Stjórnartíðindi fyrir Ísland: B-deild - 01.12.1881, Síða 145

Stj órnartíðindi B. 21.
133
1881
sköttum, er leiguliöa bæri að svara að lögum, cn þar á mcðal væri búnaðarskóla- J38
gjaldið. Pótt nú sýslumaðurinn í Þingeyjarsýslu mundi ekki eiga liægt mcð að ná
til liins enska leiguliða, þá væri sú bót í máli, að stjórnin hefði tekið á móti tals-
verðu geymslufje af leiguliða, er stendur að veði fyrir gjaldinu af námunum og
sköttum, er af þoim bæri að svara. Að þessu geymslufje hlyti að vera opinn að-
gangur, þegar þannig væri, sem hjer er.
Hvað snerti þær þrjár jarðir 1 Svalbarðshrepp, Vatnsenda, Óttarstaði ogKolla-
víkursel, er sýslumaður segir að sjeu í eyði, og því ekki liœgt að taka búnaðarskóla
gjald af, þá væri þotta að því leyti rjett, að á þessum jörðum væri nú eigi sjer-
stakloga búið, eða bœjarhúsum við lmldið. En þcss bæri að gæta, að tvær afþess-
um jörðum væru hjáloigur, önnur frá Svalbarði og hin frá Kollavík, og munu því
hjáleigur þossar eiga óskipt land úr heimajörðunum, sem notað væri af ábúendum
þessara jarða. Væri það alltítt, að hjáleigur ýmist væru byggðar eða lagðar í eyði, en
landið notað, hvort holdur sem væri. Hvað lögábýlið Vatnsenda snertir, þá var amts-
ráðinu kunnugt, að sú jörð væri, eptir að lnin lagðist i eyði, seld af eiganda henn-
ar sveitarfjelagi Svalbarðshrepps, sem nú ætti jörðina og notaði hana einkum fyrir
afrjott. Amtsráðið áleit því vafalaust, að hreppsfjelagið ætti að svara búnaðarskóla-
gjaldi af Vatnsenda, en ábúondur Svalbarðs- og Kollavíkur af hinum áðurnefndu
hjáleigum.
4. l*á kom til umrœðu brjef sýslumannsins í Húnavatnssýslu, dagsott 6. dag f. m., þar
sem sýslumaðurinn fer þess á leit við amtsráðiö fyrir hönd sýslunefndarinnar, aB
300 kr. sem á sínum tíma hafði verið varið tíl þjóðhátíðarhalds, mættu fœrast sýslu-
sjóðnum til útgjalda, og samþykkti amtsráðið nú, að svo mætti vera.
5. Þai’ næst var rœtt brjef sýslumannsins í Eyjafjarðarsýslu, dags. 14. f. m. um tillag úr
landssjóði til fjallvcgagjörðar á Öxnadalsheiði og Vaðlaheiði og annað dags. 20. þ. m.
um lOOOkr. tillag til vegarins á austanverðu Sigluljarðarskarði. Amtsráðið var að öllu
leyti samdóma sýslumanninum um tillögur hans um alla þessa vegi, og lagði ráðið
það enn fremur til og mælti liið bezta fram með, að auk þeirra 3000 kr., sem
stungið væri upp á til þessara áðurnefndu vega, yrði veittar á þessu ári af þeim
20000 kr., er íjárlögin ætluðu til fjallvega, 1000 kr. til eystri hlutans af Vaðlaheið-
arveginum, 1500 kr. til vegarins yfir Mývatnsöræfi og Himmafjallgarð og 1500 kr.
til vegarins yfir Vestdalsheiði.
6. Kom þá til umrœðu, hvort eigi skyldi þegar fara að stofna búnaðarskóla í amtinu af bún-
aðarskólasjóðnum, og var samþykkt að skrifa öllum sýslunefndum í amtinu á þessa leið;
Búnaðarskólásjóður norður- og austuramtsins, er stöfnaður var með tilsk. 12.
febr. 1872 átti í byrjun þ. á. 10640 kr. inustœðu, og mátti þá telja árstekjur hans
1560 kr., þar af um 1180 kr. i búnaðarskólagjöldum, en hitt í vöxtum af leigufje
sjóðsins. Amtsráðið áleit nú, að allir muni á eitt sáttir um það, að búnaðarskólar
sjeu næzta nauðsynlegir til framfara búskap vorurn, og því sjo mjög œskilegt, að þeir
geti komizt á fót svo skjótt sem verða má, enda er og sá tilgangur búnaðarskóla-
sjóðanna. En um hitt gœti orðið ágroiningur, hve nær hinn rjetti tími sje til
kominn, og livort það fullnœgi tilganginum, að einungis sje stofnaður einn búnað-
arskóli fyrir allt norður- og austuramtið, eins og tilsk. 12. fcbr. 1872 virðist eink-
um að ætlast til. Amtsráðið er nú þeirrar skoðunar, að það sje eigi að oins hent-
ugt, heldur og í raun rjettri alveg nauðsynlegt, bæði sakir hinnar miklu víðáttu
amtsins og liinna ólíku landskosta eða náttúrugœða jarðanna, enda í hverju hjeraði,
Hinii 20. desember 1881.