Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Qupperneq 89

83
1876
um fullkomnan skýringar en kornnar eru lim [rað, hvernig sjerslaklega til hagar þar í SS
fjörðunum. r . , - 26- 1111
Að því leyti sern þjer, herra jandshöfðingi, í ofannefndu brjeli yðar, loksins hafr álilið,
að ástœða gæti verið til uð láta hafa likt eptirlil, og það er fyrirskipað er fyrir utanríkismenn
með tilskipun frá 12. fehrúar 1872, á öllum fiskiskipum, er gjörð eru út frá
Danmörku og Færeyjum, svo að .sjeð y.rði um að breytt væri eplir verzlunar- og gjalda-
lögum þcirn, er nú eru, — skal ekki undanfellt að taka frarn, að mjög fá dönsk fiskiskip
munu leila hafna á íslandi önnur cn þau, er kaupmenn, sem þar reka verzlun, eiga, og
eru þá vanalcga keypt íslenzk sjóleiðarbrjef handa skipunum, er jafnframt eru notuð til
verzlunar, enda virðast hin skipin cptir lögum þeim, er nú standa, vera háð eptiíiiti við-
komandi lögreglustjóra, sbr. 62. gr. aukatokjureglug. 10. septbr. 1830; verður því ekki
sjeð, að nauðsyn sje á að gjöra neitt í ncfnda átt, meðau ekkert kemur fram um, að
nefnd skip gjöri sig sek í brotum gegn hinum íslenzku verzlunar- og gjaldalögum.
Brjef ráðgjafans fyrir ísland til hmdshiiföingja um breytingu álíirkju-
sóknarskipun.— Með þóknanlegu hrjefi yðar, herra landshöfðingji, frá 26. apríl þ. á.
meðtók ráðgjafinn yfirlýsingu stiptsyfirvaldanna um bónarbrjef með fylgiskjali, þar scm
bœndurnir á jörðunum Reykjum, Orraslöðum og Hamrakoli í þingeyrasókn í llúnavatns-
sýslu iunan norður- og austnrumdœmis íslands, heiðast þess, að bœir þessir megi verða
lagðir til Auðkúlusóknar í sönm sýslu, þar cð þeir með því gætu fengið bclri og slyltri
kirkjuveg en þann, er þeir nú hafa til sóknarkirkjii simiar á þingeyrum.
Jafnframt því að senda nefut bónarbrjcf, hafið þjcr, herra lendshöfðingi, tekið fram,
að þar eð kirkjtieigandinn' beinlínis heföi mælt á móti hininh umbeðna aðskilnnði, er hlut-
aðéigandi óókharprestur einriig liefir talið úr, cr það, hvort vcita sknli það sem sótt lielir
verið um, koníið undir því, hvort naúðsynlegt er til að fullnœgja kirkjuþörfum beiðend-
anna að gjöra bróylingar þær, er farið hefir verið frain á, gegn endurgjaldi til lilulað-
eigandi kirkjueiganda og sóknarpresls fvrir það, sem þeir missa í af tekjum sínum, ef lil
þess kœmi. Að ýðar dómi, 'herra landshöfðingi, er saint ekki um slíka nauðsyn að tefla
í þessu efni, og 'liafið þjér því eigi gelað mæll með því, að beiðnin verði veitt; þvi að
þótt kii'kjuvegur beiðandanna miindi eplir því, sem komið hefir fram í málinu, verða uokkru
hægri, ef þeir ættu að sœkja [irest og kirkju að Auðkúlu heldtir cn að Steinnesi og l’ing-
eyrnm, eins og þeir úú gjöra, þá sje kirkjuleið sú, er þeir nú eiga að fará, hvorki mcðal
lengstu nje'örðugustii kirkjuvega á íslandi, og þólt stiinduin sje illt að koniast yfir Uúnn-
vatn, kveður þó ekki svo mikið að því, að kalla megi það riiikht lorfœru eða öfœrt, ejilir
þvf sem menn eiga að venjast á íslandi, og mu'ndi.auk þess sii torfœra hverfa, ef fcnginn
væri ferjubátur (á válniðf eða aukavegur lagður yfir Slórii-Oiljárengjar, en lil þess virðist
hreppsnefndinni i Torfalœkjarhreppi skylt að gjöra nauðsvnlegar ráðslafanir, því að varla
sje efunarmál, að sýsliin.efndin muni samkvæmt 5. gr. luganna frá 15. oklbr. f. á. um
vegina á íslandi úrskurða, að tjeður vegur, sem er kirkjuvegur fyrir 9 bœi af 20 i hreppu-
um, skuli vera almennur hreppsvegur.
Fyrir því skal yður þjónustusamlega Ijáð til þóknanlegrar leiðbeiningar og birl-
ingar, að ráðgjáfanum eptir framangrcindum málavöxlum og því, scm að öðru leyli hcfir
komið fram í málinu, ekki finnst nœgileg ástœða til að taka beiðni þá lil greina, er hjér
roeðir um. 1 -o- • - ■
m
3. júlí.