir
að rykið hefði sest. Í lokin greip formaðurinn í það
hálmstráið að halda því fram, að hægrimenn í evru-
samstarfinu hefðu viljað fara illa með Grikki, en jafn-
aðarmenn streist á móti! Máttu vinstristjórnirnar í
Frakklandi og Ítalíu sín einskis? Voru það ekki Sósíal-
demókratar, hinn stjórnarflokkurinn í Þýskalandi, með
formann sinn í broddi fylkingar, sem létu þyngst orð
falla í garð Grikkja og þrengdu þar með svigrúm kansl-
arans? Það væri kannski betra, að þetta eina atkvæði
sem munaði á landsfundi Samfylkingar síðast, hefði
ekki verið að horfa á fréttirnar þetta kvöld.
Og Viðskiptablaðið hafði það eftir helsta forystu-
manni samtaka sem kalla sig Viðreisn að síðustu at-
burðir í ESB breyttu engu um afstöðu samtakanna:
„Við erum nú heldur staðfastari en það. Við höfum lýst
því yfir að aðalmarkmið okkar er að koma á stöðug-
leika og frelsi í viðskiptum og markaðslausnum.“
Stöðugleikinn á evrusvæðinu lýsir sér ekki aðeins í
því sem er að gerast í Grikklandi. Hagvöxtur á svæð-
inu í heild hefur ekki verið neinn síðustu árin og at-
vinnuleysi fólks í sumum löndum evrunnar er yfir 25%
og á milli 40 og 50% hjá ungu fólki.
Á Íslandi, þar sem Viðreisn býðst til að sjá um stöð-
ugleikann, er atvinnuleysið nú rúm 2% og hagvöxtur
myndarlegur.
En rétt er að þakka fyrir „staðfestuna“ hjá þessum
samtökum, því að mjög æskilegt er að fá í kosningum
mælingu á stuðningi við þeirra framtíðarsýn.
En auðvitað er ástæða til að óttast að „staðfestan“ sé
einungis í nösunum og þessi fámenni hópur heykist á
því að bjóða fram.
Það væri skaði.
Morgunblaðið/RAX
19.7. 2015 MORGUNBLAÐIÐ SUNNUDAGUR 39