Iðjuþjálfinn - 01.06.1996, Síða 39

37
Fararstjórarnir í færeyskum tískufatnaði. Borghild Edwald, Anna Valdemarsdóttir og Anna Guörún
Arnardóttir.
og hafði mér aldrei þótt hún fegurri en
einmitt nú. Komin var dálítil þreyta í mann-
skapinn og höfðu sumir allt á hornum sér.
Eg nefni engin nöfn ... Það er víst óhætt að
fullyrða að það var feginn mannskapur sem
kom í bæinn um kvöldið. Langt ferðalag var
að baki og nú tók aðeins við hvíldin heima.
Eftir árangursríkt samstarf við fjáröflun
vöknuðu til lífsins gamlir draumar um
vemdaðan vinnustað. Fjáröflunin fólst í því
að þeir sem höfðu áhuga stóðu fyrir dansi-
balli á Kleppi, fatamarkaði og kaffisölu með
ýmsum uppákomum og útimarkaði. Það
kom okkur á óvart og þeim sjálfum líka
hversu sjálfstæð og framtakssöm þau voru.
Ólíkt því sem gerist dags daglega þá var
þarna ákveðið markmið til að stefna að og
það gerir gæfumuninn.
Draumurinn er kaffihús sem stendur fyrir
ferðalögum fyrir geðsjúkra með svipuðu
sniði og til er á Norðurlöndunum. Okkur
finnst mikilvægt að okkar skjólstæðingar,
þ.e. geðsjúkir verði sýnilegri í samfélaginu
og að tengsl þeirra við umheiminn aukist.
Við sjáum fyrir okkur kaffihús niðri í miðbæ
þar sem boðið yrði upp á súpu í hádeginu
og e-ð heimabakað eftir hádegi. Við hugsum
okkur að þetta yrði lifandi staður með
myndlistarsýningum og ýmsum uppákom-
um og jafnvel að boðið yrði upp á
barnapössum fyrir fólk sem er að útrétta í
miðbænum. Til að auka tengslin við það
sem er „eðlilegt" teljum við æskilegt að
starfshópurinn sé blandaður, þ.a. hluti hans
séu geðsjúkir einstaklingar og að hluta til
sér boðið upp á starfsþjálfun fyrir atvinnu-
lausa.
Við erum staðráðnar í að láta þennan
draum rætast en auðvitað tekur það sinn
tíma. Næst á dagskrá er bara að fá styrkt-
ar/samstarfsaðila og fjármagn til reksturs-
ins. Öll góð ráð eru vel þegin.