Bjartur og frú Emilía: tímarit um bókmenntir og leiklist - 01.01.1998, Side 67

nafni til að undirstrika mikilvægi snerpu í frásögninni; athygli
vekur að hvemig sem frásögninni er hagað, skilar atburðarásin
sér alltaf til sögulokanna og persóna hans hefur ekki beðið tjón ...
Ámi Ibsen
Magnús
Ég skal stoppa þig upp, segi ég til að róa hann, og sofa hjá þér á
nætuma ef þér er fróun í því - lofaði ég upp í ermina á mér á
dánarbeði hans.
Oddný Eir Ævarsdóttir
Marinó
Like we always do...
Mikael Torfason
Marinó
Marinó var kvennabósi í eðli sínu en hann nennti ekki að þrífa sig
til þess að ná sér í þriflegar konur. En þrátt fyrir svart hár og
brúnu augun vildu konur ekki að hann kæmi nærri sér nema
hann skolaði fyrst af sér. Hann vildi það með engu móti og hélt
að „hann hefði hann nógu andskoti góðan“ þó hann þyrfti ekki
líka að þvo sér. Allar héldu áfram að segja þvert nei. Þá keypti
hann sér kassabíl svo konur gleymdu káminu og hann gæti tekið
þær upp í til sín og haft þær hjá sér í aftursætinu. En þær létu ekki
freista sín og sögðu bara:
Maður finnur, þrátt fyrir bensínstybbuna, dauninn af „ostinum"
undir pumnni á... „þú veist“.
Guðbergur Bergsson
65