Iðjuþjálfinn - 01.06.1993, Blaðsíða 11

9
löndum sem vinnur við þetta.
Stærsti hluti stofnunarinnar er sá sem
sinnir kennslu/þjálfun hreyfihamlaðra
barna. Börnin koma ung þangað, fyrir
og um eins árs aldur. Þá koma þau
með foreldrum og kennd eru rétt
handtök t.d. við bleyjuskipti og möt-
un. Foreldrar og börn koma reglulega
í heimsókn til að byrja með en fara
síðan í hóp með öðrum, s.k. mother/-
baby group eða foreldrahóp. Þessir
hópar eru tvisvar í viku tvo klukku-
tíma í senn til að byrja með og eftir
ákveðinn tíma koma þeir á hverjum
degi. Mér leist mjög vel á þessa hjópa.
Börnin fá mikla þjálfun frá ungma
aldri, ef kalla má þetta þjálfun, og
foreldrar læra rétt handtök og hvernig
gott er að örva börnin.
Ef þurfa þykir þá fara börnin í leik-
skólahópa við þriggja ára aldur. For-
eldrar eru ekki með þar. Það fer eftir
ástandi barns hvort það er daglangt á
stofnuninni, kemur hálfan daginn eða
jafnvel tvisvar í viku. Sum barnanna
voru í dagvistun á almennum leikskóla
að hluta til, t.d. á morgnanna og
komu svo þarna eftir hádegið. Við
sáum hópa sem komu bara tvisvar í
viku og það voru krakkar sem voru öll
á fæti og í nokkuð góðu ástandi. Það
er ailtaf reynt að koma börnunum inn
á almenna leikskóla eins fljótt og
hægt er og þá fyrst hluta úr degi og
síðan að smáauka það.
Þegar börnin hafa aldur til fara þau í
skóla og þá innan stofnunarinnar ef
þarf. Þá eru þau daglangt í pró-
grömmum, sem ýmist eru hreyfi-
prógrömm eða skólakennsla. Það er
eins með þessa krakka og á leikskól-
anum að þau eru send í almennan
skóla ef hægt er. En börn verða að
vera sjálfbjarga og án hjálpartækja til
að komast í almennan skóla.
Heimavist er starfrækt þarna fyrir þau
börn sem eiga heimili langt frá Búda-
pest eða ef þau geta ekki einhverra
hluta vegna búið hjá foreldrum sínum.
Þau sem geta fara heim um helgar
eins oft og hægt er. Börnin á heima-
vistinni sváfu á rimlabekkjunum sem
notaðir eru í þjálfuninni (fengu reynd-
ar dýnu undir sig) og ekki er hægt að
neita því að það var hálfnöturlegt að
sjá þau fara að sofa á bekkjunum.
Þau börn sem fóru í almenna skóla
fengu eftirfylgd frá stofnuninni og
komu þangað reglulega í eftirlit.
Það er ekki hægt að segja frá þessari
ferð án þess að minnast á sjálfa borg-
ina, Búdapest. Þetta er virkilega
skemmtileg og falleg borg, mikið af
fallegum byggingum, listasöfnum og
leikhúsum svo eitthvað sé nefnt. Bíla-
kosturinn erfornlegur, aðaluppistaðan
eru trabantar og lödur, og mengunin
er eftir því. Mannlífið er fjölbreytt og
það er óhætt að mæla með þessari
borg fyrir þá sem eru á faraldsfæti.