Skólavarðan - 01.10.2006, Blaðsíða 4

Persónuuppbót/annaruppbót 7
Ingibjörg Úlfarsdóttir launafulltrúi skrifar um kjaramál.
Skrifað undir kjarasamning 8
Kjarasamningur Félags leikskólakennara og Launanefndar sveitarfélaga var
undirritaður 25. september sl.
Vinna með mótherjanum 10
Tónlistarskólakennarar í samningaviðræðum.
Ímyndar- og kynningarátak grunnskólakennara 11
Frú Vigdís Finnbogadóttir, Andri Snær Magnason og Tinna Gunnlaugsdóttir
ljá átakinu liðsinni sitt.

Slökkvistjóri, ekki hrökkva í kút! 12
Umhverfisstefna Öskjuhlíðarskóla er smám saman að vera mjög víðtæk með
sífellt fleiri verkefnum sem tekin eru fyrir.
Í faðmi Vatnajökuls 14
Hjördís Skírnisdóttir og Þorbjörn Rúnarsson framhaldsskólakennarar nota
stórbrotna náttúru til að kenna nemendum sínum ýmislegt.
Eftir að skóladegi lýkur 18
Frístundaheimili eru með ýmsu sniði og í Danmörku er starfið talsvert
öðruvísi en hérlendis.
Hvað er Numicon? 22
Stærðfræðikerfi sem hjálpar þeim sem eiga erfitt með að skila tölur og
stærðir.
Félag kennara á eftirlaunum 24
Kynning á fjölbreyttri og skemmtilegri starfsemi FKE.
Geimálfurinn frá Varslys 26
Lífsleikninámsefni um slys og slysavarnir.
Formannspistill 3
Eiríkur Jónsson formaður KÍ hvetur áhugafólk um skólamál þvert á
flokkslínur til að tryggja samstöðu um eflingu kennaramenntunar í pistli
sínum „Kosningar og kennaramenntun“.
Gestaskrif 5
Gunnar Svavarsson er sveitarstjórnarmaður sem kvæntur er kennara.
„Byrjum strax að tala saman“ heitir stórgóður pistils Gunnars og túlki nú
hver sem betur getur.
Skóladagar 7
Smiðshöggið 30
Ég er fíkill“, segir Anna Lilja Þórisdóttir og saknar kennarastarfsins.
Að auki...
eru í blaðinu fréttir af skólamálaráði, vinnuumhverfismálum, ráðstefnum
um stærðfræði, teygjuhlésforriti, nýjum foreldrabæklingi sem kennarar
skrifa, huggulegum eyðublöðum sjúkrasjóðs og fleiru að ógleymdum
leiðara.
4
LEIÐARIEFNISYFIRLIT
FASTIR LIÐIR
SKÓLAVARÐAN 7.TBL. 6. ÁRG. 2006
Ritstjóri: Kristín Elfa Guðnadóttir kristin@ki.is
Ábyrgðarmaður: Helgi E. Helgason helgi@ki.is
Umsjónarmaður félagatals: Sigríður Sveinsdóttir
sigridur@ki.is / sími 595 1115
Hönnun: Zetor ehf.
Ljósmyndir: Jón Svavarsson, nema annars sé getið
Forsíðumynd: Í efnafræðitíma í MH, Kristján Ari Úlfarsson, Kjartan
Þór Birgisson, Soffía Sveinsdóttir efnafræðingur og Svava Arnardóttir.
Auglýsingar: Stella Kristinsdóttir
stella@ki.is / sími 595 1142 eða 867-8959
Prentun: Svansprent
Skólavarðan, s. 595 1118 (Kristín) og 595 1119 (Helgi).
Laufásvegi 81, 101 Reykjavík
Finnska undrið
Kennari nokkur kom að máli við finnskan félaga í stéttinni ný-
verið og spurði hann út í finnska undrið.
„Af hverju gengur Finnum svona vel að mennta sitt fólk?“
„Fólk leitar orsakanna í gæðum skólastarfs og kennaramennt-
unar en það er ekki málið,“ sagði Finninn. „Svarið er einfalt. Í
Finnlandi er borin mikil virðing fyrir kennurum. Af þeim sökum
fá þeir fullan stuðning þjóðarinnar við úrbætur á skólakerfinu.“
Þar höfum við það. Íslenskir kennarar hafa í áratugi vitað að
það er brýnt úrlausnarefni að auka virðingu fyrir kennarastéttinni.
Bent hefur verið á í því samhengi að kvennastéttir njóti alltaf
minni virðingar en karlastéttir og þetta sé því þungur róður.
Lengst af var það almenn skoðun í kennarastétt að með því að
vinna vel myndi virðingarstigið þokast upp á við og endurspeglast
í launum. Að því kom að þolinmæðina þraut og sumir kennarar
komust á þá skoðun að best væri að vinna sér til hægari verka og
láta af öllum óþarfa metnaði. Launin væru enda ekki hvetjandi
til dáða. Þetta er skiljanleg afstaða en afleitt til lengri tíma litið.
Nú hafa grunnskólakennarar snúið vörn í sókn og fengið þekkt
fólk í samfélaginu til liðs við sig í ímyndarherferð. Hún hefur
þegar vakið nokkra athygli fjölmiðla með tilheyrandi umfjöllun.
Í herferðinni eru birtar myndir af þekktum Íslendingum og
meðfylgjandi texti þar sem þeir lýsa því hvaða góðu áhrif
nafngreindir kennarar höfðu á heill þeirra og hamingju.
En betur má ef duga skal. Samstarf grunnskólakennara og
Heimilis og skóla hefur aukist að undanförnu. Vert væri að
leita liðsinnis þessa ágæta fólks í þörfu málefni sem kemur
nemendum og foreldrum ekki síður vel en kennurum eins og
finnska undrið sýnir: Að auka virðingu fyrir skólum, menntun
og kennurum. Virðing er ekki undirlægjuháttur heldur að mæta
fólki á jafnræðisgrundvelli, meta á alla lund það sem það gerir
vel og treysta því til áframhaldandi góðra verki að fenginni
reynslu. Ég hef sjálf mjög góða reynslu af því að innprenta
barni jákvætt viðhorf til skólans og umsjónarkennarans frá
upphafi skólagöngu og get mælt með þeirri leið. Fólk hefur
mismunandi áherslur og styrkleika en þegar það mætir vilja
annarra til samstarfs slær það ekki á útrétta hönd. Þetta gildir
jafnt um kennara sem foreldra og nemendur. Nauðsynlegt er
að stuðla með öllum tiltækum ráðum að umræðu í samfélaginu
um vægi samstarfs skóla og heimila í góðri menntun. Ég sé hilla
undir aukna virðingu fyrir kennurum og þykist sjá vísbendingar
þess en eitt er það sem hægir á jákvæðri þróun í þá átt. Það er
umræðan um uppeldishlutverk skóla. Þetta er heit og spennandi
umræða og mikilvægt að kennarar komi sér saman um stefnu í
þessu veigamikla máli sem grundvallast í senn á gildi menntunar
og þeim breytingum sem hafa orðið í samfélaginu. Hin ýmsu
skólastig hafa uppeldishlutverk samkvæmt lögum eins og til
dæmis er kveðið á um í aðalnámskrám grunn- og framhaldsskóla
í umfjöllun um lífsleikni. Kennarar eiga að vera stjórnendur í
þessari umræðu, ekki fylgifiskar eða fórnarlömb.
Krístin Elfa Guðnadóttir