Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1998, Side 53

Hinrik
Ford byrjaði ævi sína sem úrsmiður. Ekki þó sem atvinnumaður
því hann var of ungur til þess. Þegar hann var tíu ára þótti han'n
svo lagtækur að allir í grenndinni komu til hans með úrin sín í viðr
gerð og Ford tókst alltaf að fá þau til að ganga rétt. En hugur hans
var þó alltaf við önnur og stærri hjól, enda varð honum svo vel
ágengt við þau að hann varð mesti bílsmiður í heimi.
Þorvaldur Þorsteinsson
Hjörtur
Fyrír löngu ég heyrði um mann
sem gaf og gaf, en aldrei fann
sér ból í hlýjum hjartastað.
- En svo þegar hann var löngu dáinn, sást að öll hjörtun sem
höfðu hitt hann, voru rjóð og heit og glóðu í myrkrinu.
Og ef einhver spurði þau um þessa gleði, svöruðu þau alltaf:
„Hjörturoði kom um daginn."
- En þegar fólkið hætti að gefa sér tíma fyrir orð og aðra góða
hluti, var hann bara kallaður Hjörtur og allir gleymdu hvað hann
hafði fært þeim öllum.
Inga Björk Ingadóttir
Hlédís
Þegar við kynntumst fannst þér sérkennileg tilviljun að þú skyldir
bæði heita þessu nafni og vinna líka í sælgætissölunni í stærsta
bíói borgarinnar. En þú sagðir mér líka að manneskja breyttist
alltaf fyrr eða síðar í nafn sitt. Nafn væri ekkert annað en umbúðir.
Með tímanum koma útlínur innihaldsins í ljós og að lokum þrýstir
það sér alla leið upp á yfirborðið.
Haraldur Jónsson
51