Tímarit hjúkrunarfræðinga - 01.02.2011, Blaðsíða 14

Tímarit hjúkrunarfræ›inga – 1. tbl. 87. árg. 201110
er að skipuleggja herminámsstund. Auk
þess þarf leiðbeinandinn að vera undir
það búinn að kennslustundin fari út fyrir
fyrir fram ákveðin umfjöllunaratriði og það
gerir undirbúninginn enn tímafrekari.
Hátækniherminámi fylgja mörg vandamál
í framkvæmd, til dæmis kostnaður,
rými, tölvukunnátta og tæknileg aðstoð
(Rauen, 2001). Tölvustýrðir sýndar-
sjúklingar eru dýrir og auk þeirra þarf
að fjárfesta í sjúkrarúmum, hjartasíritum,
snúrum, öndunarvélum og öðrum nauð-
synlegum fylgihlutum. Rýmið, sem
hátækni herminám krefst, er mikið og
getur verið menntastofnunum dýrt,
sérstaklega ef húsakostur er þegar
tak markaður (Smith og Gaba, 2000).
Tölvu stýrðir sýndarsjúklingar eiga það
sameiginlegt með öðrum hátæknibúnaði
að geta bilað og því dýrari sem
búnaðurinn er því kostnaðarsamara
er að greina vandann og laga hann.
Sýndarsjúklingum er stjórnað í gegnum
tölvu og því þarf leiðbeinandinn að búa
yfir talsverðri tölvukunnáttu. Því er ljóst
að hátækniherminám er langt frá því að
vera gallalaust.
Framtíð hermináms?
Herminám er í stöðugri þróun og
undanfarin ár hefur áhugi og notkun á
þessari kennsluaðferð í heilbrigðisvísindum
og umfjöllun um hana aukist til muna.
Rann sóknir á hátækniherminámi eru fáar
en fer fjölgandi. Þær rannsóknir, sem hafa
verið gerðar, benda eindregið til þess að
það hafi jákvæð áhrif á færni nemenda
(Henneman, o.fl., 2007). Rannsóknir á
viðhorfi nemenda til hermi náms gefa til
kynna að þeir séu jákvæðir og áhugasamir í
garð þess (Langdon og Cunningham, 2007;
Morgan o.fl., 2006; Prescott og Garside,
2009). Framtíðarrannsóknarmöguleikar á
sviði hermináms í heilbrigðisvísindum eru
fjölmargir og spennandi. Áhugavert væri
að skoða áhrif hermináms á teymisvinnu
og samskipti heilbrigðisstarfsfólks
við bráðaaðstæður, hvernig nota má
hátækniherminám til að draga úr mis-
tökum starfsfólks og síðast en ekki síst
hvernig það getur stuðlað að auknu öryggi
sjúklinga. Það er skoðun höfunda að
aukin notkun tölvustýrðra sýndarsjúklinga
muni valda straumhvörfum í menntun
heilbrigðis vísindanema og þjálfun heil-
brigðis starfsfólks á komandi árum því
langur vegur er milli þess að tileinka sér
bóklega þekkingu og þess að geta hag nýtt
hana með fullnægjandi hætti. Hermi nám
er mikilvægur þáttur í að byggja brú milli
fræðilegrar þekkingar og verklegrar færni.
Heimildir
Abrahamson, S., Denson, J.S., og Wolf, R.M.
(2004). Effectiveness of a simulator in training
anesthesiology residents. Quality & Safety in
Health Care, 13 (5), 395-397.
Alinier, G., Hunt, B., Gordon, R., og Harwood, C.
(2006). Effectiveness of intermediate-fidelity
simulation training technology in undergradu-
ate nursing education. Journal of Advanced
Nursing, 54 (3), 359-369.
Devitt, J.H., Kurrek, M.M., Cohen, M.M., og
Cleave-Hogg, D. (2001). The validity of per-
formance assessments using simulation.
Anesthesiology, 95 (1), 36-42.
Feingold, C.E., Calaluce, M., og Kallen, M.A.
(2004). Computerized patient model and
simulated clinical experiences: Evaluation with
baccalaureate nursing students. The Journal
of Nursing Education, 43 (4), 156-163.
Gaba, D.M. (2004). The future vision of simulation
in health care. Quality & Safety in Health Care,
13, viðauki 1, i2-10.
Grenvik, A., Schaefer, J.J., DeVita, M.A., og
Rogers, P. (2004). New aspects on critical
care medicine training. Current Opinion in
Critical Care, 10 (4), 233-237.
Henneman, E.A., og Cunningham, H. (2005).
Using clinical simulation to teach patient safety
in an acute/critical care nursing course. Nurse
Educator, 30 (4), 172-177.
Henneman, E.A., Cunningham, H., Roche, J.P.,
og Curnin, M.E. (2007). Human patient simula-
tion: Teaching students to provide safe care.
Nurse Educator, 32 (5), 212-217.
Institute of Medicine (2000). To Err Is Human:
Building a Safer Health System. Sótt 28
janúar 2009 á http://www.nap.edu/openbook.
php?record_id=9728ogpage=R1.
Issenberg, S.B., McGaghie, W.C., Petrusa, E.R.,
Lee Gordon, D., og Scalese, R.J. (2005).
Features and uses of high-fidelity medical
simulations that lead to effective learning: A
BEME systematic review. Medical Teacher, 27
(1), 10-28.
Kneebone, R. (2003). Simulation in surgical train-
ing: Educational issues and practical implica-
tions. Medical Education, 37 (3), 267-277.
Langdon, M.G., og Cunningham, A.J. (2007).
High-fidelity simulation in post-graduate train-
ing and assessment: An Irish perspective. Irish
Journal of Medical Science, 176 (4), 267-271.
National League for Nursing (2005). Position
statement: Transforming nursing education:
Innovation in nursing education. Sótt 28.
janúar 2009 á http://www.nln.org/aboutnln/
positionstatements/transforming052005.pdf.
Morgan, P.J., Cleave-Hogg, D., Desousa, S., og
Lam-McCulloch, J. (2006). Applying theory to
practice in undergraduate education using high
fidelity simulation. Medical Teacher, 28 (1).
Peteani, L. (2004). Enhancing clinical practice
and education with high-fidelity human patient
simulators. Nurse Education, 29 (1), 25-30.
Prescott, S., og Garside, J. (2009). An evaluation
of simulated clinical practice for adult branch
students. Nursing Standard, 23 (22), 35-40.
Rauen, C.A. (2001). Using simulation to teach
critical thinking skills. You can’t just throw the
book at them. Critical Care Nursing Clinics of
North America, 13 (1), 93-103.
Ravert, P. (2008). Patient simulator sessions
and critical thinking. The Journal of Nursing
Education, 47 (12), 557-562.
Smith, B., og Gaba, D. (2000). Simulators. Í
C. Lake, C. Blitt, R. Hines (ritstj.), Clinical
Monitoring: Practical Application. New York:
W.B. Saunders Company.