Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Qupperneq 71

59
1881
gjald af síld, er útlendingar, sem hafa sezt að hjer á landi, veiða á þilskip sín eða báta 59.
á fjörðum landsins, eða í landhelgi, þegar síldin er söltuð niður úti í skipunum. 23. maí.
Fyrir því vil jeg vísayður til brjefs míns frá26.júlí 1880(13.115.), þar sem tekið er
fram, að það sjáist af alþingistíðindunum fyrir 1871 samanbornum við tíðindi um stjörn-
armálefni íslands III. bls. 280, að tilskipun 12. febr. 1872 einnig nái til síldarveiða, og jafn-
framt bœta því við, að orðin í 1. gr. þessarar tilskipunar «og þar er lagður á land» að
minni ætlun eiga ekki aðeins við sjálft landið en einnig við landhelgi. Tilskipunin, sem
ákveður, að spítalagjald skuli greiða af umrœddum fiskiafla, hvort heldur aflinn er vork-
aður eða seldur óverkaður, og hvort heldur aflinn er ætlaður til neyzlu í landinu sjálfu
eða til útflutnings, gefur ekkert tilefni til að gjöra greinarraun á því, hvort fiskurinn er
verkaður á skipi í landhelgi, og má skoða slikt skip sem part af landi því, er það stend-
ur í sambandi við, eða hvort hann er verkaður á fasta landinu sjálfu. pað er heldur
eigi hin minnsta ástœða til að hyggja, að löggjöfin hafi viljað undanþiggja útlendinga, er
hjer hafa sezt að, frá því gjaldi, sem hvílir á öllum öðrum íbúum landsins, jafnvel þó þeir
hagi því svo, að hiun veiddi fiskur sje saltaður niður ura borð í skipi, þegar aflinn þó er Huttur
út lijeðan af landi. þetta & s.ícr sta^ um a^an Þann fisk, sem er veiddur eða verkaður
í landhelgi; en allt annað á sjer stað um fiskiveiðar, sem stundaðar eru fyrir utan land-
helgi af útlendum veiðimönnum, sem aðeins liafa lcyfi til að leita hafnar á fjörðum lands-
ins, þegar nauðsyn krefur. Lögin frá 17. des. 1875 (A. 28.) sbr. tilsk. um fiskiveiðar útlendinga
við ísland 0. fi. 12. febr. 1872, eiga við liinar síðarnefndu fiskiveiðar, þar sem hinsvegar
tilskipunin um spítalagjald af sjávarafla verður að ná til allra fiskiveiða landsbúa, undan-
tekningarlaust, og án tillits til, hvar og hvernig þær fara fram, og verður að groiða
spítnlagjald af aflanum, þegar hann er fluttur að landi, hvort sem liann er lagður á
fast land eða á skip í landholgi.
— Brjef landshöföingja til nmtmannsins t/fir nortinr- ot/ nustnrnmdæminn uin 60.
8ýslusjóðsgjald af brennisteinsnámuin. — Út af fyrirspurn sýslumannsins í þingeyjar- 25. maí.
sýslu, hvort Helgastaðahreppur eða Skútustaðahroppur eigi að greiða sýslusjóðsgjald af
brennisteinsnámunum í þingeyjarsýslu, hafið þjer, herra amtmaður, í þóknanlegu brjeíi frá
15. janúar þ. á. skýrt mjer írá, að enginn vafi geti verið um það, að námar þessir liggi
innan Skútustaðahrepps, því þeir hafi verið seldir frá jörðunni líeykjahlíð og sjeu innan henn-
ar landamerkja. þótt nú svo undarlega hafi tiltekizt, að námar.þessir sjeu taldir í jarða-
bókinni frá 1861 aptan við Helgastaðahrepp og ekki Skútustaðahrepp, fáið þjer ekki sjeð
að jarðabókin fyrir þetta gjöri eða geti gjört neina breytingu á takmörkum þessara sveit-
arfjelaga, því það hafi alls ekki verið tilgangur hennar. Eins og þjer því álítið það
sjálfsagt, að Skútustaðahreppur en ekki Helgastaðahreppur geti lagt sveitarútsvar á þá
sem grafa brennistein úr námunum samkvæmt leigusamningi 13. apríl 1872, jiannig sjáið
þjer ekki betur en, að Skútustaðahreppur eigi að greiða gjaldið af þeim til sýslusjóðs
°g ekki Helgastaðahreppur, sem í ongu sambandi stendur við þessa náma.
Fyrir því vil jeg tjá yður til þóknanlegrar leiðbeiningar og birtingar, að jeg er
a'vog samdóma því, sem þjer þannig hafið tekið fram.
Brjef landshöfiiingja ti/ nmlmnnnsins yfir nordur- oy nnstnrumdœminu um 61.
'‘áuaðarskólagjald af eyðijöröum. — Eptir að liafa meðtekið þóknanlegt álit amtsráðs- 27. maí.