Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1998, Side 55

Iðunn
í rútunni situr háfætt stúlka í tígrispilsi og ullamærbol. Yndis-
þokkinn er lamandi og þegar hún tekur upp Nivea-handáburð
fyllist allt af þessari lykt. Á leiðinni yfir Hellisheiði mætast augu
okkar gmnsamlega oft en á Selfossi fer allt úr böndunum. Eina
haldfesta mín það sem ég á eftir ólifað er óljós gmnur um að hún
heiti Ýr. Eða Auður.
Dagur Kári Pétursson
Inga
Ég leitaði þín svo lengi og hélt við myndum aldrei ná að faðmast.
En svo þegar þreytan bugaði mig, komstu til mín í svefni og bjóst
þér stað í hjarta mínu.
53
L