Skólavarðan - 01.10.2006, Blaðsíða 3

3
FORMANNSPISTILL
SKÓLAVARÐAN 7.TBL. 6. ÁRG. 2006
Það hefur sjálfsagt ekki farið fram hjá neinum að kosið verður
til Alþingis í vor. Alþingi Íslendinga var sett 2. október sl. og
stefnuræða forsætisráðherra flutt degi síðar með venjubundnum
hætti og hefðbundnu karpi milli stjórnar og stjórnarandstöðu.
Strax þá mátti greina ýmis merki þess að kosningar væru í
vændum.
Síður dagblaðanna bera þess og merki að prófkjör flokka séu
framundan og sannanlega má merkja að þau geti orðið spenn-
andi, ekki síst vegna þess hve margir sitjandi þingmenn hafa
tilkynnt að þeir hyggist ekki gefa kost á sér til áframhaldandi
þingsetu.
Vissulega er mikilvægt að fá sem flesta hæfa einstaklinga til
að gefa kost á sér, en ekki er síður mikilvægt að þeir sem bjóða
sig fram gefi skýrt upp fyrir hvað þeir standa og standi svo við
hugsjónir sínar eftir að þeir hafa náð kjöri en láti flokksaga ekki
bera þær ofurliði eins og allt of algengt er.
Það er hlutverk kjósenda að fylgjast með því sem frambjóð-
endur hafa fram að færa en ekki síður að fylgja því eftir að þeir
standi við loforð sín. Ekki má heldur gleyma að spyrja áleitinna
spurninga þegar stjórnvöld grípa til þess strax eftir kosningar
að hrinda í framkvæmd hlutum sem enginn hefur þorað að
nefna í aðdraganda kosninga, samanber nýlega stofnun sérstaks
Leikskólaráðs í Reykjavík.
Ég lít svo á að stjórnmálamenn eigi að fylgja stefnuskrá
sinni eftir að loknum kosningum og bregðast við óvæntum
utanaðkomandi aðstæðum en ekki hrinda gæluverkefnum í
framkvæmd í skjóli þess að ákvörðunin sé tekin af réttkjörnum
fulltrúum fólksins. Með því er verið að hafa kjósendur að fíflum.
Mörg spennandi mál sem tengjast skólastarfi í framtíðinni
eru á dagskrá og mikilvægt að allir frambjóðendur geri skýra
grein fyrir afstöðu sinni í skólamálum og fyrir hverju þeir ætla
að berjast á þeim vettvangi. Enginn frambjóðandi hefur rétt á að
sitja hjá þegar skólastefna framtíðarinnar er rædd og mótuð.
Ég ætla hér einungis að fjalla um eitt atriði sem tengist
skólamálum og er að mínu mati eitt af því markverðasta sem
fram kom í stefnuræðu forsætisráðherra. Hér á ég við að hann
upplýsti þjóðina um að ný og breytt kennaramenntun ætti að
hefjast árið 2007. Hér er um að ræða eitt af helstu baráttumálum
Kennarasambandsins og Kennaraháskóla Íslands til margra ára.
Ég minni þó á í þessu sambandi að þetta er ekki í fyrsta sinn sem
lengja hefur átt kennaramenntunina en fyrir nokkrum árum
komu stjórnvöld í veg fyrir að Kennaraháskólinn kæmi þeirri
stefnu í framkvæmd.
Það er því mikilvægt að allir frambjóðendur og allir flokkar
upplýsi um stefnu sína í þessu máli þar sem hér er um að ræða
eitt mikilvægasta mál í íslensku samfélagi í nútíð og framtíð.
Allir eru sammála um að menntun er undirstaða framfara og
velmegunar en menn gleyma því oft að menntun hér á landi
getur ekki staðist samkeppni við menntun í öðrum löndum nema
kennaramenntunin sé sambærileg við það sem gerist í löndum
sem við viljum bera okkur saman við.
Fyrir liggja tillögur nefndar um að hrinda þessu í framkvæmd
og forsætisráðherra hefur lýst yfir að það verði gert og því ber
að fagna. Munum samt að kálið er ekki sopið þótt í ausuna sé
komið og skólafólk þarf því að halda vöku sinni og hamra járnið
meðan það er heitt. Skólamál hafa stöðugt verið að færast ofar á
forgangslista íslenskra stjórnmála, ekki síst vegna kröfu fagfólks
og foreldra sem ekki mega sofna á verðinum því Mammon er
sjaldan langt undan þegar ráðamenn forgangsraða verkefnum.
Áhugafólk um skólamál þarf að leggjast á árarnar með það
að markmiði að tryggja samstöðu meðal stjórnmálaflokka í þessu
mikilvæga máli þannig að það komist heilt í höfn. Takist það er
bjart framundan í íslenskum skólamálum.
Eiríkur Jónsson
Kosningar og
kennaramenntun
Ég lít svo á að stjórnmálamenn eigi að fylgja stefnuskrá sinni eftir
að loknum kosningum og bregðast við óvæntum utanaðkomandi
aðstæðum en ekki hrinda gæluverkefnum í framkvæmd í skjóli
þess að ákvörðunin sé tekin af réttkjörnum fulltrúum fólksins.
Með því er verið að hafa kjósendur að fíflum.
Eiríkur Jónsson