Jökull - 01.11.1998, Síða 71

Vorferð JORFI1996
Magnús Tumi Guðmundsson
Raunvísindastofnun Háskólans, Hofsvallagötu 53, 107 Reykjavík
Helstu verkefni leiðangursins þetta árið voru að kanna
Grímsvötn að afloknu hlaupi, mæling á vetrarákomu í
Grímsvötnum og á Öræfajökli, þyngdarmælingar við
Skaftárkatla og á Öræfajökli, prófun nýrrar íssjár og
þjónusta við veðurathugunarstöðvar á jöklinum. Farartæki
á jökli voru Jaki (snjóbíll JÖRFI) og snjóbíll Lands-
virkjunar, nokkrir jeppar og vélsleðar. Þátttakendur voru
27 þegar mest var en nokkrir fóru snemma til byggða,
voru aðeins langa helgi á jökli. Fararstjóri var Magnús
Tumi Guðmundsson og Þóra Karlsdóttir hafði umsjón með
matarinnkaupum og matseld.
Meðal þátttakenda var þriggja manna hópur frá
Bandaríkjunum sem kvikmyndaði mælingar leiðangurs-
ins. Verða þær myndir hluti svonefnds Jason verkefnis, en
það er viðamikil kennsludagskrá fyrir unglinga sem flutt
verður á intemetinu vorið 1997. Þessi „bandaríski“ hópur
samanstóð af Islendingnum Haraldi Sigurðssyni, Eng-
lendingum Jonathan Wickham og Kanadakonunni Lili
Schad. Freyr tók að sér að aka með hópinn um jökulinn.
Við lögðum af stað föstudagskvöldið 7. júní en þá var
haldið í Freysnes þar sem við gistum í ágætu svefnpoka-
plássi. Um hádegið daginn eftir var vistum, eldsneyti og
tækjum hlaðið á snjóbflana á Skálarfellsjökli. Færið var
þungt neðantil og gekk erfiðlega að koma eldsneytis-
kermnni upp fyrstu brekkumar og þurfti að selflytja. En
Fólk og farartœki í Grímsvötnum.
færið skánaði þegar leið á daginn og á miðnætti voru öll
farartæki komin á Grímsfjall.
Sunnudagurinn 9. júní rann upp bjartur og fagur.
Nokkrir fóm í Kverkfjöll og báru á skálann en aðrir fóm
niður í Grímsvötn til mælinga. Aðeins tveir mánuðir vom
liðnir frá Skeiðarárhlaupinu en eigi að síður tókst að finna
færa leið framhjá sprungum niður í norðvesturhom
Grímsvatna, rétt vestan þess staðar þar sem jökulsprung-
an Stóragjá var sem glæsilegust vorið 1960. Nú mótaði
fyrir Stórugjá en breytingar síðustu áratuga valda því að
hún var ekki nema svipur hjá sjón. Eigi að síður var ægi-
fagurt urn að litast í Grímsvötnum, einkum með jöðrum
íshellunnar en þar voru stórkostlegar spmngur. A mánu-
dag var veður þungbúið en nothæft og var áfram unnið í
ýmsum verkefnum. A þriðjudegi birti aftur til. Nokkrir
unnu í þyngdarmælingum við Skaftárkatla. En stjömur
dagsins voru Haraldur og Lili, sem sigu fram af hengju
við austanvert Gríðarklof og klifu síðan niður Grímsfjallið
og söfnuðu grjótsýnum. Þótti þeim sem óvanir vom að-
fömm klifrara brölt þeirrra heldur glæfralegt og torsótt.
Veðurspá var nú hagstæð og því var ákveðið að fara á
Öræfajökul daginn eftir. Að morgni miðvikudags var
ræst kl. 2 og hálfum öðrum tíma síðar lagði hópurinn af
stað áleiðis á Öræfajökul. Heldur þyngdi að þegar leið á
morguninn og svo fór að þoka lagðist yfir og hélst svo
Syðst í Grímsvötnum. I baksýn er Gríðarhorn.
JÖKULL, No. 46, 1998
69