Jökull - 01.12.1957, Blaðsíða 45

bjart til jökulsins. Mæld var úrkoma í safn-
mæli norðan skálans, og virtist hún vera ná-
lægt 2000 mm eftir veturinn. Á hámarks-lág-
marksmæli á NA-horni sýndist frost hafa orðið
mest —23° C, en hiti + 13.5° C, síðan í sept.
haustið áður.
Um miðaftansbil var farið frá Jökulheimum
yfir að jökli, farangri raðað í bílana og á sleða
og lagt á jökul kl. 20. Gekk ferðin vel upp
brekkuna. Krap var ekki til trafala. Þegar
komið var upp á brún, var stefna tekin 114°
misv. á 400° áttavita. Þoku dreif yfir með
köflum og var dumbungslegt til suðurs, en
norðurloftið bjart.
1. júní. Var nú haldið áfram hægt og síg-
andi alla nóttina. Færi var allgott. Vísillinn,
Hreindýr 13, liitaði sig og olli nokkrum töf-
um. Enn fremur truflaðist áttaviti í Gusa vegna
miðstöðvar og töldu Krakamenn, að Gusa bæri
afleiðis til hægri. Ok Gusi því um 3 km norður
á bóginn til Ivraka, og var þá beðið í 2 klst.
eftir Jökli I og Hrein 13. Var komið fram
um hádegi, er lestin gat haldið áfram. Þá var
svartaþoka með snjómuggu og vægu frosti.
Gerðist þung færðin og sóttist seint leiðin. Kl.
16 tók að halla undan fæti, og þóttumst við
sjá af vegmæli og hæðarmæli, að við værurn
komnir fast að Grímsvötnum. Þótti ekki ráð-
legt að halda lengra í þokunni, og bjggumst
um til næturinnar. Síðar um kvöldið rofaði
lítið eitt til og grillti í brún rétt fram undan
okkur. Var það Vatnshamarinn í vesturbarmi
Grímsvatna.
2. júní. Sunnudag. Heiðríkt veður og fagurt,
færðin ágæt. Var nú ekið skemmstu leið á Svía-
hnúk eystri, nyrzt á Grímsfjalli, þar sem skál-
inn skyldi standa. Komum þangað nálægt há-
degi. Sýndi vegmælir þá 62.5 km (39 mílur)
frá jökuljaðri með króknum norður á bóginn.
Svíahnúkur var að þessu sinni liulinn nýleg-
um snjó. Var þegar skipt liði og tekið til
starfa. Sumir fóru að rnoka af klöppinni og
velja skálastæðið, en aðrir að hlaða eldhús og
borðstofu — úr snjó — og þekja yfir með borð-
viði og seglum. Gekk hvort tveggja verkið vel.
Gunnar Guðmundsson hafði þrýstiloftsbor
meðferðis og spændi ofan af klöppinni til þess
að jafna hana. Síðan voru reknar niður 2"
pípur 40—60 cm, skrúfaðar ofan á þær klær úr
smíðajárni og sterkir skrúfnaglar settir gegn-
um þær og vegglægjurnar. Hafði Hörður Haf-
liðason vélsmiður smíðað klærnar. Á austur-
Tjaldbúðir á Grímsfjalli í júní 1957. Skálinn
til vinstri. — Ljósm. Árni Kjartansson.
gafli er vart 7 cm bil undir vegglægju, en að
vestan um 30 cm. Settar voru 2" pípur undir
öll horn, auk þess ein á miðjan hvorn gafl og
tvær undir hliðar. Enn fremur voru settar á
milli þeirra 10 styttur úr 1" pípum.
Tveir langbitar eru líka í undirstöðum gólf-
bita, og er þeim fest með járnkröppum við
gaflbita, en hvíla auk þess á stoðurn úr 1"
pípum og trékubbum.
Bergið er þarna úr gljúpum sanclsteini, svo
að pípurnar rákust niður, án þess að borað
væri fyrir þeim. Síðan var rennt brennisteini
utan með þeim, og mun erfitt að búa tryggi-
legar um undirstöður á þessum stað en gert
var.
Veður var svo gott um daginn, að matur var
soðinn í Kraka, en borðað úti.
Eldhús var tilbúið fyrir kvöldið og boðið
þar til kvöldverðar um 22-leytið. Var vinnu þá
hætt. Matseljur dagsins voru Hulda og Steina
„með rausn og prýði“.
Urn miðnætti var frostið 13 stig. Gerði þá
feiknlega sviptibylji á tjaldborgina. En skjól-
garðar höfðu verið hlaðnir, og sakaði ekki,
nema hvað Magnús og Gunnar urðu að draga
niður toppinn á tjaldi sínu, sem er með upp-
blásnum gúmsúlum. Auk þess lagði Guðmund-
ur hreppstjóri vænan snjóhnaus ofan á tjaldið
til þess að halda því niðri, og lenti köggull-
inn á maganum á Árna Edwins, en honum
þótti bitinn slæmur.
43