Skólavarðan - 01.05.2015, Blaðsíða 5

Undarleg vinnubrögð
Hraðar breytingar og skortur á samráði virðast leiðarstefið
í verkum Illuga síðustu misseri, sem og sú skoðun að engin
ástæða sé til að bera breytingar á skólum og menntakerfinu
undir sérfræðingana sem vinna í skólunum – kennarana sjálfa.
Þetta gerir lítið úr bæði menntun og þekkingu stéttarinnar. Sú
spurnig kviknar hvort aðrir ráðherrar kæmust upp með svipuð
vinnubrögð. Gæti heilbrigðisráðherra gert grundvallarbreytingar
á Landspítalanum án þess að ráðfæra sig við yfirmenn þar,
lækna, hjúkrunarfræðinga og aðra sérfræðinga? Hvað yrði sagt
ef hann tilkynnti dag einn að endurhæfing á Grensás yrði stytt
um fjórðung því það væri þjóðhagslega hagkvæmt að koma
sjúklingunum fyrr en ella aftur út á vinnumarkaðinn? Kæmist
innanríkisráðherra upp með að gera viðamiklar breytingar á
vinnulagi lögreglumanna, saksóknara eða dómara með það að
markmiði að ná fram sparnaði? Væri það látið ótalið ef sjávar-
útvegsráðherra tilkynnti dag einn að stór undirstofnun hans
yrði flutt milli landshluta á næstu mánuðum og allir starfsmenn
með? Svarið blasir við.
Að öllu þessu sögðu er rétt að taka fram að einstakir skólar
og menntakerfið í heild eiga að þróast og taka breytingum. En
það á ekki að gera til að tryggja að einstaka ráðherrar geti skap-
að sér arfleifð eða minnisvarða. Því þegar núverandi ráðherra
hættir tekur nýr við, með nýjar áherslur og knýjandi þörf fyrir
að gera breytingar sem tekið verður eftir. Það hlýtur að vera
lágmarkskrafa til stjórnmálamanna að þeir vandi sig og geri
breytingar þar sem þörf er á en ekki bara breytingar, breyting-
anna vegna.
LEIÐARI MAÍ 2015