Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1876, Síða 122

187G
116
180
14. nóv.
181
14. JIÓY.
í ruuu rjellri veriö álilinn 2 framfœrslusveilir, livor annari óhúð; hafi Einhollssókn verið
annarsvcgar, en Ojarnanes og Hofi'ellssókn hins vegar, og hvor fyrir sig slaðið slranm af
slnum þurfamönnum eplir þeim reglum, er gilda um sjálfslœða hreppa, og livor haft sinn
svcitarsjóð. Aðskilnaður sá, sem sótt er um, sje því ekki annað en löggilding ástands
þess, er nú er, og muni ekki hafa I för með sjer neina skiptingu á sveitarþyngslum eða
eignum, er áður hafi verið sameign beggja hreppanna.
Fyrir því úrskurðast samkvæml 23. gr. sveilarstjórnartilskipunarinnar frá 4. maí 1872,
að Bjarnaneshreppur I Austur-Skuptafellssýslu skal vera 2 hreppar eptirleiðis, og skal veslri
hrcppurinn ná yfir Einholtssókn og nefnast Mýrahreppur, en eystri hreppurinn yfir Bjarna-
nessókn og Iloft'ellssókn, og heita Nesjahreppur. Skiptingin skal fara fram undireins og
amtmaður samkvæmt 2. gr. tilsk. 4. maí 1872 hefir tiltekið tölu hreppsnefndarmanna í
hvorum hinna nýju hreppa og búið er siðan að kjósa f hreppsnefndirnar. Sveitarþyngsl-
um þeim, er liggja nú á Bjarnaneshreppi, og eignum þeim, er hreppurinn á, taka hinirnýju
hreppar við að söinu tiltölu og áður fylgdi Einholtssókn annarsvegar, og Bjarnanes og
IIoITellssókn hinsvegar.
Fari s\o, að síðan komi upp sveitarþyngsli í öðrum hvorúm hinna nýju hreppa, er
eigi rót sína f fjelagsskap þeim, er staðið hefir milli þeirra að undanförnu, skal skipla
þeim álögum jafnt milli hreppanna, og skal skera úr slíkuin málum á samciginlegum fundi
beggja hreppsnefndanua.
þetla er hjer með Ijáð yður, herra amtmaður, til þóknanlegrar leiðbeiuingar og
ráðstafanar.
— Ilrjcf laiidsliöfðingja til amlmanmim yfir norður- og austurumdœminu um
skaðabœtur fyrir g 1 ataðar peningasendingar með p6sti. —
Með þóknanlcgum brjcfum yðar, herra amtmaður, frá 30. oktbr. f. á. og 23. febr. þ. á.
meðtók jeg skýringar um 2 peningasendingar, sem komið hafði verið með norðurlands-
pósli frá Iljarðarholli í Mýrasýslu siðustu ferð hans árið 1872, og voru í annari þeirra
22 rd. 43 sk., er sýslumaðurinn í Borgarfjarðarsýslu sendi sýslumanninum í Ilúnavatnssýslu
sem skiptaráðanda í dánarbúi Stefáns Iljörleifssonar úr Miðfirði, er hafði drukknað það ár,
en í hinum 15 rd., er sendir voru af hreppstjóranum í Reykhollsdalshreppi, Gísla Eggerts-
syni, til prestsins á lívlabekk, sira Stefáns Árnasonar, og áttu að afhendast Sigurði Sig-
mundssyni á Minni-þverá í Fljótuin; en hvorug sendingin komst til skila. Ilefi jeg síðan
leilað frekari skýringar um þetta mál, og tjái nú herra amtmanninum til þóknanlegrar
leiðbeiningar og birtingar fyrir hlutaðeigendum það, er nú skal greina.
Með því að áminnstar póstsendingar hafa sendar verið áður en tilskipun frá 26. febr.
1872 öðlaðist gildi, verða reglur þær, sem settar eru í 13. gr. nefndrar tilskipunar um
skaðabólaskyldu póstsljórnarinnar og fyrningu þessarar skyldu, ekki notaðar ( máli þessu,
og ekki verða heldur greiddar neinar skaðabœtur úr póstsjóði fyrir hinar glötuðn sending-
ar; en þar scm það virðist nœgilega sýnt og sannað í málinu, að peningabögglar þeir, er
hjer rœðir um, hafi verið sendir á slað með pósti frá Iljarðarholli, og að þeim hafi ekki
verið skilað ( hendur þeim, er þeir áttu að fara til, frá póslafgreiðslunni á llnausum
eða á Akureyri, af því þær fundust ekki í póslskrínunum eða pósttöskunuin, þegar póstur
kom þangað, en aplur á móli hefir ekki orðið uppgötvað, hvernig peningabögglar þessir
bali glatazl, á meðan þoir voru í vörzlum póslsljórnarinnar, þá hefi jeg leyfl eptir ut-
vikum, að greiða inegi af Ije því, scm veill er með I6.gr. fjárlaganna til óvissra útgjalda