Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Qupperneq 60

1876
54
51
16. maL
ingshaldara að scnaja skrá fyrir hvern hrepp yfir gjöld þau til landssjóðsins, sem ólokin
eru, og skal hann þegar senda amtmanni allar þessar skrár, með beiðni um, að hann riti
á þær lögtaksskipun. Undireins og reikningssemjandi hefir fengið skrárnar aptur með
þessari áritun, rilar hann á þær, hverjir goldið hafa eptir að skrárnar voru samdar, og
skal hann þar eptir tafarlaust senda þær hlutaðeigandi hreppstjórum til meðferðar sam-
kvæmt 2. og B. gr. opins brjefs frá 2. apríl 1841.
Jeg voná að með þessari aðferð og þegar gjaldheimtendur þar að anki ekki láta neilt
sitt eptir liggja til að ná gjöldunum inn með góðu og brýna fyrir gjaldþegnum, að þeir
mcgi eptirleiðis ekki eiga von á neinni Ifðun á gjöldum sínum til landssjóðs, muni verða
hægt að sjá um, að öll þau gjöld lil landssjóðs, er greiða ber á manntalsþingum eða í
fardögum, verði lokin áður en 24 vikur eru af sumri ; og ber hverjum reikningshaldara
þá að senda beinifnis hingað vottörð um þetla og skilagrein fyrir, hvernig hann hafl greitt
af hendi hin borguðu gjöld, og þar að anki, ef þörf gjörist, nákværna skrá, samda sum-
kvæmt hjálagðréfyrirmynd, um öll þau gjöld, er þá kýnnu enn að vera ógreidd, með ná-
kvæmri skýrslu fyrir sjerhvern gjaldþegn um það, sem gjört hefir verið til að ná inn
skuldinni.
3. Af þvf, sem að framan cr sagt um, að gjöldin beri að greiða í landssjóð jafn-
óðum og þau eru heimt saman, leiðir, að senda skal jarðabókarsjóðnum alla þá
reiðu peninga, er greiddir eru f gjöld til landssjóðs. Að því leyti að gjöldin þar á móti
cru greidd mcð innskriptum ( einliverja verzlun, eða ( landaurum, sem rcikningshaldari
þarf að leggja inn í verzlun, má greiða gjöldin í landssjóð með ávfsun handa ráðgjafan-
um fyrir ísland til verzlunarhúss f Kaupmannahöfn, sem að almannarómi er áreiðanlegt.
Slíkar ávfsanir eiga, ef unnt er, að vera stýlaður til borgunar undir eins og þær eru
sýndar («vcd Sigt»), og> einkum skal i sjerhverri ávísun, scm gjaldheimlumaður tekur við
í stað reiðu peninga svo sem upp f toll af vínföngum og tóbaki eða f lestagjald (sbr. brjef
landshöfðingja frá 12. novbr. f. á. prentað í Stjórnartfðlndum IJ, 1875, 83), lofað borgun
undir eins og hún er sýnd. Aðeins sem undantekning og sjer í lagi, ef ávísunin kemur
ekki f stað. upphæðar, sem annaðhvorl sá, er ritaði liana, hefði sjálfur veriö skyldur að
greiða f reiðum peningum, ellegar gjaldheimtumaðurinn hefir meðtekið f reiðum peningum,
má stýla ávísunina til borgunar «eptir sýningu» («efter Sigt»); en þó með! svo stuttum
fyrirvara, eptir að ávísunin er sýnd, scm unnt er.
Allar þær ávísanir, sem rilaðar eru til að greiða gjöld f landssjóð, ber hliitaðeignnda
reikningshaldara eptirleiðis að senda landshöfðingja áleiðis lil ráðgjafans fyrir ísland.
Skal scnda þær í «N.lU»-brjefum, með fyrstu póstferð, eptir að þær eru ritaðar; og á
þeim áð fylgja greinileg skýrsla samkvæmt 5. gr. reglugjörðarinnar um gjöld þau, er
reikningssemjandi ætlur að grciða ineð þeim.
Landshöfðinginn yfir íslandi. Reykjavfk 16. maf 1876.
llilmar Finscn.
Jón Jónssou.