Iðjuþjálfinn - 01.06.1996, Blaðsíða 38

36
Um borð í Norðurlýsinu. Þórshöfn í baksýn.
Ferðasögubrot eftír Friðrik
Ágústsson:
Það var eftirvænting í loftinu því förinni var
heitið til Færeyja ... Þegar við komum á Far-
fuglaheimilið í Þórshöfn klukkan 6 að fær-
eyskum tíma urðum við vör við að þar ríkti
gleði og glaumur. Þarna var þá komið
skoska landsliðið í fótbolta sem hafði unnið
Færeyinga 2-0 kvöldið áður . . . Mér fannst
þetta dálítið lunkinn náungi og talaði ég við
hann dönsku. Flann átti síðar eftir að verða
mikill vinur okkar... Síðan var brennt á rút-
unni niður í bæ. Allt fannst mér fremur ný-
stárlegt þama í Þórshöfn og tók ég t.d. strax
eftir því að hús voru yfirleitt ekki úr stein-
steypu eins og heima á íslandi... Eftir nán-
ari eftirgrennslan kom í ljós að þetta væri
auglýsing um ball hjá geðdeildinni í Færeyj-
um. Eftir handaupréttingar var ákveðið að
fara á ballið um kvöldið. Við vorum sem
sagt ekki ein í veröldinni. í Færeyjum var þá
geðdeild líka ... Gólfið fylltist skyndilega af
eldheitum Færeyingum sem sveifluðu kon-
unum stafna á milli . . . Þegar þangað kom
vorum við óratíma að leita að einhverju
Tívolíi þar, sem búð var að auglýsa. Loks
fundum við fáein tjöld . . . Loks birtist víg-
hreifur færeyskur víkingur, glaðlegur og
sterklegur með skegg. Þetta var skipsstjór-
inn ... Þegar til hafnar var komið á ný útbjó
hinn færeyski víkingur handa okkur kaffi og
sagði okkur færeyskan brandara sem átti að
ske á íslandi... Hinn fimmti dagur var haf-
inn og veðrið var ennþá gott. Öllum virtist
líða vel og skemmta sér hið besta. Við fórum
niður í bæ og ráfuðum um tíma um miðbæ
Þórshafnar. Seinna um daginn ætluðum við
síðan í ferð með einskonar aldamótaskipi,
gömlu þilfarskipi með seglum sem hét
Norðurlýsið...
í tollskoðuninni spurði maður í útlend-
ingaeftirlitinnu mig á ensku, hvaðan ég væri
en ég benti honum vinsamlegast á það... Á
leiðinni virti ég fyrir mér náttúru landsins